Ik vertrek (een One Direction fanfictie) - Completed

Hoofdstuk 9

“Please, don ’t leave me” Hoor ik een stem huilen. Ik weet niet waar ik ben. Het enige dat ik weet is dat ik op een groot bed lig. Ik krijg mijn ogen niet open, en ik kan me niet bewegen. Ook mijn mond krijg ik niet open. Alles werkt helemaal tegen. “Is she awake?” Hoor ik iemand vragen. “No” geeft iemand antwoord. Ik wil uitgillen dat ik wel wakker ben. Ik wil roepen dat ik nog leef, maar het lukt niet. Ik voel hoe er een beetje water op mijn ogen valt. Het lijkt wel alsof het een sprookje is, maar die waterdruppeltjes doen mijn ogen openen. Ik kijk recht in het gezicht van Liam. Hij heeft zijn ogen dicht en huilt zachtjes. “Liam” Fluister ik. Zijn ogen schieten open, en als hij ziet dat ook mijn ogen open zijn begint hij nog harder te huilen. Hij buigt voorover en slaat zijn armen om me heen. “Thanks god, you’re awake.” Fluistert hij. Hij drukt op de rode knop, en een zuster komt binnen rennen. “She’s awake.” Zegt Liam. “You have leave boy” Zegt de zuster. Liam knikt, geeft me nog een blik en loopt dan de kamer uit

2 weken later

Ik zit in het ziekenhuis op het bed, te wachten tot Liam me op komt halen. Ik kijk rond en zie dat er overal apparaten hangen. De hele kamer is wit,  en er hang geen enkel gekleurd ding. Waarom zou dat zo zijn? Lang krijg ik niet de tijd op er over na te denken, want Liam komt binnenlopen. Ik kijk hem aan; “Is Amanda already back?” Vraag ik. Ik zie dat zijn hoofd naar beneden wenkt, en hij schudt hem. Ik voel me verstijven, en begin te huilen. Liam loopt naar me toe, en knuffelt me stevig. Ik leg mijn hoofd in zijn nek, en begin steeds een beetje harder te huilen. “Liam, I can’t live without her.” Zeg ik. Hij tilt mijn kin op, en kijkt me in mijn ogen aan. “We’ll find her babe, I promis. Zayn is doing everything to get her back. And ofcourse Niall, Harry, Louis and I too.” Ik schrik op. ZAYN! Ik moet naar hem toe. Hij is mijn beste vriend. Hij deed alles voor me, hij was er altijd voor me. En ik? Ik ben er niet voor hem. Zijn vriendinnetje is vermist. En ik ben er niet voor hem.

Ik storm de woonkamer binnen. “Zayn!” Gil ik. Hij opent zijn armen en ik spring er in. “I’m so sorry I wasn’t there for you. You’re my best friend, you were always there for me, but I wasn’t. I promis, from now I’ll be always there for you. I never let you stand alone. Believe me.” Ik kijk Zayn aan. Ik zie hoe zijn ogen weer vollopen met tranen, en dat hij grote wallen onder zijn ogen heeft. Hij ziet er heel slecht uit. “You can’t help it babe.” Zegt hij. Ik wil wat antwoorden, maar Louis komt met een tijdschrift binnengerend. “LOOK!” Schreeuwt hij. Ik gris het tijdschrift uit zijn handen, en op de cover staat in grote letters geschreven: ‘Kim is the next!’ Ik sla het tijdschrift open op de bladzijde die op de voorkant is aangegeven.

Amanda Laurens, Girlfriend of Zayn Malik from One Direction is disappeared since two weeks ago. The management from One Direction told us a story about a letter, who Jade Smith girlfriend from Liam Payne found, the day Amanda disappeared. This morning we heard a story that a note has been found again. This indicated that Kim Thirlwall, the following will be who will disappear.

Ik staarde geschrokken naar het stukje tekst. Kim die achter me was gaan staan om mee te lezen begint zachtjes te huilen. Ik wil me omdraaien en haar troosten, maar Harry is me voor. Hij neemt haar mee naar de bank, en trekt haar op schoot. Ik draai me om naar Liam, en kijk hem wanhopig aan. ook in zijn blik zie ik wanhoop verschijnen. Ik wil wat zeggen, maar ik zou niet weten wat. Ik voel hoe Zayn naast me in elkaar zakt, en begint te huilen. Ik zak naast hem neer, en sla mijn armen om hem heen. Hij slaat ook zijn armen om mij heen, en zo zitten we op de grond. Ook ik houd het niet langer vol en begin ook te huilen. Hoe een persoon in je leven, zoveel mensen aan het huilen kan maken. Voor mijn gevoel zit ik hier nu al een tijdje met Zayn. Maar ik wil hem niet loslaten, ik wil niet dat ik er weer niet voor hem ben. Hij is er altijd voor me, net als die ene keer dat ik zo’n ruzie had met mijn ouders.

Het was ongeveer 2 jaar geleden. We woonde beiden nog in Nederland, en praatten zoals logisch is ook gewoon Nederlands. Ik had heel erg ruzie met mijn ouders, over een een of ander dom feest waar ik heen wilden samen met Zayn. Mijn vader en moeder wilde dit niet, en ik werd boos. Het liep zo uit de hand, dat mijn vader me had geslagen. Ik was weggelopen, en heb meer dan 2 weken bij Zayn geslapen, omdat ik weigerde terug naar huis te gaan. Hij was zo lief voor me. Hij zong me elke avond in slaap, en als ik verdrietig was deed hij er echt werkelijk alles aan, om me weer op te vrolijken.

Ik voel hoe Zayn me langzaam loslaat, en opstaat. Ik blijf op de grond zitten, en laat mijn hoofd zakken. Na 5 minuten besluit ik maar even naar de kamer van Liam te gaan. Ik zit op het bed als ik ineens een harde bonk tegen het raam hoor. Ik kijk verschrikt op en zie wat wegduiken. Ik ren naar het raam, maar als ik naar buiten kijk zie ik niks. Vreemd, ik zal het me zeker wel verbeeld hebben.