Bir yaprak kadar hafiftim sanki. Rüzgârın ahengiyle dans eden bir yaprak gibi sadece düşüyordum. Gözlerim sımsıkı birbirine kenetleyip bu kâbusun artık bir son bulmasını diledim.. Uçsuz bucaksız karanlıktan aşağı süzülürken, birden boynuma dolanan ip bunu engellemişti. ergen birkaç lise öğrencisi olan yedi genç, kasabada ki gizemli evde kapalı kalırlar. aralarında geçen gizemler birbirlerinden gizledikleri büyük korkuları, bir bir bu evde kötü bir kâbus gibi üzerlerine çökecektir. üstüne üstlük bu evden kurtulmaları için yalnızca beş saatleri vardır.