Miłość na zamku. Miraculum

10. Kto powiedział, że to będzie randka?

*Marinette*

Budzik zadzwonił za wcześnie jak dla mnie. Kto nastawia tak wcześnie budzik? Co ja miałam w głowie wczoraj wieczorem, gdy ustawiałam budzik na 5. Przecież to nieludzka pora. A no tak muszę przygotować bal maskowy. Kiedy wstałam z łóżka, zobaczyłam Tikki śpiącą w najlepsze w swoim legowisku. Tej to dobrze, nie ma żadnych obowiązków i może spać, ile chce.

Poszłam się przygotować na dzisiejszy dzień. Włożyłam niebieską sukienkę w różowe kropki, a na nogi wsunęłam granatowe balerinki. Włosy zebrałam w dwa kucyki i byłam gotowa, aby rozpocząć dzień.

Po cichu, aby nikogo nie obudzić, poszłam do biblioteki, aby móc tam popracować. Śniadanie miało być dopiero o ósmej, więc miałam dokładnie 2 godziny pracy.

Teraz musiałam się wziąć za spisywanie listy gości, czyli za coś, czego najbardziej nie lubię robić. Po śniadaniu będę musiała ją zanieść mamie do zatwierdzenia i będę musiała napisać, powysyłać do wszystkich zaproszenia.

Na pewno będę musiała zaprosić rodziców taty i mamy, których swoją drogą dawno nie widziałam. Odkąd wyprowadzili się z zamku, aby zamieszkać w jakimś małym miasteczku, bardzo rzadko ich widuję. Nie mogę oczywiście zapomnieć o bracie mojej mamy. Wujek Owen rządzi w sąsiednim królestwie, z którego pochodzi moja mama. Dosyć często się z nim widuję, jeśli patrzeć na ilość pracy, jaką musi wykonywać. Ma on prześliczną i zarazem przemiłą żonę Rose. Tak uroda nie zawsze idzie w parze z uprzejmością, szczególnie jeśli weźmie się pod uwagę moją kuzynkę Lilę. U niej to uroda raczej łączy się z dwulicowością i kłamliwość. Czasami nie mogę uwierzyć, że jestem z nią spokrewniona. Widuję ją bardzo rzadko, bo zawsze siebie unikamy. Tak naprawdę to widujemy się pięć razy w roku. Dla mnie to i tak o pięć razy za dużo. Jakbym mogła wybrać, to bym w ogóle się z nią nie spotykała. Ale niestety są takie dni jak święta, sylwester, urodziny, czy ten głupi bal maskowy.

Trzeba będzie też zaprosić tych wszystkich wyżej postawionych ludzi, których imiona i nazwiska powinnam pamiętać.

Byłam tak zajęta, że nie zauważyłam tego, że ktoś wszedł do biblioteki.

-Kogóż moje oczy widzą o tak wczesnej porze.- nie musiałam podnosić wzroku znad kartki, aby wiedzieć, kto stoi przede mną. - Pięknie dzisiaj wyglądasz.

-Jakby mógł mi książę nie przeszkadzać, bo jak widać, jestem zajęta.

-Pokarz, co tam robisz.

Nie czekając na moją odpowiedź, wziął kartkę leżącą przede mną do ręki.

-Co to za lista.

-Słyszałeś o corocznym balu maskowym, który odbywa się w naszym królestwie?-spytałam.

-Niestety nie.

-No to już słyszysz.

-Wow tej Lili naprawdę musisz nienawidzić.

-Po czym to stwierdzasz?- spytałam, choć doskonale znałam odpowiedź.

-No nikt nie narysowałby trupiej czaszki przy osobie, którą by lubił.

-Masz rację, nie cierpię jej. Jest jeszcze gorsza niż ty. Ty mnie tylko irytujesz, a ona potrafi tak człowiekowi zajść za skórę, że nie raz miałam ją ochotę czymś udusić. Jest do tego kłamliwa i uwielbia psuć mi życie, i tylko tak przy okazji jest moją kuzynką.

-A tak w ogóle to dzisiaj chyba nie będziesz miała randki z moim bratem.

-Jak to nie? Przecież wczoraj się umówiliśmy.

-Może i się umówiliście, ale jakiś głupek go popchnął na schodach podczas przepychanki, a tamten ciapa się przewrócił i chyba złamał nogę. Ale jak chcesz księżniczko, to mogę ci go zastąpić.

Zakryłam usta ręką, bo nie mogła uwierzyć w to, co usłyszałam.

-Chyba upadłeś na głowę- powiedziałam oburzona- nie pójdę z tobą na randkę.

-Kto powiedział, że to będzie randka?

-Przecież nie mówię, że to będzie randka, bardziej spacer dwójki przyjaciół.

-Ale my nie jesteśmy przyjaciółmi.

-Nie daj się prosić, chciałbym lepiej poznać swoją przyszłą bratową.

Nie wiem, czy to dobry pomysł, ale niech mu już będzie.

-No dobra...

-No to o dziesiątej przed twoim pokojem.

-Jeśli w ten sposób chcesz się dowiedzieć, gdzie on jest, to na to nie licz. Jak już to możemy się spotkać na ławce w ogrodzie.

-Dobrze, to jesteśmy umówieni śliczna.- mrugnął do mnie, głupek jeden i już go nie było.

*Adrien*

Co ja sobie myślałem, zapraszając ją na ten spacer? Miałem sobie ją wybić z głowy, a nie sprawić, aby jeszcze więcej o niej rozmyślać. Ja to naprawdę czasami nie myślę. A najgorsze w tym wszystkim jest to, że Felix złamał nogę i teraz nie będzie przebywał z nią aż tak często.

A tę nogę to złamał sobie przypadkiem, jak się kłóciliśmy na schodach i doszło do przepychanki. To była zwykła kłótnia braci, ale nie skończyło się to za dobrze. Ale to nie moja wina, że się zachwiał. Tak wiem, jesteśmy niedojrzali umysłowo.