Anka |Yarı Texting

26🍀

🌫️

Okul çıkışı vildanı fransızca kursuna bırakıp orkunla beraber sınıftan çıktık.

Yanımda yürümesine karşın kaşlarımı çatıp "senin antremanın var?" dedim sorarcasına.

Omuz silktiğinde "lan gitsene?!" dedim.

"Yine boyunla dalga geçerler falan. Cık."

"Orkun sinirimi bozma... "

"Kanka evin önüne kadar eşlik edicem ve antrenmana gidicem"

"Geç kalırsın?"

"Bir şey olmaz"

Yerimde durup tip tip bakmaya başladığımda önüme geçti "yürü yoksa sırtıma alırım." dediğinde omuz silktim.

"Öyle bir şey yaparsan sokağın ortasında seni rezil ederim"

"Sana iyilik yapanda kabahat. Gidiyorum"

Gülümseyip el sallamaya başladığımda sabır duası ediyordu resmen. Bu haline gülüp arkamı döndüm ve yoluma devam ettim.

Ara sokaktan gelen sesleri duyduğumda sırtımı duvara yaslayıp dinlemeye başladım.

Çünkü benim hakkımdaydı!?

"Olum beni karıştırmayın lan"

"Of denis"

"Kanka of denis diyosunda böyle yapıcağınıza direkt söyleyin anasını satayım yeter"

"Bağırma bi."

"Biğirmi bi"

"Birazdan bu sokaktan geçicek karar vermemiz lazım"

"Bence böyle bir şeye gerek yok."

"Bütün planı orkun bozdu abi direkt ona söylesek gerek kalmazdı böyle işlere"

"Salak mısın aq kızın en yakını orkun zaten, saklar mı sence?"

"Herkes aptal."

Yüzümü buruşturdum. Konuşmalarına göre anonim kim net olarak anlıyordum fakat nası..

Nası aq

Adım sesleri duyduğumda yaslandığım duvardan geri geri gitmeye başladım. Ben soluma ses çıkartmadan adım atarken duvrarın köşesine geldiğimden boşluğa düşer gibi oldum.

Sırtım bi bedene dayandığında gözlerim sımsıkı kapanmıştı.

Kollarımdan tutup doğrulmamı sağlayan kişiye gözlerimi açıp baktım.

"İyi misin?"

Sesinde tedirgin bi tını vardı.

"Anonim sesin değil mi?"

Yüzü şaşkın bi ifade kapladığında daha ciddi bi ses tonu ile "kutay sana bi soru sordum." dedim.

"Minik serçe fazla akıllı çıktı" dediğinde ifadesiz bi şekilde yüzüne bakıyordum.

Nasıl ya..

"İyide sen.."

"Anlama diye biraz rol yaptım kalbini kırmadım umarım gülüşüne öldüğüm kadın"

Hassiktir bu ciddi.

Yutkundum ve bir kaç adım geri atıp sırtımı duvara yasladım.

Tabi ki kırdın kalbimi mk
Yalan. Yaptıkları gram umrunda bile değildi.
Üf bi git aq

Yanıma gelip elini duvara yasladı ve bana bakmaya başladı. Gözleri üstümdeyken ben bakışlarımı ayakkabılarıma çevirmiştim.

"Bir şey demiyecek misin?"

Omuz silktim.

Hayâl kırıklığı falan yaşamıyordum sadece şaşkındım.

"Ne güzel güldün o akşam bana" diye şarkıyı mırıldandığında kafamı kaldırıp ona baktım.

O kafasını eğdiğinden yüzlerimiz arasında az mesafe vardı. "Hangi akşam?" diye sordum.

Açıkçası bana yazdığı ilk günden beri kafamı kurcalayan bi soruydu.

"Neden merak ediyorsun? Sırf ölmem için gülücek misin?"

"Belki."

Gözlerime bakarken kafasını biraz daha eğdi. Nefesi elmacık kemiğimin biraz daha altına vururken "gülümsede biraz öliyim minik serçe'm" diye mırıldandı.

Kalp atışlarım hızlanırken küt küt sesleri duyulucak diye ödüm kopuyordu.

Sesinin verdiği garip ve güzel his tebessüm etmemi sağlarken onunda gülümsediğini farkettim.

Kafasını boynumla omzum arasına dayadığında nefes alış verişini boynumda hissediyordum. Tüylerim diken diken olurken kalbim yerinden çıkıcak gibiydi.

Kokusu aynı o günkü gibiydi...

"Kalbin minik serçem.. Bembeyaz kalbinin ben sana yakınken bu denli hızlı atması senide korkutuyor değil mi?"

🌫️🍀

Şükür diyenleri duyuyor gibiyim.d

Demiştim diyenler bütün kitabı saydınız asklarım qpzmsşwösüsiqü

Vote ve yorum atmayı unutmayın ltfn!

Muahs❤️🍀