❀. 3 .❀

11.1K 990 31
                                    

Uni

❀.ကြာငယ်.❀

မနက်ရောက်တဲ့အထိမောင်ကအိမ်ပြန်မလာခဲ့...

ပြန်မလာဘူးပြောခဲ့တာတောင် ကျွန်တော်ဟာအရူးတစ်ယောက်လိုတစ်ညလုံးစောင့်နေခဲ့မိတယ်..

မျက်ရည်တွေကတော့ ခမ်းခြောက်သွားခဲ့ပြီထင်ပါရဲ့...

ခြံတံခါးဘက်ကိုတွေတွေလေးငေးကြည့်နေပေမဲ့ မျက်ရည်တွေကတော့ကျမလာတော့...

"တီးတီး"

ဟောကားသံကြားတယ်..
မောင်ပြန်လာပြီထင်ပါရဲ့..

ခြံတံခါးဘက်သို့ ပျော်ရွှင်သောမျက်နှာလေးနဲ့ အပြေးလွှားသွားမိသည်..

အား~~

ခြေဗလာနဲ့ထွက်လာခဲ့တဲ့ကျွန်တော် ခဲလုံးကြောင့်ချော်လဲတာတောင်စိတ်ကမောင့်ဆီမှာ..

နာကျင်မှု့ကိုဥပေက္ခာပြုရင်းမောင့်ဆီသွားနေမိသည်..

ခြံတံခါးလေးကိုဖွင့်ကာမောင်ဟာကားလေးကိုအသာယာမောင်းပြီး​အိမ်ထဲ၀င်လာခဲ့သည်..

ဆိုဗာပေါ်ထိုင်နေတဲ့မောင့်အနားသို့သွားကာ

"မောင်..."

မောင့်ကိုခေါ်ပေမဲ့ မောင်ကလှည့်မကြည့်..

"မောင်..မနက်စာစားပြီးပြီးလားဟင်..ကောပြင်ပေးမယ်နော်.."

ကျွန်တော်ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် မောင်က ကျွန်တော့်ကိုရွံရှာတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်ကာ..

"အစကတော့ဗိုက်ဆာနေတာပဲ...ဒါမဲ့ခများကိုမြင်တော့စားချင်စိတ်မရှိတော့ဘူး..."

မောင်ရယ်ပြောရက်လိုက်တာ..

"ကိုယ့်ကိုကိုယ်ကြည့်ဦး ညစ်ပတ်စုတ်ပြတ်နေတာပဲ..အရက်နံ့တွေကလည်းရနေတယ်..."

ဟုတ်ပါရဲ့...ကောကညစ်ပတ်နေတာ..မောင့်အနာူအလိုက်မသိကပ်မိပြီ..

"ဒါ...ဒါဆိုကော ရေချိုူလိုက်မယ်လေ...မနက်စာတော့မစားပဲမနေနဲ့နော်..မောင်ဗိုက်အောင့်နေလိုက်မယ်.."

"ဒါဆိုလည်းပြီးရောလေ..အခန်းထဲမှာအိပ်ပြီးစောင့်နေမယ်..ပြင်ပြီူရင်လာခေါ်လိုက်"

❀.ကြာငယ်.❀ « ℳ𝓎 ℒℴ𝓉𝓊𝓈 » CompletedDonde viven las historias. Descúbrelo ahora