"Beni öptüğünde sana ait oldum Maria.."
___
"Hatırlıyor musun? İstediğim bir şeyi yapmak için söz vermiştin."
"Evet."
"Benim olmanı istiyorum."
___
Tüm hayatının yalandan ibaret olduğunu bilmeden yaşayan masum ama asla pes etmeyen güçlü bir kızın hi...
"Nuna iyi misin?" ben kafa sallayıp diğer iki korumamın yanına gittim.
"Jin?" Seslenince kafasını kaldırıp gülerek bana baktı.
"Efendim prensesim." biraz fazla mı rahattı! Hani biz ölebilirdik! Ama bu durmlara alışıktır.
"Şimdi ne olacak?"
____
Elbette oturmuş olanları düşünüyordum. Galiba burada kalacaktım sonsuza kadar. Kaçmanın bir yolunu bulurum ama korumalarımı bırakamam. Aklıma gelmişken odaya hiç bakmamıştım.
Ah! odamın tuvaletini geçtim ayakkabı dolabımdan bile daha küçük. Gerçi kaçırıldım güzel bir oda vermelerini düşünmek saçmalık olurdu. Ama korumalarım nasıl bir yerde kalıyordu acaba? Genelde onlar benim odamın yanında kocaman bir oda da yan yana kalıyorlardı. Ayrı bir evde kalıyorlarmış gibi. Bazen kaçarak onlarla kalıyordum. Min ji ile aynı yatağı paylaşıyorduk.
Birine göre gayet normal bir durum ama veliaht prenses için bu biraz fazla maceracı bir işti. Sonucunda kraliçenin emri ile bir hafta boyunca düzünelerce kitap ezberi cezası alırdım. Ama kraliçenin kızdığı zaman aldığım ceza hiç bir şeye değişmeyecek türdendir. Bizim için normal olan şeyse yaralı insanları kurtarmak için bu hale getirenleri öldürmekti. Biraz fazla garip.
Kapımın tık tıklanması ile kalkıp açtım. İçeri bir kaç kişi girip kıyafetleri dolaba yerleştirdiler. Rutubet dolu bir odaya göre fazla lüks giysiler. Görevlilerden biri çıkacak ike nazikçe kolundan tuttum.
"Şey af edersiniz ama onları kim getirtti."
"Bay Min Sung."
"Kendisi kim oluyor."
"Eski kralımız." başımı aşağı yukarı sallayıp teşekkür ettim.
Hiç mi sade kıyafet yok ki? Bir tayt ya da ne biliyim pantolon. Ben normalde bu elbiseleri kraliçenin yanına giderken giyerdim. En azından bir tane de mi olmaz? Akşam yine kapım çalınca bakmaya gittim. Jin gelmişti.
"Merhaba Jin."
"Merhaba. Şey yarın bizimle savaşa geleceksiniz. Veliaht prensin emri." diyerek ensesini kaşıdı. Bense şaşkınca ona baktım.
"Savaş mı?"
"Evet."
"Anladım teşekkür ederim."
"Ben yarın seni almak için gelirim iyi geceler." geri dönecekken kolundan tuttum.
"Korumalarım nerede?"
"Merak etme güvendeler." diyerek gülümsedi. Bende anladığımı belirtecek şekilde kafa salladım.
Getirdikleri çorbayı içtikten sonra zor da olsa uyudum. Neyse ki pijama ipekten ve rahat. Bu ara da hiç düşünmedim ama kaçmaya çalışırken karşıma müstakbel kocamın çıkması ne kadar güzel bir şey ama değil mi? _____
Yemek yemek için eski kral beni davet etmiş.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
