19:please dont tell him

545 30 11
                                    

Oh, bazen gerçekler

oh, yalanlardan daha çok can yakıyorlar.

oh, biz yara almaktan korkuyoruz.

gerçeklere sırtımızı dönüyoruz.

bunun biraz tehlikeli olduğunu bilsem de,

çok acı.

kendime güvenim yok, üstesinden gelebileceğime.

bu bir yalan olsa bile

eğer bunu yaparak

senin yanımda olmanı sağlayabileceksem,

Ona söylerim

Tatlı yalanlar, tatlı yalanlar, tatlı yalanlar

Dünyanın en güzel yalanı bebeğim
(Exo-sweet lies)

Yatağımın başlığına belimi yasladım ve gözlerimi ovaladım.

Saate baktığımda dijital saatim 4:22'yi gösteriyordu.

Gün ağarmamıştı bile.Ve ben hala uyayamamıştım .

Aklımda bin tane soru vardı.Kafam bulanıyordu.Cevaplandıramadağım sorular ve anılar göz kapaklarımı kapattıramıyordu.

Saçlarımı sinirle karıştırdım ve ayağa kalktım.Masamın üzerinde olan çakmağımı ve sigara paketimi alarak penceremi açtım.

Aniden yüzüme gelen soğuk hava dalgası beni çok üşütmüştü .

Paketten bir dal sigara çıkardım ve paketi rastgele bir yere atarak sigarayı parmaklarımın arasına aldım.

Çakmakla sigarayı yakarken parmağımı yaktım ve "Lanet olsun"diye fısıldadım.

Umursamadim ve yanan sigarayı dudaklarıma götürdüm ,bir nefes çektim.

Sigara parmaklarımda kaybolurken dilimim ucunda saklanıyordu.

Acizlik.Benim tek sıfatım.

Sigara ise benim acizliğim.

İçimde oluşturduğu dumanı dışarıya üflemek hoşuma gidiyor.

Bu kafamın içinde dönen şeylerin sebebi.

Bu tam bana yakışan bir sıfat.

Pencereden dışarı yanan parmağımı çıkardım ve biraz olsun acısının geçmesini sağladım.

Sigaram bitince söndürüp çöpe attım ve odamdan çıktım.

Banyoya giderek elimi yüzümü yıkadım ve kendime gelmeye çalıştım.

Ağzıma gelen kuru tatla susadığımı hissettim ve yönümü merdivenlere çevirdim.

Merdivenlerden inerken kapıdan gelen anahtar sesiyle sıçtığımı anlamam kısa zamanımı almadı.

Mavi polis üniformasıyla ciddi duran babam gözlerini bana dikmişti.

"Uyumamışsın? "Dedi soru sorarcasına.

Yutkundum ve "Uyuyamadım."dedim.

"Neden bu kadar geç geldin baba ?"diye sordum.

"Bugün ben nöbetteydim. Annen evde mi?" Diye sordu mutfaga dogru giderken.

"Hayır evde değil.Sizz...

Bunu sormaya korkuyordum.Hep bu konu açılsa sonu iyi bitmiyordu ve babamla aramızı açmamıza sebep oluyordu.

cherry 오 sehun Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin