Vücuduma değen ellerle sırtım yay gibi gerilirken kulaklarıma değer nefes tüylerimi diken diken ediyordu. Hayatımda ilk defa kendi isteğimle, özgürlüğümle yaptığım bir şeydi. İlk defa birey olduğumu hissediyordum, ilk defa yaşadığımı ve nefes aldığımı hissediyordum. Dudaklarıma değen dudaklarla derin bir nefes aldım. Kirpiklerinin altından bana bakan ela gözlere bir bakış attım. Titreyen dudaklarıma, titreyen gözlerle bakıyordu. "Korkuyor musun?" demişti masumca. Dış görünüşüne göre masum çıkan sesiyle. Dışarıdan bir savaşçıydı, bir imparator gibiydi. Vahşi, acımasız. Çarşafa geçirdiğim parmaklarımla kafamı dikleştirerek nefesimi verdim. "Tek korkum, özgürlüğümü kaybetmek bu dünyada." "Özgürlüğün benim, benim özgürlüğümde sensin." Derken dudaklarıma dudaklarını bastırmış, dilini dilimle sarmalamıştı. Küllerim etrafa saçılmış, Ateşim bitkileri sulamış, Harlanan kalbim, özgürlüğün nefesiyle yaşam bulmuş.