တနေကုန်အလုပ်ရှုပ်နေတာနဲ့ မြင့်မြတ်
ဆီတောင် ဖုန်းမဆက်ဖြစ်ဘူး နေ့လည်
စာ စားပြီးပြီလားမသိဘူး
ရောင်စဉ်ဖုန်းထုတ်ကာ မြင့်မြတ်အား
ခေါ်လိုက်သည်။
"တူ ..တူ...တူ"
ပထမတစ်ခေါက်မကိုင်တာနဲ့
မအားဘူးလားမသိဘူး ပြောနေတုံး
မြင့်မြတ်က ဖုန်းပြန်ဆက်လာသည်။
"ဟယ်လို ကိုကို!! မောင် training
ဆင်းနေလို့ မကြားလိုက်ဘူး
ကိုကို ထမင်းစားပြီးပြီလား?"
"အင်း ခုစားမလို့ မြင့်မြတ်ဆ်ီဆက်လိုက်
တာ နားပြီလား မြင့်မြတ်ကော
စားပြီးပြီလား"
"ဟုတ် ! ကိုကို မောင်လည်းခုပဲနား
တာ ....ပြီးရင် သုဝဏ္ဏကွင်းကိုသွားမှာ
လမ်းမှာ ဝင်စားလိုက်မယ် .."
မြင့်မြတ်နာရီကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာ
"ကိုကို
ထမင်းစားချိန်နောက်ကျတယ်နော်
အချိန်မှန်စားမှပေါ့"
"အင်းပါ! ကိုကိုဂရုစိုက်ပါ့မယ်
ဆူပုပ်မနေနဲ့"
မြင့်မြတ်ဖုန်းကိုင်ရင်း ဘေးကို
လိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ကိုကို
များရောက်နေသလားလို့
"ကိုကို! ..ဘယ်လို.."
"ဘယ်လိုသိလဲမေးမလို့လား?
ကိုကို့ ကလေးလေးအကြောင်း
ကိုကိုသိတာပေါ့ ဟင်း..ဟင်း"
မြင့်မြတ် ကိုကိုရဲ့အပြောကို
ကျေနပ်သဘောကျကာ
ပြုံးဖီးနေတော့သည်။
"အဲဒါ ကြောင့် ကိုကို့ ကိုချစ်နေရတာ
မွ!"
"အင်း အင်း အဆိုဒါပဲနော်
ညနေမှတွေ့မယ်"
ရောင်းစဉ် ရှက်ကာဖုန်းချလိုက်
သည်။
*ဘယ်လိုကလေးလေးလဲ မသိဘူး
လူကိုရှက်အောင် အမြဲစတယ်*
"ဒေါက်! ဒေါက်"
"ဟုတ်! ဝင်ခဲ့လိုက်ပါဗျ"
ရောင်စဉ် Ceoအတွင်းရေးမှူး
မနွေထင်လိုက်သည်။ဝင်လာ
တဲ့သူကတော့
"ရောင်စဉ်! နေ့လည်စာ စားပြီးပြီလာ"
"ဗျာ! ဟုတ်ခုပဲသွား စားမလို့
Ceo ခိုင်းစရာများ ရှိလို့လား"
YOU ARE READING
သက္တန္႔ကိုေက်ာ္၍
Fantasyကိုကိုခင္ဗ်ားကကြၽန္ေတာ္အပိုင္ပဲ တျခားတစ္ေယာက္ဆီသြာဖို႔မၾကံနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ကဆိုးတယ္ ဟုတ္တယ္အဲလိုဆိုုးတာကလဲ ခင္ဗ်ားကိုခ်စ္လို႔အဆံုးရံႈးမခံႏိုင္လို႔ ျမင့္ျမတ္ေမာင္# ေမာင္ မင္းသိပ္ဆိုးတာပဲငါ့အေပၚေနာက္ျပီးငါ႔ကိုသိပ္လႊမ္းမိုးလြ...
