cherry 오 sehun

26:blood and tears

-Alo?

- Ha Ra.Benim ,baban.Nasılsın?

-Iyiyim.Sen... Nasılsın?

-Ben iyiyim.Sana bir şey söylemem gerekiyor.

-Biliyorum baba.Duymak istemi-

-Bu sefer söz verdi Ha Ra.Lütfen yuvamızı bozma.Ilımlı olmaya çalış.

-Ben mi...Ben mi yuva yıkan oldum! Senin onun kölesi olduğuna eminim artık.

-Ha Ra,

-İkinizi de görmek istemiyorum.Lütfen sadece önemli şeyler olduğunda ara.

-Ama ben düşünmüştüm ki...

-Hayır, hayır! Sizin yanınıza asla gelmem.Bu asla olmayacak.Mutlu aile tablonuza katılamayacağım maalesef ki.

-Biz senin aileniz Ha Ra.

-Bir gün olsun beni düşündün mü baba?

-Tabi ki kızım seni-

-Bunun yalan olduğunu ikimizde biliyoruz.

Telefonu sinirle yatağıma firlattım.

Yorulmuştum artık...

Iyi bir aile şarttı mutlu olmak için .

Iyi bir aile mutlu bir çocuk.

Ben mutsuzdum...

"Bence bunu yapmamalıyız Sehun. " dedim tereddütle etrafıma bakarken.

Beni daha da kendisine çekip başımın üzerine öpücük kondurdu.

"Çok utanıyorum. Lütfen kolunu çeker misin?"

"Sen benim kız arkadaşım değil misin? "diye sordu gülümseyerek.

"Evet öyleyim ama dikkatleri üzerimize çekeceğiz böyle. "

"Herkes görsün. " dedi saçlarımı karıştırarak.

Kapıdan içeri girerken yüzümü iyice göğsüne gömdüm ve biraz olsun utancımı saklamaya çalıştım. Sehun bu hareketime güldü ve beni kendisine daha çok çekip yürümeye devam etti.

"Haftaya okul gezisi varmış. Geliyorsun değil mi?" diye sordu Sehun.

"Sen geliyor musun?" diye sordum ben de hafif bir şekilde gülümserken.

Gözlerinin içi güldü ."Birlikte gidiyoruz." dedi.

Tam ağzımı açmış Sehun'a bir şey diyecekken Seon Mi ve Tae Hee'nin bana seslenmesiyle yanağına küçük bir öpücük kondurarak arkadaşlarımın yanına gittim.Gelecek haftaki okul gezisi hakkında konuşuyorlardı.

-Hey ! diye aralarına daldığımda ikisi de bakışlarını bana çevirip gülümsediler.

"Şuna bakın şuna ." dedi Tae Hee şakacı bir tavırla.

"Sevgili yapmış, nasıl da yüzü gülüyor. "

Seon Mi kahkaha attı ve başını onaylarcasina aşağı yukarı salladı.

Ikisin kafalarına vurunca daha da gülmeye başladılar.

Gülmeleri kesilmeyince onların yanından ayrılıp sınıfıma doğru yol aldım.

Neden herkes bugün beni utandirmaya çalışıyordu?

Sehun ile birlikte valizimi uygun bir yere yerleştirdik ve onun valizini de benim valizimin yanına koyduk.Elini belime sararak birlikte yürümemizi sağladı.

Bugün yüzünde ayrı bir mutluluk vardı. Gözlerinin içi gülüyordu. Saçlarımı karıştırıyor, ara sıra başıma öpücükler konduruyor ve elini yanağıma koyup çok güzel gülümsüyordu.

Şanssız bir kızdım ama en büyük şansım Sehun'du.

Otobüsteki yerlerimizi alırken Seon Mi ve Tae Hee imalı bakislar atıp kıpırdayıp duruyorlardı. Onları görmezden gelmeye çalışıyordum ama sadece bunu yapan onlar değildi.

Umursamamazlıktan gelerek dışarıyı izlemeye koyuldum.Sehun elimi tutmuş ,başını omzuma koymuştu. Uyumuştu. Yola çıkar çıkmaz gözlerini yummuştu.

Bu kadar çabuk uykuya dalmasına şaşırdım. Çünkü ben uyumak için en az 1 saat yatakta debeleniyordum.

"Sehun."

"Hadi kalk,geldik."

"Sehunnnn."

Gözlerini yavaşça açtı ve nerede olduğunu algılaması 5 saniye sürdü.

"Ne çabuk geldik." dedi esnerken.

"Yaklaşık 3 saattir yoldayız. Molalarda bile uyanmadın. "dedim hafif ironi ve şakayla karışık.

"O kadar derin mi uyudum?"dedi şaşırarak.

"Uzun zamandır bu kadar iyi uyuduğumu hatırlamıyorum. "

"O zaman akşam görüşürüz. "dedi Sehun.

Valizlerimizi almış karşılıklı duruyorduk.Ayrılık  vakti gelmişti.

Ben Seon Mi ve Tae Hee ile kalacaktım. Sehun'da Kai ve jongdae ile kalacaktı.

"Belki kızlarla planımız olabilir."dedim.

"Ah,evet."dedi saçlarını karıştırarak.

"O zaman konuşuruz? "

Başımı tamam anlamında salladım ve tam valizimi alıp gidiyorken bileğimi tutup parmağını yanağına  koydu.

"Veda öpücüğü yok mu?"

Hafifçe kızararak yanağına ufak bir öpücük kondurdum ve beni bekleyen arkadaşlarımın yanına gittim.

 "Burası çok güzel. " dedim etrafı hayranlıkla  incelerken.

 "Nasıl keşfettin? "

"Burayı abim bulmuştu. "diyerek cevap verdi Sehun.

 Abisinden 2.defa bahsediyordu.

"En sevdiğim yer burası. "diyerek devam etti.

 "Bana huzur veriyor. "

Sehun ile o gün buluşamasak da gezinin 2.günü buluşmuştuk.Beni bu güzel yere getirmişti. Etrafta ikimizden başkası yoktu.

"Huzur..."diye fisıldadım .

"Çok tatmadığım bir duygu."

Yarım ağız gülümseyerek "Benim de." dedi.

 Bana doğru bir adım attı ve bakışlarımızı sabitledi.

"Ama sen de huzuru buldum."

"Gerçekten mi?" diye sordum tereddütle.

Çünkü ben genellikle insanlara huzur vermezdin.Onlar için bir sıkıntıdan ibaret olurdum.

 Bir adım daha yaklaştı  ve

 Beni öptü.

2.kez.

Nefes almamız için geri çekildi ve ellerini yanaklarima koydu.

"İşte huzur bu Ha Ra."

"Huzur sensin."

  Diğer bölüm bomba gibi olacak.

Artık bazı şeylerin ortaya çıkma zamanı geldi: )

Diğer bölümde görüşmek üzere...