SYTE E DETIT 🌸 vazhdimi nga pjesa 43.✅

RREMBIMI🥺😭

Kur gjithcka ka mbaruar per ate buzeqeshje te embel dhe per ata lot te gjore qe lagnin fytyren, nuk ndjen asgje tjeter vec nje boshlleku te zi,qe as ti nuk je e sigurt cfare eshte...

Kur nuk i jep nje emer dhimbjes, kur nuk e di si ta pranosh urrejtjen, ti bie ne deshperim dhe harron gjithcka...

E ardhmja nuk paraqet asgje tjeter pervec kurtheve, te cilat vet fati yt ti ka dhuruar.
Tashme qe rruga eshte verbuar nga erresira, ti ecen vertike, por pa e ditur ku do perfundosh.

Une e humba rrugen ne erresire, por tani qe drita u zhduk u mesova te shoh dhe te ndryshoje, ateher kur te gjithe kane frike...

Vazhdojme...🥺

Edhe sot si cdo dite tjeter, mengjesi nuk solli asgje tjeter per mua,  vec nje drite, qe me verbonte.
Kur disa dite me pare prisja mengjesin, sot strukem ne erresiren e nates..

Une ngrita me veshtirsi nga shtrati dhe syte me shkuan te fotoja ime ,Argosit dhe Argitit mbi komodinen e vogel.
Pa dashje mu krijua nje buzeqeshje e vogel kur mu kujtua ajo.
*****
Para 2 jave ne nje parke lojrash..

- Hej djema eja bejme nje foto, sa te ndaloje karoseli dhe te zbresin Dajani me femijet. - i thash une Argosit dhe Argitit te cilet po ziheshin si gjithmon.

- Jo me kete psikopatin e poshter!- thane te dy ne nje kohe duke pare njeri tjetrin.

- Ohuu, paskeni naze ju, une do shkoje per vete!- i thash une duke qeshur djallezore per planin e mirkrijuar qe kisha menduar dhe hyra brenda nje tende te vogel.

- Kush je ti?? Aaa Argit, Argos!- berrtita une kastile, kur ne te qinden e sekondit, te dy hyne brenda me vrap sa u perplasen me njeri tjetrin!

- Hapi syte idjot, Amisa je mire!- folen te dy ne nje kohe dhe kthyen koken nga une .

- Buzeqeshni djema!- i thash une dhe i mbertheva te dy qe mos te iknin.

Kur u kthye Dajani me femijet, une isha duke qeshur me fytyren e tyre, kurse ata po shanin njeri tjetrin.
Ende me kujtohej sa e bezdisur u be Hena qe nuk i thame dhe asaj te dilte foto me ne.
***********
Nga ato mendime te lumtura me zgjoje krahu i dikujt qe me rrethoje trupin.
Ktheva koken nga ana tjeter e krevatit dhe pash Argitin i cili po flinte i qete pran meje.

- Me ne fund po fle i qete!- degjova zerin e Edeses nga dera.

- Pse!- e pyeta une Edesen pa e hequr vemendjen nga Argiti.

- Keto dite kane qene shume te veshtira per ne...por Argiti i ka kaluar me keq se te gjithe . Ka disa dite qe nuk ha, pi apo fle!- tregoje Edesa dhe u largua drejte shkalleve.

Une kisha ngrire ne vend nga fjalet e saj. Nuk kisha vuajtur vetem une, nuk kisha qare vetem une dhe tani te dy ne jemi bere djaje te kesaj bote te pashpirte.

Nuk mund te buzeqeshesh me, as nuk mund te jem me si me pare, por perseri e dua sigurine e tyre.

U ngrita  ngadal nga shtrati dhe shkova ne kuzhine.
Mami po gatuante me Edesen dhe Zhulin, Nadia po luante me Eliotin, djemt ishin mbeshtetur te salloni, kurse babi po lexonte gazeten.

Pash ngado, por Henen nuk  ma zune syte askund.
Pasi kontrollova gjithe vilen dhe se gjeta shkova te pyesja te tjeret.

- Ku eshte Hena, nuk po e gjej askund!- thash une e friksuar.

- Eshte ne dhome po fle!- mu pergjigje qete Nadia.

Vrapova drejte dhomes se saj dhe te gjithe po vinin pas meje.
Poshte batanijeve dukej sikur po flinte dikush, por sapo i hapa ishin vetem disa jastek te cilet ishin vendosur si mashtrim.