"ညီသုေရ......"
ထမင္းစားခန္းအတြင္းပန္းကန္မ်ားအစီအရီႏွင့္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ျပင္ဆင္ေနစဥ္ ေအာ္ေခၚသံၾကားရသည္။ နႏၵ ေရာက္လာၿပီေနမည္။
နႏၵမိုးေနႏွင့္ကြၽန္ေတာ္ရင္းႏွီးေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္လာခဲ့သည္။ ေဆး႐ုံမွဆင္းၿပီး နႏၵတစ္ေယာက္ ကိုေဇ့အိမ္မွ ခိုးထြက္ကာနိုင္ငံျခားသို႔ျပန္သြားေလသည္။ ကိုေဇလိုက္ရွာရန္အတြက္ ကိုဉာဏ္သုမွာ နႏၵမိုးေနအေၾကာင္း အကုန္ေျပာျပခဲ့ရၿပီး သြားတတ္လာတတ္သည့္ေနရာမ်ားပါ ေျပာျပလိုက္သည္။
မၾကာေသာအခ်ိန္တြင္ ကိုေဇႏွင့္အတူ နႏၵမိုးေနအလည္အပတ္ျပန္ပါလာသည္။ တစ္လေလာက္ကိုေဇနိုင္ငံျခားတြင္ေနခဲ့သည္ဟု ထင္သည္။ ကိုဗစ္ေၾကာင့္
ေက်ာင္းမ်ားပိတ္ထားၿပီး နႏၵလည္း မျပန္ျဖစ္ေတာ့ေပ။
ျမန္မာျပည္တြင္ ေက်ာင္းျပန္တက္မည္ဟုလည္းေျပာေသးသည္။
ကိုေဇႏွင့္နႏၵလက္ထပ္လိုက္ၾကသည္။ ကိုဉာဏ္ႏွင့္ကြၽန္ေတာ့္အား ဖိတ္သည္မို႔ ပြဲတက္ခဲ့ရေသးသည္။ မဂ္လာေဆာင္တြင္ သတို႔သားတို႔သည္ စင္ျမင့္ထက္တက္ရန္ ေလွ်ာက္လွန္းေနစဥ္ သတို႔သားငယ္ ပုဆိုးကြၽတ္ၾကၿပီး အရမ္းေဂၚလြန္းခဲ့သည္။
နႏၵမိုးေန ၏ ပုဆိုးကြၽတ္က်ၿပီး အတြင္းေဘာင္းဘီသည္ ညီသုလိုေဂ်မဟုတ္ ယုန္ေလးသြားႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ကာ နား႐ြက္ကားေလးပုံႏွင့္ ေဘာင္းဘီအတိုေလးႏွင့္ အားလုံးဝိုင္းရယ္ကာ မဂ္လာပြဲႀကီး လန္ထြက္ေနခဲ့သည္။
"ညီသုေရ....."
"ေဟ......ငါထမင္းစားခန္းထဲမွာ......"
အသံၾကားရာ ထမင္းစားခန္းသို႔အေျပးသြားလိုက္သည္။
ခ်က္ျပဳတ္မည့္အရာမ်ားကို ျပင္ဆင္ထားသည့္ ညီသုသည္
အခ်က္အျပဳတ္ကို လုံးဝအားသန္ေနပုံပင္။
"ညီသု မုန္လာဥကႏြားစားဖို႔လား
ကိုေဇနဲ႕ကိုဉာဏ္သုစားဖို႔လား........"
မုန္လာဥအခြံခြာထားသည္မွာ အထြတ္အထြတ္ႏွင့္ အႏူလက္ႀကီးႏွင့္ပင္တူေနသည္။
"မင္းရဲ႕ ရဲယိုကြက္လွီးထားတာက ႏြားစာၾကေနတာပဲ....."
ေကာက္ရိုးမ်ား၊ျမက္မ်ားကို စင္းထားသည့္အလား ရဲရို း႐ြက္ကို ႏႈတ္ႏႈတ္လွီးထားသည္မွာ အရည္ညွစ္လွ်င္ပင္
ထြက္နိုင္ေလာက္သည္။
