Mijn droomprins

Alison

"Ali?" ik wring mezelf uit de pantalon en gooi hem zuchten op het bed, terwijl ik mijn telefoon op luidspreker zet en hem naast de broek leg. "Ik weet niks leuks Isa," een zucht klinkt door de speakers, terwijl ik door mijn kast kijk of er wat leuks te vinden is. 

Het is nog vroeg in de ochtend, maar de meiden wilden per se afspreken voor de toespraak, zodat we er samen heen konden gaan. "Kom anders hier, ik heb nog wel wat voor je," ik hang een wit shirtje terug aan de rails uit frustratie en loop naar het bed. "Mijn ouders zijn thuis," zeg ik zuchtend en ga in kleermakerszit op het matras zitten. 

Mijn hand reikt naar een van de roze sierkussens, die ik op mijn schoot leg. "Verzin een smoesje als altijd, of zeg gewoon dat je de toespraak gaat kijken. Kom op Ali, dit is belangrijk," een grom verlaat mijn lippen voor ik wat mompel en de telefoon ophang. Een simpele outfit ligt in mijn handen en met een twijfelende blik kijk ik ernaar. 

"Hallo lieverd, wat ben je vroeg op?" mijn moeder blikt even op haar dunne horloge om haar rechterpols en kijkt me daarna nieuwsgierig aan. "Ja de meiden en ik wilde naar het dorp om de toespraak van de koning te bekijken en we wilden nog even bijpraten over school van tevoren bij Mabel thuis," mijn moeder loopt de kamer binnen en kijkt afkeurend naar de kleding die ik in mijn handen heb. 

Ze neemt de hangers van mij over en loopt in de richting van mijn kast. "Dit ga je niet dragen," zegt ze erbij en haalt een paar kledingstukken eruit. "Kijk eens," een lichtblauw jurkje balanceert met de gouden haak op haar wijsvinger, als ze hem naar mij toereikt. 

De korte mouwtjes staan wat omhoog bij de schouders en het strakke bovenlijfje, compenseert de A-lijn vormige onderkant. "Bedankt," zeg ik met een glimlach en neem het jurkje van haar over, terwijl ik even naar de kanten onderrand kijk. "Deze kan je erop dragen," mijn moeder loopt terug naar de kast en haalt er een wit vestje uit dat met een zijde riempje de taille accentueert. 

Met een kleine glimlach pak ik het vestje uit haar handen en leg de kleding op het bed. "Veel plezier, wij zijn even naar je oma voor de rest van de middag dan weet je dat," haar hand gaat wat door mijn haar en ze plaatst een kusje op mijn kruin, waarna ze richting de deur loopt. "Ik ga vanavond met een vriendin uit eten, als dat okey is?" ik draai me vragend om naar mijn moeder, die in de deuropening stil blijft staan. 

Met een grote glimlach kijkt ze me aan. "Maar natuurlijk," ik blik nog vluchtig naar het blauwe jurkje, terwijl mijn moeder de deur achter haar sluit. Voordat ik mezelf omkleed in de kleding, die mijn moeder voor me heeft uitgezocht, stop ik een paar spullen in een van mijn schoudertasjes. Als laatste pak ik mijn telefoon van het bed, voor ik mijn kamer verlaat en naar beneden loop om gedag tegen mijn ouders te zeggen.

"Oh dat is eigenlijk best wel leuk," ik stap Isabella's kamer binnen. Met een pluk haar om een krultang draait ze zich om. Haar ogen gaan over mijn outfit, voor ze zich weer naar de grote spiegel op haar make-uptafel draait en het puntje van het haar loslaat. 

Ik kijk even kort naar het jurkje dat ik draag en haal instemmend mijn schouders op, terwijl ik kort mijn wenkbrauwen optrek. Ik plaats mezelf op het zijden dekbedovertrek. De zonnestralen weerkaatsen op de katoen geweven stof. 

"Heb je er zin in?" mijn hand gaat over de witte deken, terwijl Isabella haar ogen via de spiegel op mij richt. Ik haal mijn schouders op, niet goed wetend wat ik moet zeggen. "Het is niet heel speciaal of zo heb ik het gevoel," mijn witte Chanel bungelt over mijn schouder, wanneer mijn lichaam het zachte matras verlaat. 

"Niet heel speciaal, wat zeg jij nou," met een vragende frons kijk ik Isabella aan. Mijn lippen staan in een kleine glimlach en met een handgebaar laat ik haar weten dat ik geen idee heb waar ze het over heeft. "Je gaat de prins weer zin, natuurlijk is het speciaal," ik kijk even naar het plafond en doe kort een schietgebedje, waarna ik met een frons op mijn voorhoofd in de richting van Isabella kijk.