با قطع شدن تماس خواست موبایلش را کنار بی اندازد اما با بلند شدن دوباره ی صدای زنگ و دیدن شماره ی جانگ کوک سریعا تماس را برقرار کرد- کوکی؟
صدای پر آرامش جانگ کوک بلند شد- سلام ته.. حالت خوبه؟ بهتر شدی؟
تهیونگ لبخندی زد- خوبم.. تو چی؟
-خوبم.. بی کاری؟ تهیونگ لبش را به دندان گرفت- چطور؟ -گفتم باهم شام بخوریم.. نظرت چیه؟
تهیونگ نگاهی به ساعت انداخت.. باید چکار می کرد؟
نامجون گفته بود به کسی نگوید پس.. نفس عمیقی کشید و طی یک تصمیم ناگهانی لب زد- معذرت میخوام، یونگی امشب برمیگرده، نمی تونم بیام..
***
از تاکسی زرد رنگ پیاده شد و سری تکان داد- خیلی ممنون..
پیرمرد راننده با اضطراب لب زد- پسرم می خوای منتظر بمونم؟ اینجا جای خطرناکیه ها..
تهیونگ خندید- نه آجوشی نیازی نیست.. لطف دارین..
مرد سری تکان داد- خیلی خب پسرم.. خدا به همراهت.. و بی مکث از جاده ی خاکی مقابل پسرک دور شد..
تهیونگ نفس عمیقی کشید و با نگاهش کلبه ی کوچکی که مقابلش بود را کنکاش کرد..
نمی دانست نامجون برای چه اورا صدا کرده.. اما حتما دلیل مهمی داشت.. نه؟ نزدیک کلبه شد و با دیدن درب بازش با تعجب ابرویی بالا انداخت..
لبش را به دندان گرفت... اگر آمدنش کار اشتباهی بود چه؟
کمی خم شد و از لای درب باز کلبه داخل را نگاه کرد، با دیدن قاب عکس شکسته ای بر روی زمین و واضح دیدن صورت افراد بی توجه به اطرافش وارد شد و عکس را برداشت..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
