THE EMPEROR OF QING DYNASTY

CHAPTER 7

XIAN POV
Wala na akung ibang nagawa kundi sundin ang utos ng emperor unti unti kung tinaas ang aking ulo at doon ko nasilayan ang kanyang mukha ng emperor ang pagkakaalam ko matanda na ang emperor ngunit nag kamali ako kung iyong pagmamasdan ang mukha ng emperor ito ay kasing edad ko lamang matanda siguro siya ng dalawang taon sakin meron siyang matangos na ilong makapal na kilay mapulang labi at maputi at makinis na mukha ngunit kung pagmamasdan mo ng mabuti ang kanyan mukha makikita mo dito ang kanyang pagiging seryoso dahil sa kanyang mga mata"tapos mo na bang pag masdan ang aking mukha"sabi nito sakin kaya na payuko na lang ako dahil sa aking kahihiyan"pasensya na po kamahalan sa aking nagawa"sabi ko dito habang nakayuko "tss"yun na lamang ang nasabi niya bago siya umalis pag kaalis niya doon kami lahat tumayo"sis ang gwapo ng emperor ang yummy yummy niya  ano  kaya ang mukha pag hinaharvart ko siya "sabi nito sakin
"Gago tikom mo yung bibig mo baka marinig kanila parusahan kapa baka mapatay ka lang niya mag ingat ingat ka sa lahat ng sasabihin mo dito dahil nakakalat ang mga tenga nila dito"kill joy mo naman sis pantasya lang naman"reklamo nito sakin"mas maganda pag patuloy na lang natin ang ginagawa natin ng matapos na "sabi ko dito di ko parin maiwasan ang mukha ng emperor sa likod ng kanyang maamong mukha nandon ang kanyang nakakatakot na personalidad marahil pinapakita niya lang ito upang patunayan na ang emperor ng qing dynasty ay makapangyarihan at hindi mo pwedeng tapak tapakan lamang ng matapos kami sa aming ginagawa na una ng pumasok si jonjon sa aming silid habang ako naglalakad at pinagmamasdan ko ang paligid habang naglalakad ako may nakita akung isang kubo kubo na gawa sa semento para lang siyang waiting shed kung baga sa mundo namin pero ang pinag kaiba lang nito ayy napakaganda ng desenyo at may mga upuan pumasok ako dito at umopu iniisip kung kailan kami makakabalik sa mundo namin marahil kaya kami pinunta dito dahil may misyon kaming dapat gampanan at tapusin ang mahirap lang nito di mo alam kung ano yun.

