Koyu kahverengi gözleri vücudumun her santimini ezberlemek istercesine yoğundu. Arka fonda çalan müziğe eşlik ediyorduk. Elleri beni sıkı bir şekilde sarmıştı. Kahveleri buz mavisi gözlerimdeydi. Gözlerimi gözlerinden ayırmaz iken çalan şarkıyı mırıldanarak söylemeye başladım. " Elleri gider ellerime hep" sustu. Dudağının bir tarafı usulca kırıldı. Gözleri yoğun bir şekilde gözlerimdeydi. " Sen korkma benden sadece Dinle, derdimi anla! Ben karanlıktayım. " elleri boynumu buldu. Alnını alnıma yasladı. Yavaşça ellerini dudaklarıma yaklaştırdı. Kahverengi gözleri kararmıştı. Buz gibi elleri yüzümdeydi. Baş parmağı dudaklarımın üzerindeydi. " Ben korkmam senden sadece her şey çok uzak gelir. Ben hep yalnızdım. " gözlerinde ilk defa kurbanına karşı şefkat görmüştüm. Sadece üç saniye sürmüştü. Bu bile bana bir asır gibi gelmiş ona daha fazla bağlanmama neden olmuştu. Ardından Dudakları dudaklarımdaydı. 🌘 Evet, Ben karanlıklar lorduna aşık olmuştum. Ben bir katile aşık olmuştum. Beni ateşinde yakacağını bilerek. Neden mi? Çünkü katil bütün kötülüklere rağmen, hayata bağlanma sebebine rağmen beni seçmişti. Evet! Katil Beni Seçti :) Peki benim hikayemi okumaya var mısın? Merak etme anlayışla sana eşlik ederim.