SYTE E DETIT 🌸 vazhdimi nga pjesa 43.✅

LOTET E SAJ 😖🌺

Tashme ti e ke ne dore jeten tende, vetem ti mund te vendosesh se cila eshte rruga qe do ndjekesh..

Por kur me ne fund e le pas friken ti zgjodhe, por pa e ditur se zemra jote ende nuk e pranon te lendohet perseri.
Edhe pse e dije qe do ta lendoje zgjedhjen tende, ti perseri guxove...jo sepse doje ti beje te gjithe te te kuptonin ,por doje thjesht ti mbroje ata duke i dhene vetem veten tende.

Tashme kjo s'eshte vetem loja jote..tani te gjithe po luajne pas teje, me qellim mbrojtjen tende.

" Fshi lotet dhe luaje krahe meje, ata e filluan kete loje, por ne fund fituesja do te jem vet...ndaj mos i humb shpresat sepse loja ime sapo ka nisur "

Vazhdojme..

Ende nuk isha e sigurt nese kisha bere zgjedhjen me te mire per Izabelen, por kam besim se ajo do di si te veproje.
U ngrita ngadal nga shtrati dhe shkova drejte kuzhines, kur perball meje ishte Danisi me Izabelen.
U fsheha pas deres se dhomes dhe fillova ti degjoja.

- Hej vogelushe...e di qe Amisa te dha mundesine te zgjedhesh, por per mendimin tim beri gabim!- i tha ftohte Danisi Izabeles.

- E pse mendon keshtu, tek e fundit kjo eshte jeta ime dhe une vendos vet per te!- ia ktheu ajo prere.

- Ti je thjesht nje femije, ti nuk ke nevoje per gje tjeter vec nje familjeje dhe dashurise prinderore... mos e fut veten ne kete bote ne moshe kaq te re!

- Une ndoshta jam nje femije, por keto 6 vite me kane bere ta njoh boten me shume se ti " zoti Danis "

- Ti ende nuk di as gjysmen e kesaj bote vogelushe, por me pelqen guximi yt, ndaj zgjidh te jesh nje Adeson ose Nikolaj...mos iu fut kot kesaj jete.

- Une do te beje ty qe te me besosh Danis....ke per te pare se do ia dal edhe pa nje familje.

- Heh...edhe si ke ndermend ta besh kete vogelushe?

- Duk u bere shefja jote!- tha Izabela me nje buzeqeshje djallezore.

- Mos e mendo kete...une kurr nuk do i sherbeje nje femije!- u hodhe Danis i inatosur.

- Kete do ta shohim sherbetori im!- tha ajo dhe vrapoje drejte sallonit duke therritur emrin tim, kurse Danis u nise pas saj.

Isha e lumtur qe Izabela e pa veten diku, por perseri nuk e mohoje se doja qe ajo te ishte pjese e familjes sime.
Gjithsesi kam besim se ajo do jete nje Nolton e persosur dhe do arrije ti japi madheshtin dhe nderin e dikurshem atij mbiemri... plus dhe Danis do ti qendroje pran.

Mes ketyre mendimeve zbrita poshte ne sallon dhe pash se te gjithe ishin mbledhur.

- Hej te gjithe une e vendosa...- po thoshte Izabela sapo me pa mua, kur Danis i vendosi doren perpara qe te mos fliste.

- Mos e mendo...nuk i sherbeje kurr nje bebeje me pelena!- i tha Danisi dhe te gjithe po e shikonin te habitur ,pervec Edeses qe hoqi taken dhe ia hodhi kokes.

- More cop mishi...si guxon ta trembesh keshtu Izabelen e vogel!- i berrtiti ajo, duke e bere Danisin e gjore te sprapsej nga dhimbja qe i shkaktoje gjuajtja e Edeses.

- Wow cfare shenjestre ka dreqi!- tha Ido duke qeshur, por nje shikim vrases nga Edesa e shtangu.

- Zhuli...prandaj e kane te gjithe frike Edesen?- e pyeti konfuze Erena dhe te gjithe filluan te qeshnin.

- Tani mjafte mu zgerdhit po lereni vajzen te flasi!- u hodhe mami dhe te gjithe ndaluan.

- Amisa une dua te behem....- po thoshte  Izabela kur une e nderpreva.