Doctor Hwang

-1-

Sabah gözümü açıp yine klasik beyaz tavanımla kesiştim. Gözlerimi tekrar kapatıp uyumak istesem de kalkmak zorundaydım.

Kalkıp bir süre değişik gerinme hareketleri yaptım. Kaslarımın bir nebze açıldığını tahmin edip odamdan çıktım ve banyoya girdim.

İşlerimi halledip çıktım ve odama tekrar girdim. Dolaptan siyah pantolon beyaz bir sweat çıkarıp giydim. Üstüne siyah şişme montumu da giyip dün hazırladığım çantamı aldım. Odadan çıkıp kimseyi uyandırmadan kapıya geldim. Siyah topuklu botlarımı giyip evden attım kendimi.

Evin önündeki arabama binip hemen klimayı açıp içeriyi ısıttım ve okula sürmeye başladım.

Okula geldiğimde çantamı alıp arabadan çıktım ve kapıları kitleyip okula ilerledim. Biraz geç kalmıştım ama sorun yoktu.

Okula girip sınıfın önüne geldim. Saçımı düzeltip içeri girdim.

" Oturun çocuklar. Günaydın!"

" Günaydın hocam!"

Masama ilerleyip çantamı bıraktım ve montumu da çıkarıp sandalyemin arkasına astım. Sınıfa dönüp gülümsedim.

" Nerede kaldığımızı kim söylemek ister?"

Hızlıca kalkan ellere bakıp Eun Bi'ye söylemesi için işaret verdim.

" Hocam en son iklimler başlığı attık."

" Herhangi bir şey yazdık mı Eun bi?"

" Hayır hocam o an zil çaldı."

" Teşekkürler Eun Bi. Oturabilirsin. "

Eun Bi kafasını sallayıp oturunca elime tahta kalemini aldım ve bir dünya çizdim. Ve hem anlatıp hem de dünyada görüldüğü yerleri işaretlemeye başladım.

~~~

Seri adımlarla okuldan çıkarken bir yandan da çantamda olan anahtarımı bulmaya çalışıyordum.

En sonunda bulduğumda hemen arabama binip hastaneye sürmeye başladım. Trafiğe takılmamak için dua ede ede hastaneye vardım.

Hemen arabamdan inip hastaneye ilerledim. Yerini ezbere bildiğim odaya çıkmak için asansöre yöneldim ve bir kaç kişiyle beraber bende bindim.

Asansör 3. katta durduğunda hemen kendimi asansörden atıp hızlı adımlarla odanın önüne gelip içeri girdim.

" Kızım, hoş geldin!"

" Hoş buldum anne."

Hasta yatağına oturup yatan kardeşimin saçlarını okşadım.

" Nasılsın prenses?"

" İyiyim abla. Doktorum değişecekmiş. Ama ben değişmesini istemiyorum ki. Bay Kang'ı seviyorum. O çok iyi bir doktor."

" Biliyorum bebeğim. Halletmeye çalışacağım. "

Ellerimi kardeşimin hafif dökülmeye başlamış saçlarından çekip dolan gözlerimi görmemesi için kafamı çevirdim.

Kız kardeşim Yu Ri daha 10 yaşındaydı ve lösemi hastasıydı.

Anneme dönüp ayağa kalktım ve karşısına geçtim.

" Neden doktor değişiyor? "

" Bilmiyorum. Bay Kang'ın çok hastası varmış sanırım. Ondan bizi de başka bir doktora vermiş."

" Ve doktor daha yeni mezun bir adammış kızım."

Babamın söylediğiyle sinirden kan beynime sıçradı.

" Benim kardeşimi daha yeni doktor olmuş bir aceminin eline mi bırakmış yani! İnanamıyorum gerçekten. Bu nasıl bir sorumsuzluk! "

Bağırmam yüzünden nefes nefese kalırken ortamı bir boğaz temizleme sesi doldurdu.

Kafamı kaldırıp kapıya baktığımda genç bir adam üstünde doktor önlüğü ile dik dik bana bakıyordu.

" Merhaba hanımefendi. Benim hakkımda ki düşünceleriniz umrumda değil. Fakat bir daha hastamın yanında bu şekilde konuşmazsanız müteşekkir olurum."

" Hastam derken? Anlayamadım?"

" Beni zaten tanıyorsunuz sanmıştım. Ben Min Yu Ri'nin yeni ve acemi doktoru Hwang Hyunjin. "

Acemi kısmına baskı yaparak kendini tanıtıp samimiyetten uzak bir şekilde gülümsedi.

Yanımdan geçip arkada yatakta yatan Yu Ri'nin yanına gitti.

" Merhaba küçük hanım. Ani doktor değişikliği için kusura bakma lütfen. Emin olabilirsin ki seninle çok iyi anlaşacağız ve sana çok iyi bakacağım."

" Merhaba doktor abi. Sen ablamın kusuruna bakma. Sadece benim için çok endişeli. Ona kızma olur mu?"

" Kızmadım Yu Ri. Ama şimdi seni bir kontrol edelim. Her hangi bir şikayetin var mı şuan? "

Doktor Yu Ri'nin gözlerine ışıkla bakarken Yu Ri ona şikayetlerini anlatıyordu.

" Pekala Yu Ri. Ağrıların için birazdan hemşireyi gönderip sana ağrı kesici vermesin söylerim. Onun dışında dinlenmene bak tamam mı? Daha sonra tekrar uğrarım. "

" Teşekkür ederim doktor abi."

Doktor Hwang, Yu Ri'ye gülümseyip bize döndü.

" Şuan pek bir sıkıntı yok. Ağrıları normal. Birazdan ağrı kesici için hemşire gelir. Elinizden geldiğince onu üzmeyin ve dinlenmesini sağlayın. "

Hepimiz kafamızı sallarken bize kafa selamı verip kapıya yöneldi. Sonra bir anda aklıma birşey gelmiş olmalı ki bize döndü.

" Bir de bu oda içerisinde lütfen bağırmayın. "

Son kelimesini bana bakarak imalı bir şekilde söyleyip odadan çıktı.

Sinir ve utançtan dolayı yanaklarım kızarırken Yu Ri'nin konuşması ile ona döndüm.

" Sanırım bu doktor abiyi daha çok sevdim. Çok yakışıklıydı. Ve yaptığı ima efsaneydi. Abla, iyi misin? Bi kızardın sanki!"

Ben hariç hepsi gülerken yüzümü buruşturdum.

" Ya gülün tabi. Ben burda rezil olmuşum siz anca gülün!"

Babam gelip kolunu omzuma attı.

" Bence kötü bir doktor değil. Hem Bay Kang'ı tanıyoruz. Güvenmese Yu Ri'yi ona vermezdi. "

Annemde babamın dediklerini onayladı.

" Baban haklı kızım. Bence bir özür dilesen iyi olur. "

" Tamam en kısa zamanda dilerim. Şimdi eve gitmem gerek. Yazılı sorularını hazırlamam lazım. "

Babam ve annemin yanağını öpüp Yu Ri'ye kocaman sarıldım.

" Güzelce dinlen prenses. Yarın yanına gelicem tamam mı? "

" Tamam abla. Görüşürüz. "

Hepsine el sallayıp odadan çıktım. Yolda yeni doktoru görmemek için hızlıca asansöre binip zemin kata indim ve hızla hastaneden çıktım.

Tanrım! Bu ne kadar ukala bir doktor böyle!

~~~
İyi okumalarr!!