Mijn droomprins

Alison

Ik neem mijn schoenen in mijn hand en stap in het warme zand. De zon geeft een groene gloed aan de zee en is half te zien aan de horizon. De rustige avondglorie laat de lucht oranje kleuren en zorgt ervoor dat de muziek niet overstemd wordt door de zee. "Wil iemand wat te drinken?" ik geef een knikje naar Mabel en kijk wat over het strand. Vele leerlingen zijn verspreid over het strand en staan in clubjes wat te praten met rode bekertjes in hun handen. Een popliedje speelt door de boxen die tussen het kampvuur en de ton bier is gezet. Een paar tieners spelen wat over met een volleybal en andere liggen in het water. 

"Bedankt," ik pak een rood bekertje over van Liv en ruik wat aan het goedje dat ze erin hebben gedaan. Ik trek een vies gezicht bij de geur van het zure bier, maar neem er toch een klein slokje van. "Alison ga je mee stress pong spelen?" Ik word uit mijn gedachte gehaald door de stem van Isabella. Iemand van het rugbyteam kijkt vragend de groep rond, terwijl Isabella mij streng aanstaart. De rest van de groep loopt achter de jongen aan terwijl ik zuchten met een geïrriteerde blik naar Isabella kijk. 

"Ik wil niet Isa," zeg ik zeurend en gooi mijn hoofd achterin mijn nek. "Oh kom op, het wordt vast leuk," ze pakt mijn pols vast en trekt me mee naar een groep leerlingen die zich om een campingtafel hebben gevestigd.

Ik giet het laatste beetje bier in mijn keel en probeer het bekertje op zijn kop om te flippen op de tafel. "Kom op Alison, we gaan winnen!" hoor ik naast me en voel dat hij tegen mijn arm stoot, waardoor mijn arm het bekertje van de tafel slaat. Ik geef een boze blik aan de jongen langs me en raap het bekertje op, wat ik op de tafel terugzet. Net als ik nogmaals het bekertje om wil flippen, hoor ik het andere team schreeuwen dat ze gewonnen hebben. Ik lach om het enthousiasme en zet mezelf recht, terwijl ik zoekend om me heen kijk naar de andere meiden.

Mabel en Stacy staan bij de box te dansen met een aantal jongens en ik zie Liv bij het drinken staan. Isabella is echter nergens te bekennen. "Hey," van schrik bots ik tegen de jongen aan, die achter me stond. Ik was zo geconcentreerd op zoek naar Isabella dat ik de wereld om me heen even helemaal vergeten was. Een lach klinkt achter me en vlug draai ik me om, om me te verontschuldigen naar de jongen. Mijn mond blijft open hangen bij het bekende gezicht dat ik zie. "Hey TJ," een snelle sorry vervolgd en even strijk ik mijn jurk wat recht, terwijl ik me positioneer op het zand. 

"Hoe is het met je vader?" vraag ik hem om de aandacht van mij af te halen. "Goed," zegt hij lachend en wrijft over de natte plek op zijn shirt. Nu pas zie ik het rode bekertje dat hij blijkbaar in zijn hand had, toen ik tegen hem aan stootte. "Sorry daarvoor," zeg ik en maak aanstalten om met mijn mouw over de vlek te wrijven. "Nee joh, straks worden jouw kleren ook nog vies," zegt hij lachend en pakt mijn hand weg, voor ik bij de vlek ben. "Laat me je op zijn minst trakteren op een nieuw drankje," zeg ik en steek mijn hand uit naar zijn bekertje. "Vooruit dan, omdat het gratis is," zegt hij lachend en geeft me het rode bekertje.

"Heb je het een beetje naar je zin?" vraag ik terwijl ik een drankje mix. "Hier?" vraagt hij doelend op het strand en het moment nu. Ik haal mijn schouders op. "Ja en op school, in de stad. Ik heb je nog nooit rond zien lopen op school," zeg ik op een wat vragende manier. Met een glimlach pakt hij het bekertje terug over. 

"Ja het is wel leuk op zich, we zijn alleen thuis druk bezig met de verhuizing enzo dus ik ben nog niet echt naar school geweest," ik knik begrijpend en schenk zelf ook nog wat te drinken in voor mezelf. "Heb je verder al iemand ontmoet?" vraag ik om de pijnlijke stilte die er hing tussen ons te verbreken. Ondanks dat de muziek luid en duidelijk te horen was, vond ik de ongemakkelijk spanning te hoog om niets te zeggen. "Niet echt nee," ik kijk wat rond en zie dat de jongens van het team op een aantal boomstammen zijn gaan zitten. Brady, Erik en de andere twee vrienden van Erik zijn er ook bij gaan zitten, net als de meiden overigens. "Kom ik stel je wel voor aan wat mensen," ik geef een glimlach aan TJ en trek hem aan zijn pols mee naar de kring leerlingen.