Zengin aileden gelen üç kuzen farklı ülkelerde yaşamlarını sürdürüyorlardı fakat aile şirketlerinde oluşan birkaç problem yavaş yavaş batma eşiğine getirmişti onları.
Üç çocuğun eğitim masrafları aileleri tarafından zor zar karşılanmaya başladığınd...
Uzun zaman sonra Kore'ye gelmiştim. En son geldiğimde ailem yanımdaydı, neyin nasıl yapılacağını bilmesem bile onlara sığınırdım, hiçbir şeyden korkmazdım fakat şu an tek başımayım ve burası bana çok yabancı geliyordu. Sadece ağlamak istiyordum, oturup çocuklar gibi taksinin içinde hüngür hüngür ağlamak istiyordum.
Büyük babamlara gidebilmek için taksiye binmiştim ve sadece gelip geçen binalara düz suratla bakıyordum. Aile şirketimizin durumu kötüleştiği için büyükbabam benim ve diğer iki kuzenimin eğitim masrafını karşılayabileceğini fakat bunun için Kore'ye gelmemizin daha iyi olabileceğini söylemiş babamlara.
Bu konuyu amcamlarla konuşunca hepsi ortak kararla bizleri Kore'ye göndermeye karar verdiklerini söylediler. Bu benim ve diğer kuzenlerim için çok zor bir durumdu, tüm düzenimizi, arkadaşlarımızı, ailemizi geride bırakarak yeni hayata başlamamızı istemişlerdi bizden.
Kafamın içinde kendi kendime düşüncelere daldığımdan dolayı büyükbabamın evine geldiğimi araba durduğunda fark edebilmiştim. Taksiden valizimi de alıp büyükbabamların kapısının önüne geldim derin bir nefes çekip zile bastım.
Kapı açıldığında karşımda tanıdık yüzleri görmek beni mutlu etmişti. Jisung ve Seungmin benden önce gelmişlerdi buraya ve kapıyı açanlar da onlardı.
"Oi Felix, seni burda gördüğüme sevindim mi demeliyim yoksa kara günlerine hoşgeldin mi demeliyim?" demişti Jisung üstüme atlarken. Onun sarılışına gülerek karşılık verdim ve diğer kuzenime bakarak "O kadar kötü mü ya?" diye sormuştum. Seungmin de bana sarılarak "Onun fikrine katılmak istemezdim ama maalesef bu sefer katılıyorum." Jisung bu dediğine göz devirmişti, onların atışmalarını özlemiştim. Seungmin fısıldayarak cümlesine devam etti.
"Geldiğimizden beri hazır oldayız, sabahın erken saatleri kahvaltı için kaldırıp akşam onda uyumamızı bekliyorlar inanabiliyor musun? Kaç gündür evde gerilim filmi çekiyoruz."
Bu cümlesi hepimiz bir kahkaha atmasına neden olmuştu. Uzun bir sürecin içindeydik ve bu süreçten nasıl az hasarla çıkabiliriz bilmiyorum.
Akşam yemeğini yedikten sonra üçümüz oturup sohbet etmiştik. Birbirimizle iletişimi hiç kesmemiştik ama uzun zamandır da yüz yüze görüşememiştik. Şu an sadece birbirimize bakıyor ve ne yapacağımızı düşünüyorduk.
Maddi durumumuz eskinden çok iyi olduğu için en iyi eğitim veren okullara gitmiştik, birçok dereceye sahiptik fakat burada hiç sınava girmediğimiz ve dönemin ortasında geldiğimiz için gidebileceğimiz okulun eğitim düzeyi çok düşüktü, bu durum biraz korkutuyordu gözümü. Diğerlerine bakarak "Yatalım mı? Yarın bizim için zor bir gün olacak." demiştim. İkisi de kafa sallamıştı. Hepimizin yüzü düşük şekilde yataklarımıza gittik, yarının güzel olmasını umarak.
Hanjisung
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uzun zaman sonra beraberiz.
Felixlee, kimseungmin ve 265 kişi beğendi.
——————— Bu benim ilk kitabım ve ilk yazma deneyimim o yüzden çok iyi olmadığı biliyorum sadece eğlence amaçlı yazmaya başladım. Biraz bilgi verecek olursam eğer; Felix doğduğundan beri Avustralya'da o yüzden Korecesi çok iyi değil. Seungmin ve Jisung Kore'de doğup sonradan Amerika ve Malezya'ya taşındılar. Tatillerde sadece Kore'ye geliyorlardı. Üçünün de soy ismi aynı olması gerek ama ben öyle olmasını istemediğim için annelerinin soy isimine kullanıyorlarmış gibi düşünün. Diğer üçlü hakkında diğer bölüm bilgi vermeye çalışacağım.
