FOREIGN

13

Erken geldi bu sefer bölüüüm
Bunun şerefine bol bol yorum atmanızı bekliyorum sizden.

  Umarım beğenirsiniz bebişler~

Hyunjin sınav haftasının geçip gitmesiyle rahatladığını hissediyordu. Tamam öyle çalışkan bir insan filan değildi ama yine de sınav haftası onu geriyordu. Geçen haftanın yükünü yeni üstlerinden atmışlarken bu sefer de koç onları antrenman için sıkıştırıyordu. Turnuvaya yaklaşmalarından dolayı sık olan antremanlarını daha da yoğunlaştırmıştı.

Bugün okuldan hemen sonra antrenman yapacaklarını söyleyen koçun sözüyle tüm takım spor salonuna gelmişti ancak Minho'nun takıma karşı söylediği sözlerden dolayı gözlerini devirmişti, Hyunjin. Koçun bir iki saatlik işi çıktığı için takıma, o gelene kadar kendi kendilerine antrenman yapmalarını söylemişti. Yarım saat kadar top koşturan uzun saçlı genç bu durumdan sıkılmıştı, zaten her gün aynı şeyleri yaptıklarından dolayı koçun gelmemesini fırsat bilip biraz kaçamak yapmak ve dinlenmek istiyordu.

Topu karşısındaki Changbin'e atıp terli saçlarını ve kayan tokasını düzeltmek amaçlı ellerini saçlarına götürürken bir yandan da arkadaşlarına bakarak sözlerine başladı. "Ben biraz kaçamak yapacağım, koç gelince haber edin." Onu dinleyen iki arkadaşta sadece onayladıkları bir mırıltı çıkartarak antremanlarına devam etmişti. Minho ilk başta arkadaşını engelleyecekken kaç gündür sıkı çalıştıklarını fark edince bu seferlik izin vermişti ona.

Hyunjin dışarı çıktığında temiz havayı içine çekmek için derin bir nefes alma gereği hissetmişti, içeride bir sürü kişinin ter kokusunu çekiyordu zaten. Bahçede oturabileceği yerlere göz attığında bir gencin oturduğunu fark etti, dikkatle baktığında çocuğun simasının tanıdık olduğunu anlayınca yanına doğru adımladı. Okul çoktan bitmişti, bu çocuğun burada ne işi vardı?

Bahçede tek başına oturan kişinin yanına geldiğinde, çocuğun kucağında açık bir okuma kitabı olduğunu fark etti ama genç kulağına taktığı kulaklıkla, müziğinde vermiş olduğu güzel hisle gözlerini kapatarak deşarj oluyor gibi bir hali vardı. Onun yanına geldiğini bile fark etmemişti genç çocuk. Kendi kendine şarkının melodisini mırıldanıyordu.

Hyunjin, huzurla gözlerini kapatmış gencin yanına oturarak onu incelemeye başladı. Aslında çok güzel bir çocuktu. Partide incelediği yüzün her ayrıntısını yine incelemeye koyuldu. Bir kaç dakika geçtikten sonra incelediği yüzün, yüz kaslarının gevşediğini fark ettiğinde sevdiği bir şarkının çıkmasına yormuştu düşüncesini, haklı olmalıydı ki huzurlu genç şarkıyı güzel sesiyle söylemeye başlamıştı. Hyunjin bu çocuğun sesinin güzelliğini farkındaydı ama onun şarkı söylerken ki halini ilk defa görüyordu. Seungmin'in sesi öyle güzeldi ki antrenmandan çıkmış gencin tüm yorgunluğu bir şekilde uçup gitmişti. Hyunjin çocuğun güzel sesinden dolayı farkında olmadan gözlerini kapatmıştı. İmkanı olsaydı eğer tüm gün bu çocuğun şarkı söylemesini sağlardı.

Bir süre ne Seungmin yanındaki gencin farkındaydı ne de Hyunjin hala gencin yanında huzurla uzanmış bir şekilde olduğunun...

Seungmin sevdiği şarkının son bulmasıyla gülümseyerek açmıştı gözlerini, bu şarkıyı her dinlediğinde içini nedenini bilmediği bir huzur kaplıyordu. Jaeho'nun işi çıktığı için bugün ders vermeyecekti, tabii çocuk bunu daha erken söyleseydi çoktan eve gitmiş olurdu fakat tek başına oturup biraz düşünmekte kendisine iyi gelmişti. Artık eve gitmek için toparlanacakken yanında uzanan genci görmesiyle şaşırmıştı, ne zamandır buradaydı ki bu? Çocuğun üzerindeki formadan dolayı antrenmandan çıktığını fark etmişti ama yanında ne işi vardı? Öğrenmek istiyordu fakat çocukla konuşmak istemediği için ayaklanarak sessizce gitmeyi planlamıştı. Tam oturduğu yerden kalkıp adım atacakken yanındaki çocuğun sözleri ile durmak zorunda kaldı.