She Was Pulled (Salazar Series #1)

Chapter 14

Chapter 14

Mei

Palabas na kami ng eskwelahan para umuwi pero hindi pa namin nakikita si Yra.

"I'll call her," Deila said as she manipulated her phone.

"Hello." niloud speaker niya ang telepono.

"H-Hello... Deil?"

"Nasaan ka na, Ryana?"

We heard Yra's sobs that made my eyes shut. The hell is this. "I-I'm already inside the van."

Agad na tinapos ni Deila ang tawag at nagmadali kaming pumunta sa parking lot.

Jiran quickly opened the van. We saw Yra there. A mess.

"Putangina!" malakas na sinarado ni Jiran ang pinto dahilan upang mapatingin sa amin ang mga tao sa labas.

"What the fuck happened to you, Yttrium Ryana?" Deila is now gritting her teeth.

Ipinagdadasal ko na sana ay nagpasya na siya na tumigil sa kakahabol kay Hover. Nakakapagod nang pagmasdan ang ganyang ekspresyon ng mukha niya.

"I-I can't a-anymore..." she cried.

Sabay sabay kaming nagmura.

"You can't what?" Yohan's thunderous voice echoed in the whole van.

"Ang sakit sakit na." paulit ulit niyang hinampas ang dibdib niya.

What she just did confirmed it. Hover.

Bubuksan na ni Dale ang pinto pero sumigaw si Yra.

"Dale!" her voice was so broke. What the fuck...

Pabagsak na umupo si Raniel sa upuan.

"What do you want us to do, Couz?" I whispered.

Umiling lang siya.

"Tell us everything." Deila intently said.

Umiling ulit siya. "Sa...bahay ko sasabihin..." kapos ang hiningang saad niya.

"Water!" I hurriedly said.

"Shit! Ubos na yung akin!" sabay saby nilang wika. Bwisit! Akin rin!

What the hell is this! "Sa ref!"

Hinalungkat ni Yohan ng mini ref. "Wala! Lintik! Bakit hindi nila nilagyan?

"I-I have mine... Kaunti lang." agad na kinuha ni Yohan ang tubig sa bag ni Yra. Pinanood namin siyang ubusin yon. Kumalma naman siya kahit konti.

"Bibili ako." utas ko.

"No, let me." I glared at Jiran.

"Alam ko ang pinaplano mo. Ako na." lumabas na ako ng sasakyan para hindi na siya makasagot.

I walked inside the cafeteria. I can see Hover's glances at me. I gritted my teeth and walked straight towards the counter.

"Isang dosenang mineral water po." inabot ko kay Ate ang limang daan. Natigilan ng cashier pati narin ang ibang bumibili. But then she immediately put a dozen of it on the counter. "Thank you po..." malumanay kong ani.

May bolang nabangga sa paa ko pagkatalikod na pagkatalikod ko. Sinundan ko kung saan nanggaling yon. Lintik. Kay Hover. Hindi na nga ako nanggugulo tapos...

I quickly took the lost knife on the counter and stabbed the ball.

Lumikha yon ng malakas na ingay. Nakita ko ang gulat sa mga mata ng tao dahil sa inasta ko maging ang ibang ka-team ni Hover. Pero siya ay walang reaksyon.