A Rewind of Love

43 (Hidden Feelings)

JENNIE POV.

"JENNIEEEEEE!!"

"LISAAAA!!"

"JENNIEEEE!!"

"BAAAAANG!!"

Pinilit kong makatakbo agad palapit kay Lisa.

I hugged her so tight and closed my eyes.

If this is my last, i want to be with my Lisa atleast.

Nung inakala kong katapusan ko na, nagkakamali ako.

Napalingon ako sa likuran at nakita ko si Mino, duguan at nag-aagaw buhay.

"HONNNNN!!" sigaw ko. Nawalan ng malay si Lisa dahil sa dami ng dugo na nawala na rin sa kanya.

"J-jennie p-patawarin mo a-ako.." rinig kong nasambit ni Mino bago sya nalagutan ng hininga.
.
.
.
.
.
"LISAAAAAA!!!" sigaw ng isang babae. May hawak syang baril at napatakbo palapit sa amin ni Lisa habang yakap ko sya.

"WAG KANG LALAPIT!!" saway ko sa kanya.

"H-hey Jennie, kakampi ako. I'm Lisa's friend." depensa nya sakin.

"Who are you??" tanong ko naman.

"I'm Suzy. Let's bring her to the hospital!" tarantang sagot nya.

Tinawag nya ang mga tauhan nya para maisakay na si Lisa sa sasakyan at maka-alis na kami.

Nagbilin na din sya sa mga ito para asikasuhin ang bangkay ni Mino.

~~~~~

Sa sasakyan palang medyo hindi na ako kumportable na kasama siya, Suzy nga pala. Kung makatingin sya kay Lisa alalang-alala akala mo sya ang asawa. Tssss.

Nakaupo kami sa magkabilang gilid ni Lisa.

"Hey may i ask? Paano mo nakilala si Lisa??" usisa ko sa kanya. Sobrang tahimik kasi nakakabingi.

"Ahmm i saved Lisa before. Natagpuan ko sya sa dalampasigan, halos wala na syang buhay nun. And then we became friends and companion. Kasama nya ako na iniligtas ang mga anak ninyo." kwento nya sakin.

Napalunok-laway naman ako.
Ohh so malaki pala ang utang na loob ko sa taong ito.

"Uhhmm thank you for everything. I owe you a lot. Maraming salamat sa pagliligtas sa kanila." sagot ko sa kanya.

"Don't mention that. Lisa is a good friend to me." sabi pa nya.

I just smiled at her.
Wala na akong masabi.
.
.
.
"Ohhh we're here na!!" sigaw nya.

Agad naming binaba si Lisa at dinirecho na sya sa Emergency room.

Naiwan naman kaming dalawa sa labas at naghihintay.

"Hey jen, don't worry too much mamaya maayos na din si Lisa." banggit nya.

She seems friendly naman pero ewan parang di ako panatag.

Maybe i'm just paranoid dahil sa mga nangyari. Isa pa natatakot akong maulit yun about sa kanila ni Irene noon.

It scares me by just thinking na nakukuha ng iba ang atensyon ng asawa ko.

We just remained silent for a while habang naghihintay na ilabas si Lisa.

-TIME SKIP-

After ng halos dalawang oras ding paghihintay, nilabas na din si Lisa at dinala sa room.