Bir Tutam Eski (Tamamlandı)

🌛27🌜

Mehmetle banyomuzu yapmış bu defa usluca koltuklarda oturuyorduk. Gözleri bana değip gülüşüme bakıyordu sonrada hemen kafasını çeviriyordu.

"Şimdi bizim inşallah çocuğumuz olacak ya. Acaba biz yarın alışverişe mi çıksak? Hem oda da yapmalıyız. " heyecanlı sesiyle gülüp kafamı iki yana salladım. Dün bir bugün iki ne ara hamile kaldımda çocuk odası yapmaya çalışıyoruz.

"Mehmetim herkesin hemen çocuğu olmuyor. İki üç sene çocuk yapmaya çalışanlar var. " elimi yanağına koyup okşadım. Heyecanı kaçarken küçük çocuk gibi omuz silkti.

"Belki bizimki o kadar uzun sürmez. " bu haline dayanamayıp dudaklarına ufak bir buse kondurmak için hafif öne eğilecektim ki kadınlığımdan gelen sızı yüzünden yüzümü buruşturup hızla eski halime geldim. Mehmete sert olsun derken aklım nerdeydi acaba. Hep Sibel ablanın oyunları yüzünden. Yoksa ben nerden bileyim sert olsun demeyi.
"Canın mı acıyor?" Sesine karşılık ona döndüm.

"Baya resmen hareket edemiyorum. Hepsi senin suçun her dediğimi yapmak zorunda mısın?" Söylenmeme karşılık kolundan birini bacaklarımdan diğerinide belimden geçirip beni kucağına çekti. Bu defa acıdan dolayı inlemiştim. Banyo yaparkende bir ara acıdan ağladığım gerçeğini saymazsak aslında iyiyim.

"Benim narin karım dayanamamış mı?" Saçlarımın arasına ufak bir öpücük kondurdu. Bende bu duruma şımarıp kafamı omzuna koydum. "Ağrı geçsin diye ne yapayım?" Şefkat dolu sesiyle gülümsedim. Benim için endişelenirmişte.

"Kocacığım bana ilk ne zaman aşık oldun?" Sonuçta benim çocukluğuma kadar biliyordu. Ancak iki buçuk yıl önce demişti. Ne olduda bana aşık olduğunu anladı.

"İki buçuk yıldan fazladır işte. Tam zamanını bilmiyorum. "

"Öyle değil. Yani ne  oldu da bana aşık oldun?" Meraklı sesime karşılık bir süre sessiz kaldı. Sanırım tam olarak o zamanları hatırlamaya çalışıyordu.

"Sen o zamanlar on altı yaşına yeni girmiştin. Aynurunda doğum günü vardı. Sen birde bir kaç tane kız vardınız bizim evde. Bende o gün hastaydım diye yatak döşek yatıyordum. " o günü hemen hatırlamıştım. Gözlerim irileşirken heyecanla konuşmuştum.

"Evet hatırladım. Gonca annemin odasından Şal alacaktım. Aynur orda demişti. Yanlışlıkla senin odana girmiştim. " başıyla onayladı beni. İri eliyle saçlarımla oynarken gözleri yine daldı.

"Aynur yüzünden annem evden gitmişti o gün. Sırf siz rahatça doğum gününü kutlayın diye. Bende ateşler içinde yanıyordum o gün. Neyse işte sen girdin odama. Benim perişan halimi görünce Aynurun aksine o gün sen benimle ilgilenmiştin. Ateşim düşsün diye ıslak bezle yüzümü silip bana bir şeyler yedirmeye çalışmıştın. İşte tam o gün seni sevdiğimi anladım ve kabullendim. Sana karşı o duygular ne zamandır vardı bilmiyorum ancak ben o gün kabullendim. " o günü çok iyi hatırlıyordum. Ateşten sayıklayıp durmuştu. Aynura şalı götürüp doğum günü bozulmasın diye ona dememiştim bile abisinin ateşler içinde yandığını. O gün ilk defa cesaret edip tekrar odasına gidip ateşi düşsün bir şeyler yesin diye uğraşmıştım. Ancak bunu sadece ona üzüldüğüm için yapmıştım. O zamanlar onu sevmiyordum.

"O duygular baya vardı sanırım. Biz çocukken yanımıza bir erkek yaklaşınca bile deli olurdun. " çocukken dedim on yaşlarındayken. Mehmetin gözleri irileşirken gülerek konuştu.

"Benim çocuklarla işim mi olur Gülüm? O zaman Aynur benim için neyse sende oydun diye kimseyi yanınıza yaklaştırmıyordum. Tabi siz sonradan büyüyüp serpilince gerçekten kıskandığım için size zorluk çıkardım. " Aynurla az sinirimiz yüzünden ağlamadık. Hepsi Mehmetin suçuydu. Gerçi beni pek ağlatmazdı ancak Aynur ağlayınca bende dayamaz ağlardım.
"Sen ne zaman beni sevmeye başladın?"