SON MELEZ

BÖLÜM-8

İyi okumalar dilerim...

Medya Şarkısı: Kahraman Deniz - Suç Mahalli

Sözümü söyledikten sonra Tuğba konuşmaya başladı. "Nasıl olacağız? Mafya olmak o kadar kolay değil ki." dediğinde "Merak etmeyin. Ben varken her şey daha kolay olacak." deyip sırıttığımda Batuhan: "Öncelikle hoca tutup dövüş ve silah dersi almalıyız. Bıçak dersi de lazım olabilir. Ne zaman başlarız?" diye sordu.

"Bir hafta sonra. Çünkü Barışlara eğitim vermeliyim." dediğimde Batuhan ve Tuğba başını sallamıştı. Konuşmamız bittiğinde herkes odalara dağıldı. Bende odama geçip yatağıma uzandım ve tavana bakarak ailemi düşünmeye başladım. Onları çok özlemiştim.

"Bizde seni çok özledik kızım." diyen bir sesle oturur pozisyona geçtim. Babam, babamın sesiydi bu. "Baba. Bu sen misin? Neredesin baba?" dediğimde "Benim bir tanem, sağ tarafa bak." Hemen sağ tarafa döndürdüm başımı.

Babam oradaydı. Ama nasıl olur. Onlar ölmüştü. Rüyada falan mıydım acaba? "Hayır meleğim. Rüyada falan değilsin. Ben gerçeğim. Yanıma gel." dediğinde hızla kalkarak yanına gittim. Ona dokunduğumda içimi ürperten bir his oluştu.

"Baba, sen gerçeksin! Ama sen ö-ölmüştün. Nasıl burada olabiliyorsun." Ağlayarak kuruyordum cümlelerimi. Çok özlemiştim onu, onları. "Şşş gel buraya meleğim." deyip kocaman kollarıyla sarmaladı beni. Kokusu her zamanki gibi huzur vericiydi.

"Evet öldüm meleğim. Ama sana ulaşmanın bir yolunu buldum. Yıllardır sana ulaşmaya çalışıyordum. Nihayet başarabildim. Gel otur anlatacağım." dediğinde beraber yatağıma oturduk ve babam anlatmaya başladı.

"Biz öldüğümüzde ruhlar bölgesine geldik meleğim. Ölen yaratıkların öldükten sonra yaşadıkları yer yani. Orada dünyayı izleyebiliyorduk. Her zaman seni izliyorduk meleğim. Her zaman senin yanındaydık. Ama sana hissettiremedik. Bende büyücü olduğum için yıllardır dünyaya gidebilmek için büyüler araştırıyordum. Sonunda bulduğumda ruhlar bölgesinin konseyine söyledim ve izin istedim. İzin verdiler ve şimdi buradayım. Seni çok özlemişim meleğim."

Anlattıkları bitince sıkıca sarıldım ona. "Peki ya annem. O gelebilir mi buraya?" dediğimde "Maalesef kızım. Sadece ben gelebiliyorum. O da seni çok özledi ve seni çok seviyor. Bunu unutma tamam mı?" dedi. Bende: "Bende onu çok seviyorum baba. Seni de çok seviyorum."

"Hadi gel uzanalım anlat bakalım neler oldu? Gerçi biliyorum ama." deyip güldüğünde bende gülümsedim ve yatağa uzandık. Babam konuşmaya başladı. "Barış ve Burak'ı eğitecekmişsin." dediğinde başımı salladım ve konuştum. "Evet. Tıpkı beni eğittiğin gibi." deyip ona bakarak gülümsedim. Oda gülümseyerek konuşmaya başladı.

"Bende orada olup seni izlemek istiyorum." dediğinde "Çok iyi olur seni diğerleriyle tanıştırırım." dedim. Babam başını olumsuz anlamda salladı ve konuşmaya başladı. "Çok isterdim meleğim. Ama beni sadece sen görebiliyorsun. Başka kimse göremez. Büyücüler bile. Bana ulaşmak için adımı 3 kere seslensen yeter." dediğinde başımı 'Peki' anlamında salladım.