Napakasarap sa pakiramdam habang ikaw ay na kaupo dahil tanaw mo dito ang napakaraming bulaklak na talaga namang  napakabango at napakagandang tingnan dahil sa ibat iba nitong kulay habang naka upo ako dito siya ring pag dating ng isang babaeng may magandang damit at may alalay itong naka hawak sa kanyang kamay na sa likod nito ang kanyang mga alipin nasa apat ito huminto ito sakin at tiningnan ako mula ulo hanggang paa "at sino kanamang alipin ka at nan dito ka sa aking tambayan"sabi nito sakin ang kanyang mukha ay maganda ngunit nakakatakot"lapas tangan  di mo ba gagalangin ang imperial cuncubine"
Sabi nito sakin kaya lumuhod ako dito at nag salita "isa po akung alipin ng mahal na empress kamahalan"sabi ko rito"umm maybago palang alipin ang mahal na empress kailan kapa pumasok sa kanyang palasyo"sabi nito sakin"kahapon lang po kamahalan"sabi ko rito"hahahahaha nakakatuwa naman ang mahal na empress at lagi lagi na lang nag papapasok ng mga aso hindi namasama bungad talaga ng mga aso ang kanyang palasyo hayy tsk tsk tsk"sabi nito sakin bago umalis pag kaalis nito tumayo na ako dahil ang sakit sa tuhod na nakaluhod umalis na lamang ako at bumalik na lamang sa palasyo ng empress habang naglalakad ako dahil sa aking pagmamadaling baka hanapin ako ng empress siyang ring pag bunggo ko sa matigas na bagay ng aking iangat ang aking  ulo nakita ko ang mukha ng emperor na parang galit lumuhod ako dito"kamahalan patawarin mo po ako di ko tinitingnan ang aking daan"panghihingi ko ng tawad dito diyos ko sana di ako parusahan nito habang nanginginig ang aking katawan dahil sa kaba nararamdaman ko "sa hindi ka kasi tumitingin sa dinadaanan mo bakit ka ba kasi nagmamadali ha"sabi nito sakin habang ang kamay nito nasa kanyang likod at habang tinitingnan ako nito sa aking mukha "itaas mo ang iyong ulo at magsalita ka"sabi nito sakin kaya tinaas ko ang aking ulo at sinalubong ko ang kanyang mga mata " kaya po ako nag mamadali kamahalan ay dahil baka hinahanap na po ako ng mahal na empress patawarin niyo sana po ako sa pagbunggo ko sa inyo "sabi ko rito "huwag ka munang umalis samahan mo muna ako "sabi nito sakin na aking pinag tataka"pero kamahalan baka hinahanap na po ako ng mahal na empress at baka po baka po "ano nga"sabi nito sakin"baka merong makakita satin at pag umpisahan ito ng bulong bulungan na ang emperor ayy merong kasamang alipin ayaw ko lang po lumikha ng gulo lalot napakarami mo pong babae at asawa "sabi ko rito habang nakayuko ako "sinusuway mo ba ang aking utos malaking kasalan ang hindi ako sundin at syaka wala nasing pakialam dun"sabi nito sakin"sasamahan mo ba ako oh  hindi" balik nito sakin siguradong magagalit siya kung susuwayin ko ang kanyang utos pero iniisip ko kasi ang empress at ang kaibigan ko baka hinahanap na nila kasi ako pero ito na bunggo ko kasi siya "ano sagot na"samama po ako kamahalan"mabilis na sagot ko dito"sasama karin lang pala "sabi nito sakin"sumunod ka"kaya sumunod ako sa kanya di ko alam kung saan kami pupunta basta ang alam ko sundan ko lang siya di ko na alam kung anong lugar ito at kung saan ba kami pupunta gusto kumang tanungin ngunit nahihiya ako dito baka sigawan niya lang ako nakakatakot pa naman siya

Sahaba ng linakad namin sa wakas huminto rin siya nan dito kami ngayon sa isang malawak na lawa napakagandang tingnan di ko akalain na meron ito sa loob ng forbidden city kahangahanga napakalinaw at tahimik mas lalopang gumaganda ito dahil sa sinag ng buwan na nagsisilbing ilaw sa katubigan ng lawa d mo maiwasang ngumanga "baka pasukin ng insekto yang bunganga mo"biglang sabi sakin ng kamahalan"pasensya na po kamahalan di ko lang mo maiwasan na humanga saking nakikita "sagot ko dito"ngayon ka lang ba nakakita ng isang lawa "sakatunayan po kamahalan maramin na po akong nakita sa lugar na aking pinanggalingan pero kakaiba po itong lawang nakikita ko po ngayon"sagot ko dito"saang lugar kaba ng galing"tanong nito sakin di ko pwedeng sabihin kung saang lugar ako nagmula baka sabihin pa ako nitong baliw isecreto ko muna ito dahil balang araw makakabalik rin kami"kamahalan sa lugar na pinagmulan ko po ay malayo at mahirap marating kaya po ako pumasok dito upang tulungan ang aking magulang "salaysay ko dito habang naka tingala sa langit"ganoon ba lika samahan mo ako umupo sa damohan "sabi nito sakin kahit ayaw ko di na lang ako tumutol baka pagalitan pa ako nito  mahirap na. Nauna siyang umupo sumunod ako d masakit ang damo sa pwet kaya komportable siya sakin umupo ako sa tabi niya pero malayo sa kanya baka ano pa isipin niya sakin"bat hindi ka lumapit dito ang layo mo lumapit ka nga sakin"sabi nito "kamahalan nakakahiya po sa inyo"sagot ko dito di ko akalain na siya ang lumapit sa akin at umupo sa aking tabi di ko alam kung ano ang nararamdam ko pero ang alam ko lang masaya ako di ko alam kung bakit pero hinahayaan ko na lang ito at sulitin na lamang habang ako nakatanaw sa pinakadulo ng lawa at damhin ang malamig na simoy ng hangin at tanging buwan at bitwin lamang ang saksi sa aming dalawa..