Summer Rain

7.Bölüm

Sınıftan çıktığım an da çantamdan bir çikolata çıkardım. Depresyondayım. Gerçekten. Bu hafta yediğim kaçıncı çikolata olduğu bilmiyorum çünkü 100.'den sonra saymayı bırakmıştım. Eve gittiğimde nedensizce ağlıyordum ve dışarı çıkmak istemiyordum. Okula gelme sebebim Beat'ın zorlamaları. Beni üzgün görmekten nefret ediyor.

"Hey, yakaladım seni!" sesle irkildim. Göz açıp, kapayıncaya kadar çikolatam yeri boyladı.

"Seni sik kafalı! Bana bir çikolata borçlusun!" çikolatama eziyet eden kişiye baktım ve Luke'un mavileriyle karşılaştım. "Hasiktir." dedim onun duyamayacağı bir tonda.

Gülmeye başladığında onu tekmelemek istedim.

"Niye gülüyorsun? Bu komik mi? Yaşamak için tek sebebim olan çikolatamın içine ettin."

"Hayır, kızardın ve bence bu çok tatlı." gülmeyi kesip sadece sırıtmakla yetindi. Bunun üzerine ellerimi yanaklarıma götürüp saklamaya çalıştım. Ayrıca kızarmamıştım, kıpkırmızı olmuştum. Bunu yanaklarıma değdiğim an ki sıcaklıktan anlamak çokta zor değildi.

"Bu konu hakkında konuşmaya devam edersen, sonunu düşünmek bile istemezsin." diye mırıldandım ve hızlı adımlarla bulunduğumuz yerden uzaklaşmaya başladım. Çikolata istiyordum. Fazlasıyla çikolata istiyordum.

"Summer, bekle."

"Ne var?!" diye bağırdım ve ona döndüm. Elinde bir paket m&ms vardı. Ne yapmaya çalıştığını biliyordum ama sanırım bunu başarıyordu çünkü şuan vücudumdaki her hücre o m&ms paketini istiyordu.

"Seninle bir konu hakkında-" demesine kalmadan elindeki paketi kaptım ve bir çırpıda onu açtım.

"Konuş, seni dinlerim. Gerçekten." paketten birkaç tane aldım ve ağzıma attım. Bu çocuk çikolata zevkini iyi biliyor. Belkide tek ortak noktamız çikolata zevkimizdir.

"Tamam ilk olarak regl öncesi sendromun bitti mi?" diye sorduğunda çikolata boğazımda kaldı. Birkaç saniye öksürdüm ve bunu ne cesaretle söylediğini düşünmeye başladım ve bunun üzerine aklımdan iğrenç ötesi sorular geçmeye başladı.

Erkekler neden regl olmaz? (Bu soruyu aklıma Beyda diye bir arkadaşım sokmuştu)
Kadınlar neden böyle bir eziyet çekiyor?
Neden erkekler çocuk doğurmaz?   v.b

"Sen ölmeyi ne zannediyorsun, Luke?" gözlerimi kısıp ona baktım.

"Tamam, tamam." tekrar yürümeye başladık. Nereye gittiğimizi tahmin edebiliyordum. Sanırım tiyatro salonuna gidiyorduk. "Şimdi asıl konuya geliyorum."

"Dinliyorum." paketten birkaç tane daha aldım ve ağzıma attım.

"Bir kız var." dediğinde gülmeye başladım.

"Baş harfide 'S' dimi?" dedim gülmeye devam ederken.

"Hayır, baş harfi 'S' değil." s harfini iki baş parmağını oynatarak gösterdi. Bir dakika. Benden hoşlanmıyor muydu?

"Eee?"

"Ondan hoşlanıyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum." dediğinde duraksadım. Ona döndüm ve göğsümdeki ağırlığı yutkunarak yok etmeye çalıştım, ama olmadı.

"Bak, ne yap biliyor musun?" dudaklarımı birbirine bastırdım. "bana sarkıntılık yaptığın gibi kızada aynı şeyi yap. Eğer inatçı biri değilse sana döner ama benim gibiyse senin yüzüne bile bakmaz, Luke."

Söylediklerimden sonra çikolata paketini eline tutuşturdum. O tam bir aptaldı. Belki aramız iyi olur diye düşünmüştüm ama o sadece her şeyi daha da berbat etti.

❁  ❁  ❁  ❁ ❁  ❁  ❁  ❁

"Hey, Summer!" tiyatro salonuna girdiğimde Beatrix üstüme atladı.

"Beatrix, dur." onu kendimden çektim ve çantamı koltuğa koydum.

"Ne kaçırdım?"

"Bana kaçırmadığın bir şey söyle." gözlerimi devirdim.

"Anlaşılan biri stres topuna dönmüş."

"Peki, Beatrix." derin bir nefes aldım. "Sen ne söyleyecektin?"

"Grup ismini duymaya hazır ol!" diye cıvıldadığında kollarımı göğsümde kavuşturdum."5 Seconds of summer."

Gülmeye başladım. Hemde çok fazla.

"Ne oldu?" yanımıza Michael geldi.

"5 Second of Summer mı?" dedim kahkahalarımın arasından. "Ama biz kış ayındayız!"

Karnım ağrımaya başlamıştı. Aslında isim kulağa hoş geliyordu ama bulunduğumuz mevsim ve ay nedeniyle bu biraz saçmaydı.

"Ah, o gülmeye devam ederken kim pizza yemeye gitmek ister?" diye sordu Michael.

"Bence eve sipariş edelim." dedi Beatrix, Michael'a.

"Bu harika, tamam o zaman bizim eve." Michael heyecanla diğerlerinin yanına ilerledi.