Ev Arkadaşı

Sensin

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. En son olanlar aklıma geçince tüylerim ürperdi.

Metehan, hasta yatağında doğrularken yanımda sandalyeye oturmuş, kafasını hasta yatağına yaslayarak uyuyakalmıştı. Onun bu hali yüzümü gülümsetmişti. Selim ile yemeğe gitmek yerine Metehan'ı seçtiğimden beri kalbim bir farklı hissediyordu. 

"Metehan." dedim. 

Bir anda dikeldi ve "Alina. İyi misin? Bir şeyin var mı?" diye sordu.

"Sadece başım ağrıyor ve biraz da sırtım." dedim.

Hiçbir şey demeden bana sarıldı ve "Zamanında yetişemedim. Özür dilerim." dedi.

"Bu senin suçun değildi." dedim.

Benden ayrıldı ve "Hocadan izin aldım. Belli bir süre nöbetlere gelmeyeceğim." dedi.

"Buna gerek yoktu." dedim.

"Vardı." deyince "Tam olarak ne oldu? Anlatır mısın? Birde Beyzanur nasıl? İyi mi?" diye sordum.

Hasta yatağımın ucuna oturdu ve "Beyzanur iyi öncelikle. Merak etme. Şuan Berkay ile yandaki kafede oturuyorlar. Eve hırsız girmiş. Beyzanur uyandığında önce onu bayıltmış. Sonra ise sen uyanmışsın ve olanları biliyorsun." dedi.

"Banyoya girdiğinde siyah bir kar maskesi takmıştı. O an ki korkumu sana anlatamam. İğrenç bir durumdu." dedim. 

"Senden bildirim aldıktan sonra eve bizim hastaneden ambulans ekibinin yollandığını öğrendiğimde benim korkum da çok fazlaydı." dedi.

"Tabii benim gibi mükemmel ev arkadaşı bulunmaz." dedim. 

"Evet. Üstüme iki litre su boşaltan bir ev arkadaşı istemiştim hep. Şimdi bulmuşum asla bırakmam." dedi.

"Olanlardan amcamın haberi var mı?" diye sordum merakla.

"Evet. Polisler arayıp aileni bilgilendirmişler." dedi Metehan. 

"Şimdi nasıl korkmuşlardır. En kısa sürede aramam lazım." dedim.

"Amcan zaten annenlerle konuştu ama senin sesini duyması için rahatlatır." dedi. 

"Bu hastaneden çıkabilecek miyim doktor?" diye sordum. 

"Doktorun olarak çıkabilirsin diyorum ama ev arkadaşın olarak gözümün önünde durmanın daha iyi olacağını düşünüyorum." dedi.

"Malesef ev arkadaşımı fazla takmıyorum. Biraz fazla gıcık olabiliyor. Ben doktor olan Metehan ile konuşacağım." dedim. 

"Peki bu iki Metehan arasındaki en büyük ortak yön ne? Biliyor musun?" diye sordu.

"Bilmem, ne?" diye sordum. 

"İkisi de aynı kadına aşık." deyince ne diyeceğimi bilemedim. 

"Peki o kadın kim?" diye sordum. İlk kez beynim ve kalbim aynı fikirdeydi. İkisi de Metehan'ın ağzından çıkacak ismin bana ait olmasını istiyordu. 

"Sensin." dedi. 

Beynimde romantik bir şarkı çalmaya başlarken kalbim kolbastı oynuyordu. Anlayın işte öyle bir karışıktı hissettiklerim. 

Bana yaklaşırken ona ayak uydurdum ve kollarımı boynuna sardım. Bu gülümsemesine sebep olmuştu. 

"Alina!"