Ev Arkadaşı

Yakıştı

Metehan'ın göğsünde yatarken "Evliyiz." dedim.

"Bu hiçbir şeyi çözmeyecek." dedi.

"Biliyorum. Hatta daha da boka sarmış olabiliriz ama bu durum hoşuma gitti." dedim.

Metehan gülerek yan taraftaki evlilik cüzdanımıza uzanarak eline aldı.

"Hastaneye gitmemiz lazım. Saat yedi buçuk." dedim.

"Biraz daha uzansak." diyordu ki yataktan kalktım.

"Hadi hazırlan." dedim.

"Peki güzeller güzeli eşim." deyince odasından çıkıp kendi odama girdim.

Dolaptan siyah kot pantolonumu ve kırmızı sweatshirt giydim.

Metehan "Bebeğim annemin yolladıklarından birkaç şey hazırlayayım mı?" diye seslendi.

"Anca yetişiriz. Çıkalım." dedim.

"Sen bilirsin." dedi.

Sokak kapısına giderken "Bir daha bebeğim desene." dedim.

Gülerek "Niye?" diye sordu.

Gözlerimi kaçırarak "Hoşuma gitmiş olabilir." dedim.

"Hastanede de bebeğim diyeyim bari." dedi ve evden çıktı.

Evin kapısını kilitlerken "Sakın öyle bir şey yapma. Hastanede Alina Hanım ve Metehan Bey." dedim.

"Alina Korkmaz ve Metehan Korkmaz." dedi.

"Yakıştı sanki." dedim.

"Çok yakıştı." derken Hatice Teyze'nin kapısı açıldı.

"Dün gece eve geç geldiniz." dedi Hatice Teyze.

"Sizde dün saat geç olmasına rağmen bizi bekleyip izlemişsiniz." dedi Metehan.

"Ev arkadaşlarının el ele tutuştuğunu ilk kez görüyorum." dedi Hatice Teyze.

"Sizin için bir ilki yaşattığımız için çok mesut olduk. Artık gitmeliyiz." dedi Metehan ve asansörün kapısını açtı.

Asansöre binince "Bu kadınla ne derdin var?" diye sordum.

"Mahreme saygısı yok." dedi.

"Onu boşver de ben çok heyecanlanlıyım. Daha önce de staj yaptım ama acilde hemşirelik yapacağım. Birde kocamın olduğu bir hastanede ilk kez staj yapacağım." dedim.

"Benim aklıma bir şey takıldı. Şimdi evli olduğumuza göre bazı şeyler haram olmuyor." deyince yanaklarımı alev bastı.

"Onun için daha zaman var." dedim.

"Sadece şaka yapıyorum bebeğim." dedi.