Wat heb ik je ooit misdaan?

Deel 18

{Perspectief Levi}
"WTF IS DIT?!" J/n draait zich gelijk om en kijkt me verbaasd aan. "Levi? Wat is er?" Ze zet een paar stappen naar me toe. "Wat is er?! Vraag je dat serieus?!" J/n schrikt van mijn reactie. "Ja... Ik heb echt geen idee. Wat is er?" "Je weet niet wat er is?! Nou, dan laat ik je het zien!" Ik loop naar J/n toe en geef mijn telefoon. Ze schrikt. Heel mijn telefoon staat vol met appjes en snaps over mijn foto. Van klasgenoten, vrienden en zelf mijn ouders. Iedereen heeft de foto gezien. Echt iedereen... "Wat? Dit... Dit kan niet..." stottert J/n. Ze is helemaal in paniek en terecht ook. Ik ben echt helemaal klaar met haar. Blijkbaar kan je gevoel binnen 5 minuten veranderen... "Dus wel! Je kunt het zelf zien!" J/n kijkt weer naar mijn telefoon en dan naar mij. "Ik... Ik... Het spijt me heel erg, Levi. Ik weet niet hoe dit is gebeurt..." Er loopt een traan over haar wangen en ze wil mijn polsen pakken, maar ik duw haar weg. "Je weet niet hoe dit is gebeurt?!" Door mijn woede moet ik lachen. "Je weet niet hoe dit is gebeurt?! Wat een gelul! Jij hebt die f*cking foto doorgestuurd naar iemand en nou heeft iedereen hem! Echt! Ik weet niet wat er mis is met jou, maar ik vertrouwde je! Ik hield zelfs van je! Alleen jij wilde blijkbaar alles wat wij hadden kapotmaken..." Er stromen nog meer tranen over J/n haar wangen. "Het was niet de bedoeling dat iedereen het zou zien..." "Je geeft het nog toe ook!" "Het spijt me zo, Levi. Sorry..." Er vallen nog meer tranen over J/n haar wangen en ze kijkt me met heel veel spijt aan. Ik draai me om en loop een stukje bij haar vandaan. Ik kan haar niet verdrietig zien, ondanks dat ik zo boos ben op haar... "Laat het me alsjeblieft uitleggen!" zegt J/n. