cherry 오 sehun

17:don't you see darling

Kalbimdeki külleri kim temizleyecekti? Kim bu muammanın içinden kurtaracaktı beni?Karmakarışıktı içimdeki her şey. Gece olunca göğün siyah yada lacivert olduğunun seçilememesi gibiydi.O sonsuz gökyüzu,ruhumuzu birgün ona teslim edeceğimiz gökyüzü de,bir muammaydı.

Bu muammanın içinden kurtulmak için Sehun'a sığınmıştım.İçimdeki bütün karmaşayı atıp sadece onu içime almak istemiştim.Almıştım da...

Fakat o ben de daha çok karmaşaya sahip olmama sebep oldu.

Ona bu kadar bağlanacağımı düşünememiştim.Ona bu kadar aşık olacağımı hiçe saymıştım.

İşte sonucu da buydu.Şimdi içimdeki çözülmeyecek düğümle bir kafede yalnız başıma oturuyordum.Zor tuttuğum gözyaşlarımla ve hıçkırıklarımla.

Çalan şarkıda bana çok yardımcı olmuyordu.Bangır bangır müzik çalıyordu.Oysaki bu mekanı sessiz diye tercih etmiştim.

Omzumdakı şala kendimi iyice doladıktan sonra sandalyemi geri çekip ayağa kalktım.

-Ha Ra.

Parlayan beyaz teni,ışıldayan kahverengi gözleri,pembe dudakları ve bana sunduğu gülümsemesiyle karşıma oturdu Sehun.

- Ben oturduğum için mi kalkıyordun ? diye sordu yüzünü tamamlayan gülümsemesiyle.

- Müzikten biraz rahatsız oldum.Yüksek sesle çalıyor dedim kekeleyerek.

-Müzik aslında iyi çalıyor? dedi sesine soru imasi verircesine.

- Yüksek sese duyarlılığım var ,huzursuz oluyorum.

- Burası çok esiyor,üşümüyor musun?

-Evet,biraz soğuk.

-Manzarası çok güzel ama.

Başımı aşağı yukarı sallayarak onay verdim.

-O kadar çok şey yaşadıktan sonra bu manzara iyi gelir.

-Bunun daha kötülerini de yaşadım, dedim gülümseyerek.

-Güçlü olmalısın o zaman.

-Zayıfım bu yuzden de çok kırığım var.

-Gözlerinden okunuyor.

-Okunmamasını isterdim.Çok kötü gözüktüğümün farkındayım.

- Ahh! Dondum burada.Bizden başkada kimse yok zaten.Içeri girelim ,hasta olacağız,dedi ayağa kalkerken.

Başımla onay verdim ve içeriye kadar beraber yürüdük.Tabi ben burnumu sile sile yürümek zorunda kalmıştım.

İçeri girdiğimizde bizi bir anne şefkatiyle göğsüne alan sıcaklığa kendimi teslim ettim.Sıcaklık beni sarmaladı ve ısıttı.

Telefonumun zil sesini duymamla cebimden telefonumu çıkardım.Çalan telefonum Sehun'un dikkatini dağıtmış ve bana bakmasını sağlamıştı.

Arayan kişiye baktığımda bu kişinin Tae Hee olduğunu gördüm.Yeşil cevaplama tuşuna basarak kulağıma götürdüm.

- Ha Ra .Çabuk buraya gel.

Koşarak odama gittiğimde , bizim katta olan herkes benim odamin olduğu yere toplanmışlardı.Bağrışmalar kulaklarımı acıtmıştı.

Kalabalığı yararak ,insanların olusturduğu dairenin içine attım kendimi.

Sunyeon etrafa ateş saçıyordu.Sinirden yuvalarından fırlayacak gözleriyle ve gerilmiş yüz hatlarıyla bana bakıyordu.

- Her şeyi gördüm ! diye bağırdı bir anda.

Bağrışından irkilerek bir iki adım geriledim.

- Sen onu benden alacaksın! O nerede?Nerede o?

Bana yaklaştı ve kolumu sıkıca tuttu.

Ilk önce kolumu kavradığı eline ve sinirli yüzüne baktım.

Kaşlarım çatıldı.

- Kim Sunyeon.Kendini rezil etme.Rezil oluyorsun.

- Ben mi rezil oluyorum! diye bağırdı .Bu bağırış öncekilerden daha da yüksekti.

Yüksek sesten afallamamdan dolayı onu ittim ve kolumu ondan kurtardım.Fakat o ,yere düşmüştü.

- Kim Sunyeon ! Benimle konuşurken dikkatli olmalısın.Yoksa kötü bir şeyler olabilir.

Saçımı kaşıdım ve göz kırptım.

- Mesela sevgilini çalmak gibi?

Ayağa kalktı.Neredeyse burnundan duman çıkacaktı.Onu çok kızdırmıştım.Istediğimde buydu zaten.

- Kai ile çıkıyorken mi?

Ve o anda kalabalıktan büyük bir gürültü koptu.Herkes bu konu hakkında konuşmaya başlamıştı.

Sunyeon hayatının hatasını yapmıştı.

Sinirden saçlarımı yoluyordum.Derin derin nefes almak,10'a kadar saymak hiçbir bokuma yaramıyordu.

Yanardağ gibiydi sinirim.Yanardağ patladığı zaman durmazdı.

Giydiği kazağın yakasını sertçe tuttum ve yumuşak sayılmıyacak şekilde kendime çektim.

- Sevgiline sahip çık.Anlaşılan seni kıskanmış.dedim sesimdeki hırıltıyı saklayamazken.

- Sunyeon mu? diye sordu.

- Kaç sevgilin var ki! diye sitem ettim.

- O benim sevgilim değil.Sadece bir iddiaydı.Ben kaybettim ve...

Elimle ağzını tuttum ve sözünün kesilmesini sağladım.

- Sehun ne kadar acı çektiğimi görmedin mi?