2.Bölüm

182 14 2
                                    

Merak edenler için söylüyorum multi deki Summer. Üzgünüm ama tek bu fotoğrafı buldum. Bu yüzden sadece bununla yetinmek zorundasınız. 

Umarım hergün bölüm yüklediğim için memnunsunuzdur. Zaten okulum artık bitti. Bu yüzden bolca boş vaktim var. Neyse iyi okumalar...

❁  ❁  ❁

Calum ile beraber kafeteryaya girdiğimizde hala bana söylediği şeyi düşünüyordum. Demek ki, Asya'lı değilmiş ve bu yüzden o kadar vermiş. Taşlar şimdi yerine oturdu. 

Ben bunları düşünürken çoktan bizimkilerin yanına gelmiştik. ''Hoşgeldiniz!'' diye cıvıldadı Beatrix. 

Ne fark ettim biliyor musunuz? Ashton bizim masamızdaydı. Onun burada ne işi vardı? Şuan kalbim kaburgalarımda atıyordu ve bu çok rahatsız edici bir duyguydu. Bu sırada bana baktı ve gözlerimiz buluştu. Boğazımı temizleyip boş bulduğum yere oturdum. Yan tarafıma döndüğümde Luke ile karşılaştım. 

''Selam, yine.'' sırıttı. Sırıttığında piercingi gerçekten çok hoş duruyordu. Kafamda çok değişik sorular dönüyordu. Bir kız onu öptüğünde piercing kızın canını acıtmaz mıydı? Yemek yerken piercing onu rahatsız etmiyor mu? 

Tanrım ne diyorum ben, kendine gel Summer!

''Sana da selam.'' dedim ve önüme döndüm. 

''Sana bir şey aldım.'' dediğinde ona baktım. Elinde 'm & ms' tutuyordu. Bunu sevdiğimi nereden öğrenmişti? Beni elde etmeye çalışıyor. Ama buna izin verecek kadar salak değilim.

''Üzgünüm...diyetteyim.'' dedim basitçe. Kaşlarını kaldırıp gözlerimin içine baktı.

''Diyette misin? Yok olmak mı istiyorsun? Çünkü cidden çok zayıfsın.'' 

''Ah,'' gülümsedim ve tekrar elindekine baktım. ''bunu sadece iltifatın için yiyeceğim.'' paketi elinden aldım ve zarar vermeyecek bir şekilde açtım. ''yoksa diyetteyim.'' paketten birkaç tane aldım ve ağzıma attım. ''cidden diyetteyim.'' 

Ben bahanelerimi sıralarken Luke yüzüne yakışan bir gülümsemeyle beni izliyordu. Bakışları çok deliciydi. Eğer ona karşı bir şeyler hissetseydim muhtemelen erirdim. Ona bir şans vermek istiyorum. Ama arkadaş olmak için. Bu sadece bana 'm & ms' aldığı için değil. Onda beni çeken bir şey var. 

Paketteki çikolata bittikten sonra yüzüm asıldı. Neden içine bu kadar az koyuyorlar ki?

''Çikolata için sağol, Luke.'' dedim ona dönüp üzgün bir ifadeyle. Bana bakıp kıkırdadı. Elini dudağımın yanına yaklaştırdı. 

''Çikolatayı yediğine emin misin?'' diye kıkırdağında kulaklarıma zilin sesi doldu. Bu sesle sanki hipnozdan çıkmışım gibi hissettim. Gözlerimi kırpıştırıp Luke'un eline vurdum.

''Ne yaptığının farkında mısın? Sakın bir daha bana dokunma.'' diye mırıldandım. Sandalyeme astığım çantamı sırtıma takıp hızlıca kafeteryadan çıktım. Bu çok garip hissettirmişti. Dudağımın yanına dokunduğu zaman orası sanki yanıyormuş gibiydi. O an kızardığıma eminim. Bana yaptığı şey hiç hoş değil.

❁  ❁  ❁

Son ders bittikten defterlerimi çantama koydum ve sınıftan çıktım. Elimdeki telefona mesaj geldiğinde merakla kimden geldiğine baktım.

-Tiyatro salonuna gel :) çabuk. -Beatrix 

Beni neden tiyatro salonuna çağırdığını merak ediyordum doğrusu. Yoksa kötü bir şey yapıp ceza mı almıştı? Belkide tiyatro salonunu temizlemekte yardım istiyordur. 

Derin bir nefes aldım ve hızlı adımlarla tiyatro salonuna ilerledim. Koridorlar boş olduğu için rahatça dolaşabiliyordum. Genelde son dersten sonra insanlar evlerine firar ediyorlar. Şuan bende eve gidip uyumak istiyorum. Ama Beatrix sayesinde bu imkansız hale geldi.

1.giriş kapısının önüne geldiğimde içerden müzik sesleri geliyordu. Büyük bir merakla kapıyı açtım ve bizimkilerin burada olduğunu gördüm. Ayrıca müdürde buradaydı. Ne harika.

Hızla basamakta duran Beatrix'in yanına gittim. Kollarımı göğsümde kavuşturup sahneye baktım. Ashton bateri çalıyordu. Michael, Calum ve Luke elektro gitar çalıyorlardı ve Luke ile Calum şarkı söylüyorlardı. Biri burada ne olduğunu açıklayabilir mi?

''Ne kaçırdım?'' diye fısıldadım Beatrix'e.

''Baya şey kaçırdın.'' dedi yarı neşeli bir sesle.

''Tamam, pekala bu kadarı yeterli.'' dedi müdürümüz. ''Sanırım artık seçmelere gerek yok çocuklar. Okulumuzun müzik grubu sizsiniz. Sizi kutlarım.'' 

Gözlerimi kocaman açarak müdüre baktım. Az önce ne oldu? Ayrıca evet, baya şey kaçırmışım. Ne zaman müzik grubu olmaya karar vermişlerdi? Daha okulun ilk günüydü ve bu imkansız gibi bir şeydi.

Tekrar sahneye baktığımda hepsi birbirlerine sarılıp, grup kucaklaşması yapıyorlardı. Her şey gerçekten çok çabuk gelişmişti. Sanırım kendime gelebilmek için birkaç saniyeye ihtiyacım var.

''Onlar artık bir grup. Yani en azından okulda ve anlaştıkları bir barda çalacaklar.'' dedi Beatrix ellerini çırparak, gülümsedi ve bize doğru gelen Michael'a sarıldı. Gerçekten mutluydu. 

''Pekala, o zaman bunu kutlamalıyız.'' 

''Pizzacıya gidelim. Pizzacıya gidelim. Lütfen. Son 8 saattir pizza yemedim.'' diye yalvardı Michael. Onu kıramak istemediğimiz için onayladık ve çıkışa ilerledik. 

Yorum ve oylarınızı unutmayın ^_^ Ayrıca yeni bölüm bugün gelebilir. 

 

Summer RainHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin