Sabah uyandığımda her şey hazırdı. Uçak bileti bulamadığımızdan otobüs bileti ayarlamıştık.
Metehan "Bebeğim uyandın mı?" diye seslendi.
Yataktan kalkarken yüzümü sıvazladım. Başım dönüyordu.
"Evet. Metehan bana biraz bakabilir misin?" diye sordum.
"Geldim." derken başımın tekrar dönmesi ile duvara tutundum.
"Bebeğim iyi misin?" diye sordu ve yanıma geldi.
"Başım dönüyor." dedim.
"Tamam. Şöyle uzan öncelikle. Tansiyon aletini alıp geleceğim ama büyük ihtimalle hafıza kaybın ve strese bağlı bir baş dönmesi." dedi.
Hiçbir şey demeden yatağa uzandım. Başımın dönmesinin yanında zonkluyordu.
Metehan tansiyon aleti ile girdiğinde oldukça endişeli gözüküyordu.
"Güneş girmeyen eve doktor da girmezdi. Benim perdeler kapalı." dedim gülerek.
"Benim güneşim sensin." derken kazağımın kolunu açtı ve tansiyon aletini yerleştirdi.
Yumruğumu sıktım. Metehan tansiyonumu ölçünce "Tansiyonun da normal." dedi.
"Bence sevgilimin benimle ilgilenmesi lazım." dedim.
"Sevgili olmadı pek. Eşin ilgilense olmaz mı?" diye sordu.
"Yok yanlış anladın. Sevgilim dediğim kişi ailemize gelecek kuma." dedim.
Üstüme eğilirken "Demek kuma." dedi.
Gülerek boynuna sarıldım. Daha da yaklaşırken bacağımı beline sardım ve "Hadi mutfağa götür beni!" dedim.
Dudağını bükerken "Öpücük?" diye sordu.
"İmam nikâhı yok." dedim.
"Şuan üstüme koala gibi yapıştığının farkında mısın?" diye sordu.
"Açım ben. Aç. Karına yemek hazırla." dedim.
"Hazırladım zaten." deyince "Oha. Hamarat adama nikahı basmışım." dedim.
Mutfağa girerken "Bizde bir şeyler biliyoruz." dedi.
Kapı çalınca Metehan'ın üstünden indim ve "Kapıya ben bakarım." dedim.
"Sen ne zaman iyileştin?" diye sorunca "İlgi iyi geldi." dedim.
Metehan bu dediğime gülerken kapıyı açtım. Pelin'i görünce "Efendim." dedim.
"Şey Metehan burada mı?" diye sordu.
"Metehan Abi'si Pelin seni soruyor!" diye bağırdım.
Pelin şaşkınlıkla "Abi mi?" dedi.
"Evet. Aranızda kaç yaş var." dedim.
"Ben yirmi bir yaşındayım." dedi.
"Tamam işte abi." dedim. Bana göz devirirken Metehan geldi.
"Şey selam Metehan. Ben senden ödevim ile ilgili yardım isteyecektim. Yani ödevimi yaptıktan sonra belki bir yerlere otururuz." dedi.
Kızın niyetini anlayınca "Bir dakika." dedim ve içeriden evlilik cüzdanımızı alıp geldim.
"Bak bu bizim evlilik cüzdanımız. Yani Metehan Abi'n sahipli. Ödeve de yardım edemez. Kayın validemin yanına gideceğiz." dedim ve kapıyı kızın suratına kapattım.
Metehan yaptığıma kahkaha atarken "Hadi önce kahvaltı. Sonra otogar." dedim.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ev Arkadaşı
Literatura FemininaÜniversite okuyan gençlerin ev bakma sürecinde olan olaylar ile başladı her şey...