Uyandığımda ilk işim sadece aceleyle Jimin'in kollarından çıkmak ve giyinmek olmuştu,nasıl öğrenmişti hiç bir fikrim yoktu. Ya annesi ona söylemişti ya da...ya da aklıma ondan başka bir şey gelmiyordu.
"Seol-ah nereye gidiyorsun?"
Kapıyı tam açıyordum ki yeni uyanan Jimin uyku mahrumuyla bana sesleniyordu.
"Hiiiç öylesine."
"Hımm...demek öylesine."
"Evet evet aynen."
"Sen bi yanıma gelsene."
"Ben böyle iyiyim aslında,hatta gidersem daha iyi olacağım."
"Yok yok sen bi yanıma gel."
Yataktan hışımla kalkmış çoktan beni kucağına almıştı."Evet şimdi anlat bakalım."
Salağa yatmak her zaman işe yarar o yüzden yine tüm zekiliğimle salağa yattım.
"Ne ilacı mochi? Gerçekten dediklerinden anlamıyorum."
"Hadi ama salağa yattığını anlayabilecek kadar seni tanıyorum."
Kahretsin!
"Hayır bak gerçekten öyle bir şey yok, hem niye salağa yatayım ki?"
"Güzelim anlat hadi."
Derin bir nefes verdim,Jimin'den kaçış yoktu.Bazen beni çok iyi tanımasından nefret ediyorum.
"Sen bana nerden öğrendiğini anlatırsan söylerim."
Bedenimi yatağa geri koydu ve arkadan bana sarıldı.Bana sarıldı arkadan.
Oha!
Arkamdan.bana.sarıldı.
Hani şu kdramalarda gördükten sonra feels geçirten hareketi bana yaptı. Tanrım,ölmemem için bana neden ver aksi halde Jimin'in kollarında yanına varacağım.
"O gün tuhaf bir şeyler olduğunu anladım ve kardeşimi görmeye giderken test de yaptırdım. Sonuçlarda ilaçtan dolayı öyle yazıyordu ve bil bakalım ilacın adı nedir?"
"Neymiş?"
"İstek arttırıcı."
"Sen sevgili mi yaptın Jimin-ah? Onunla buluştun o da yemeğine ilaç mı kattı? Tanrım...bunu da mı görecektim? Ne bahtsız bir kadının ben.Kocam beni aldatıyor."
Ve yalandan ağlama sesimle oscarlığı hakeden bir film yıldızından eksiğim yoktu.Kesinlikle oyuncu olmalıymışım da son anda Tanrı bu kadar mükemmelik yeter diye oyuncu olmama izin vermemiş gibiydi.
"Aigo! Nasıl da lafı çeviyor! Anlat işte."
"Pekala,özet geçersek yapmam gerekiyordu ve yaptım."
"Neden? Yetemediğimi düşündüğün için mi?"
E yok artık! Konuyu resmen nerelere getirmişti!
"Hayır hayır,yetiyorsun fazlan bile var.Of! Ne diyorum ben! Senin yüzünden arsız da oldum bak. Kapat şu konuyu acilen."
"Yaptığını kabul ediyorsun ama dimi?"
"Yanii"
Burukça gülümsedi ve eliyle saçımı okşadı."Buna gerek yoktu fakat sen bir neden gördüysen mazaret aramayacağım."
Kulaklarıma varana kadar gülümsedim,sözleri kalbime işleyecek kadar güzeldi.Neden bir anda böyle yaparak kalbimin gümlesine sebep oluyordu ki? Ona aşık olacağım ve ben ona aşık olmak istemiyorum.
