Mijn droomprins

Alison

De laatste krul stuitert wat omhoog, wanneer ik het puntje loslaat en de pluk van de tang rolt. Ik ga met mijn vingers door de krullen en kijk naar mijn haren in de spiegel. Prima. Nog een laatste laagje mascara en alles is perfect.

Kijkend over de reling, sta ik boven aan de trap. Ik zie een man en een vrouw tegenover mijn ouders staan. Beide hebben nette kleding aan en je zou denken dat het net als mijn ouders zakenmensen zijn. Naast de man staat een jongen van mijn leeftijd. Aan zijn schuin zittende stropdas is te zien dat hij niet veel ervaring heeft met een pak en zijn rode haren zitten plat op zijn hoofd, door de te grote hoeveelheid gel. Alsof de jongen doorheeft dat ik naar hem kijk, blikt hij de hal door. Zijn ogen eindigen bij de mijne en zijn verveelde blik maakt plaats voor een lelijke grijns. Ik geef een klein glimlachje en went dan mijn blik af van de jongen. Mijn voeten lopen de trap af en mijn moeder draait haar hoofd mijn richting op, zodra ze mijn voetstappen op de beige tegels hoort.

"Alison, dit zijn meneer en mevrouw Candras met hun zoon TJ," ik blik naar de vrouw, die haar haren in een strakke knot naar achteren heeft gebonden, net als mijn moeder. De rode kleur lijkt gestolen te zijn van een roos en de zwarte speld, waarmee haar haren vast zitten, steekt erg af bij de kleur. De met mascara bedekte volle wimpers, maken haar groene ogen nog groter dan dat ze zijn en laten de vleugels van haar neus erg klein lijken. Haar volle lippen zijn bedekt met een rode lippenstift en een glimlach siert haar gezicht. Ze staat met haar handen in elkaar gevouwen op zwarte stiletto hakken. De man naast haar heeft zijn bruine haren net als de jongen in een pot gel gestoken en het zwarte pak zit strak om zijn lichaam. "Aangenaam," zeg ik met een glimlach en vouw mijn handen ineen achter mijn rug. 

Charlotte komt de hal binnengelopen. Ze draagt een wit schort om haar licht roze jurk, waar een aantal vlekken opzitten van het koken. Ze geeft een glimlach aan de gasten voor ze iets in mijn vaders oor mompelt. "Geweldig, laten we aan tafel gaan," mijn vader maakt een wijzend gebaar naar de eetkamer en laat de gasten voorgaan naar de eetkamer. Charlotte loopt voorop en beent meteen richting de keuken, zodra ze de gasten hun stoel hebben gewezen. Aan beide kanten van de tafel staan drie tafels en gezien mevrouw Candras haar plek heeft naast mijn moeder, word ik gedwongen langs de eigenaardige jongen te gaan zitten. 

Zijn donkere ogen passen goed bij de donkere uitstraling die hij afgeeft. Ik neem plaats langs de jongen en probeer zijn blik te ontwijken. Mijn ouders zijn in gesprek met meneer en mevrouw Candras en praten over een of ander bedrijf waar meneer Candras voor werkt. "Dus, waar ga jij naar school?" ik kijk om naar TJ en zie hem verveeld naar onze ouders kijken. "Chesswood high, jij?" "Ook," vragend kijk ik hem aan. Ik heb hem nog nooit gezien in de gangen.

"We zijn tijdelijk hierheen verhuisd voor de zaak. Morgen wordt mijn eerste dag," verklaart hij mijn vragende blik. Ik geef een begrijpend knikje en bedank dan Charlotte, die een zilver bord voor me neerzet. Een lasagne schotel ligt erop met wat salade aan de zijkant. "Smakelijk eten allemaal," zegt mijn moeder en geeft een glimlach. Ik ruik met mijn ogen gesloten aan de lasagne. Een heerlijke geur van deeg en tomatensaus dringt mijn neus binnen. "Jij houdt dus van lasagne," hoor ik TJ langs me met een korte lach fluisteren. Ik open mijn ogen en kijk hem knikkend. "Die van Charlotte is echt goed," ik neem een hap en verbaas me over het feit hoe lekker hij ditmaal is geworden. Ik kijk naar TJ die zijn vork twijfelend in het vierkante stuk deeg prikt. "TJ," meneer Candras werpt een strenge blik op TJ en wijst naar zijn bord. TJ rolt met zijn ogen en geeft een geforceerde glimlach in de richting van zijn vader. Hij stopt snel een stuk in zijn mond om de aandacht van hem af te halen. "Man smaakt goed," hij neemt snel nog een hap en lachend kijk ik hem aan. "Zei het toch," fluister ik zijn richting op en neem zelf ook nog een hap.

"Goed wij gaan een kopje koffie drinken en wat zaken bespreken, waarom laat jij niet even het huis zien aan TJ?" mijn vader kijkt me vragend aan en hij laat daarmee duidelijk zien dat hij ons niet erbij wilt hebben, zodra er zaken worden besproken. "Ja tuurlijk," mijn ouders en de ouders van TJ lopen richting de woonkamer en laten daarmee TJ en mij achter in de eetkamer. "Dus, dat is ongemakkelijk," hoor ik TJ zeggen en kijk toe hoe Charlotte de tafel af komt ruimen. "Moet ik je helpen Charlotte?" ik sta al op om de borden op elkaar te stapelen, maar ze geeft me een strenge blik. "Nee hoor," zegt ze daarbij en grist het bord onder mijn neus vandaan. "Okee," zeg ik langzaam en richt me op TJ.