38 🐚

7.5K 440 236
                                    

Canım o kadar çok tatlı çekiyordu ki bu yaz yağmuru altında ıslanmak pek hoş gelmiyordu gözüme

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Canım o kadar çok tatlı çekiyordu ki bu yaz yağmuru altında ıslanmak pek hoş gelmiyordu gözüme. Üstelik bir önce ki yağmurlu günde şemsiyemin üstüne düşüp kırmıştım. Tam bir aptaldım!

Yine de hormonlarımla olan savaşda yenik düşüp askıdan ceketimi aldım. Yol boyunca ıslanmış marula dönsemde hasta olmamak için dua ediyordum. Pastaneye girip kapıyı arkamdan kapattım. Benim alacağım tatlıları izleyen adama kaşlarımı çattım. Son kalmıştı! Hızlıca koşup yanında yer aldığımda farkında olmadan omuz atmıştım. Bana döndü.

"Ya valla ben alsam olmaz mı? Siz diğerlerine baksanız..."

Tatlı olmayı umduğum bir yüz ifadesi ile bakmaya devam ettim. Yüzünde ki gülümseme cesaret almama sebep oldu.

"Tamam hanımefendiye paketleyin onu."

Yes be! Hala çocuk gibi seviniyor bir yandan olduğum yerde salıncak gibi sallanıyordum. Satıcının uzattığı poşeti aldım ve göğsüme bastırdım. Parasını ödedim. Ardından spor giyinimli adama dönüp biraz başımı eğdim.

"Çok teşekkür ederim. "

Gözleri bir süreliğine karnımda duraksadı. Muhtemelen hamile olduğumu anlamıştı.

"Evet hamileyim, biraz o yüzden almak için çabaladım." Gözlerini soğukluk kapladı. Ben görüşürüz anlamında el salladım ve dükkandan çıktım. Biraz yürüdükten sonra şiddetlenen yağış ile kenarda beklemeye başladım. Koluma dokunan ele baktım. Az önce ki adamdı. Elinde ki şemsiyeyi açtı ve ikimizin üstüne tuttu. Minnet dolu bakışlarla onu izledim.

"Bu şemsiyeyi alabilirsin. Benim hemen ileride arabam var."

Başta tereddüt etsemde benim hasta olmam bebeğiminde hasta olmasıydı. Eline dokunmamaya dikkat edip şemsiyeyi buz tutmuş ellerim arasına aldım. Son kez teşekkür edip yürüdüm.

Eve geldim ve kendimi koltuğa atıp tatlılarımı yemeye başladım. Bir yandan da Furkana mesaj attım.

Mısra : Ne yapıyorsun?

Furkan : Kapının önündeyim aç.

Emrivaki yapması rahatsız hissettirmişti. Ayağa kalkıp kapıya ilerledim.

İçeriye sert bir ifade ile girdiğinde acele ile kapıyı kapatıp peşinden salona girdim. Koltuğa oturup yedipim tatlıları izledi.

"İstersen alabilirsin ben yeterinde ye -"

"Kim o adam Mısra?"

Kimden bahsettiğini anlamamıştım. Yanına oturup bacaklarımı bacaklarının üstüne attım. Bana sarılmak için fırsat kollayan adam bu sefer hareket etmemiş sadece halıyı izlemişti.

"Bilmiyorum sadece bana şemsiye verdi."

"Beni arasaydın alıp gelebilirdim."

Ayağa kalktım ve ellerimi belime yerleştirdim.

"Başka bir isteğin var mı Furkan Hazretleri? Ben kendi paramla gidip alabilirim. Senin paranı yiyen kadınlardan olmak istemiyorum ben. Bunca zaman kendi başıma nasıl baktıysam seninle olan zamanlarımda da bakmaya devam edeceğim."

Bir anda sinirlenmeme şaşırmış olmalı ki ayağa kalkıp ellerini belime yerleştirdi. Başını omzuma koyup kokumu içine çekti. Dudakları tenime değerken ayakta duracak güç bulamıyordum.

" Tamam, tamam"

Rica etsem 1 arkadaşınızı etiketleyerek destek olur musunuz?

Diğer bölümün sınırı dolmadı ama ben size kıyamayıp attım. Bundan sonra bir ajanda tuttup düzenli günlerde bölüm atacağım.

Beni takip ederek kitap ile ilgili her şeyi panomdan öğrenebilirsiniz.

İg : maviyebirkala

Sizi seviyorum 💚

ÇOCUĞUMUN BABASI | Texting ✔ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin