my savior~VMİN

Sarılarak Uyumak

27 OY VE 170 YORUM İSTİYORUM BU BÖLÜME..

BOL BOL YORUM YAPIN. 1 KİŞİNİN 100 YORUM YAPMASI DEĞİL DE SANKİ HERKES 10 YORUM YAPSA DAHA ANLAMLI OLUR.. ANLATABİLİYORUM DEĞİL Mİ? NORMALDE AÇIKLAMALARI HEP SONDA YAZARIM BU SEFER BAŞA DA YAZİM DEDİM. NEYSE LAFI UZATMAK İSTEMİYORUM. BOL BOL YORUM YAPIN SİZİ ÇOK SEVİYORUM İYİ OKUMALARR! 🐰💜

**********
Ona cevap vermeden kalkmıştım yerimden. Perdeye yaklaşınca durdum ve arkama baktım, içimde tuhaf bir his vardı. Birkaç saniye daha ona baktıktan sonra perdeyi çekip dışarı çıktım. Arkamda kırık bir kalp bırakarak...

*JİMİNİN AĞZINDAN*
Hiç halim yok ve boğazım ağrıyordu. Üstüne bir de şiddetli şekilde öksürmelerim.. Ateşimi saymıyorum bile. Aslında sabaha göre kendimi daha iyi hissediyorum ama hala kötüyüm.

İçimde çok saçma ve gereksiz bir kırgınlık vardı.

Taehyung..

Kırgın gibi hissediyorum çünkü, dün gece parkta yaşadığımız şeyler.. Ne bileyim sanki bu biraz özeldi.. birbirimize derdimizi anlattık, birbirimizin elini tuttuk ve birbirimizin gözyaşlarını sildik.

Ve en masumu da biz Ay'a mektup yazmıştık..

Dün sanki karşımdaki taehyung değildi. Yada taehyung'un göstermediği tarafı ile tanıştım. Bilmiyorum.

Kafamı yana çevirdiğimde bizimkileri görmem ile gözlerim kendiliğinden açıldı.

Wonho ve Jin hyung anında ayağa kalkıp yanıma gelmişti.

"Jimin iyisin değil mi?"

Jin hyung çok endişeli görünüyordu. Wonho ise şaşkın şaşkın bana bakıyordu.

Boğazımın ağrısına rağmen onlara iyi göründüğüme ikna etmek için konuştum.

"İyiyim hyung merak etmeyin beni."

Jin hyung anında kaşlarını çattı.

"Ne oldu da bu hale geldin!"

Aklıma dünki şeyler geliyor.. O soğuk suda can çekiştiğimi bilmiyordu..

"Dün banyo yaptım da, su soğuktu biraz üstüne pencereyi açık bırakıp uyumuşum ondan biraz s-soğuk aldım sanırım.."

"Sana kendine dikkat etmiyorsun dediğimizde bize kızıyorsun jimin!"

Wonho endişeli bir şekilde bana söylenirken jin hyung'un da ondan aşağı kalır bir yanı yoktu.

"Neyse seni daha falza azarlamak istemiyorum. Önemli olan iyileşmen."

Görende ameliyat olmuşum sanar. Ateşim çıktı sadece..

"Ne zaman eve gideceğim?"

Nefret ediyorum hastanelerden!

"Bu gece burda misafirsin jimin boşuna heveslenme."

Anında kaşlarımı çattım. Burda bulunduğum her saniye bana işkence gibi zaten!

"Eve gitmek istiyorum hyung. Hem kedim şimdi açtır.."

Hayır kedimi bahane etmiyorum. Aklım onda zaten..

"Gerekirse birimiz gideriz evine ama sen bu gece kesinlikle buradasın jimin!"