Ev Arkadaşı

"Bir sorun mu var?" diye sordum.

"Ev arkadaşı düşünmüş müydünüz hiç?" diye sordu.

Kast ettiğini anlayınca Beyzanur'a baktım. O da bilmiyorum dercesine omuz silkti.

"Ev arkadaşı düşünebilirim ama bir erkek ile ev arkadaşı olacağımı sanmıyorum. Hem aileme de danışmam gerek." dedim. Annemlerin bunu kabul etmeyeceklerini adım gibi biliyordum.

"Sadece bir fikirdi." dedi ve önüne döndü.

Bende geri önüme dönmüştüm ki Beyzanur'a "Hukuk da arkadaşım var. Berkay adı. Belki tanırsın." dedi.

"Arada tahtaya boş boş bakan yakışıklı çocuk mu?" diye sordu Beyzanur. Yine boş boğazlığını konuşturmuştu.

"Evet, Berkay'ın tanımı tam olarak bu. Beni ona sorabilirsiniz." dedi.

Asnsörün kapısı açılırken "Daha adınızı söylemediniz." diye hatırlattım.

Asansörden indi ve "Kusura bakmayın, o kadar saat ev aramaktan beynim işlevini kaybetmiş durumda. Adım Metehan." dedi.

Beyzanur bana yaklaştı ve mırıldanarak "Tam çapkın piç adı. Eve garılar atanlardan. Ev arkadaşı olmak yerine yatak arkadaşı olmayın." dedi.

Kendimi tutamayıp "Oha Beyzanur!" diye bağırdım. Apartmanda sesim yankılanmıştı.
Beyzanur'un dediğini unutmak için kafamı sağa sola hafifçe salladım ve apartmandan çıktım.

"Biliyorum öyle tanımadığınız bir adamla ev arkadaşı olmak çok saçma ama yurtta da ilk sene tanımadığın insanlar ile kalıyorsun." dedi Metehan.

"Buraya en yakın üniversiteye mi gidiyorsun?" diye sordum.

"Evet." dedi.

"Hakkı Hoca'yı tanıyor musun?" diye sordum.

"Genel cerrahi dersine giriyor." demesi ile "Kendisi benim amcam olur." dedim.

Annemler İstanbul'a geldiklerinde amcamda kalacaktık ama ev bakacağımız yerlerden oldukça uzakta yaşıyor diye son anda vazgeçmiştik.

"Beni amcana da sorabilirsin. Beni bilir. Soyadım Korkmaz. Size telefon numaramı da vereyim." dedi ve numarasını söyledi. Hızlıca numarasını kaydettim.

"İyi o zaman ben sizi sonra ararım." dedim.

"Aramak için çok beklemeyin lütfen." dedi ve yanımdan ayrıldı.