my savior~VMİN

Senin İçin Acı Çekmek Benim İçin Fedakarlıktır

HERKES OY ATSIN VE YORUM YAPSIN LÜTFEN.. BU YB GEÇ GELDİ AMA BUNUN TEK NEDENİ SİZSİNİZ. AZ OY VE YORUM GELİRSE NASIL İÇTEN VE ÖZENLİ YAZABİLİRİM Kİ? NORMAL OLARAK EMEĞİMİN KARŞILIĞINI İSTİYORUM. LÜTFEN BOL BOL YORUM YAPIN VE OY ATMAYI UNUTMAYIN. İYİ OKUMALARR🐣🐯🐰🐿️🐹🐻

İçeri girer girmez şok dalgası bütün vücudumu ele geçirdi..
Kalbim korkudan hiç durmadan atıyor, gözlerim yaşlarla doluyordu...

"Hyung! Durun! Napıyorsunuz böyle! Onu öldüreceksiniz bırakın!"

Taehyung yerde acıyla kıvranıyor ve hiç bir şekilde karşı çıkmıyordu.

Jin hyung ve wonho deli gibi durmadan Taehyung'u öldüresiye dövüyor, nefes bile almıyorlardı. Hoseok ise korkmuş ne yapacağını şaşırmış gibiydi. Kook da wonho ve jin hyung'u durdurmaya çalışıyor onlara bağırıyordu.

Kalbim..

Koşa koşa onların yanına gittim.

"Jimin bırak da öldürelim şu Pisliği!"

Karşımdakilere baktım, gözleri koyulaşmış sinirden iğrenç bir şekilde bakıyorlardı.

Onları takmayarak hemen daha yakından gördüm dayak yemekten bayılmış olan bedeni..

"T-taehyung!"

Bu cidden o muydu? Onu tanıyamıyorum.. Yüzünün her tarafı kan içinde kalmış.. Gözleri morarmıştı.. Bir eli omzunda diğer eli karnındaydı.

Yaraları tam iyileşmemişti! Eminim ki omzu ve karnı şu an çok kötü haldedir.

Gözlerimin dolmasından nefret ediyorum ama bu manzarayı görmek bana acı veriyordu..

"Şu an neler o-oluyor bilmiyorum ama, çabuk ambulansı arayın! Heryeri kan içinde kalmış! Ne duruyorsunuz arasınıza!"

Ellerimi yavaşça yırtılan tişörtüne götürdüm. Omzundan biraz aşağıya kaydırınca yaranın olduğu bölgede akan kanları görmem ile titreyen ellerimle tekrar örttüm. Etrafımdakiler bana şok olmuş edasıyla bakarken şu an umrumda olan tek şeyin Taehyung olduğu için bu tepkilerine takmıyordum.

Bu sefer ellerimi karnındaki yaraya götürdüm. Lanet olsun bu cidden inanılır gibi değil..

Baktığım her yeri kan içinde.. Özellikle karnındaki yaralı bölgeden iğrenç bir şekilde kan akıyordu.

Dolu gözlerle yüzümü buruşturdum.

"Taehyung.. B-beni duyuyor musun?"

Korku ve endişeden kekeliyordum elimde değildi. Nasıl endişelenmem! Buraya gelene kadar aklımdan bir sürü kötü şey geçmişti. Sevdiklerimden birinin zarar göreceğini düşündüm hep. Buraya gelene kadar kalbimin nasıl hızlı attığını anlatamam bile!

Ama aklıma Taehyung gelmemişti.. Ona bir şey olacak düşüncesi hiç aklıma gelmemişti. Tamam en büyük zararı ben göreceğim ve asla pişman olmayacağım demişti. Ama ne oldu da bu hale geldi? Onlara ne dedi de böyle bayılacak kadar dayak yedi? Aklıma bir şey geliyor ama bunun olmamasını diliyorum..

"Jimin biz gerçekt-"

"Hyung sadece ambulansı arayın lütfen.. Ne olduğunu sonra anlatsanız da olur."

Hoseok korkmuş bir şekilde beni onaylayıp ambulansı arayacağını söyleyerek biraz uzaklaşmıştı bizden.

Jin hyung artık o kadar sinirli görünmüyordu,biraz endişelenmişe benziyordu. Tabi Taehyung'u kim böyle görse endişelenirdi.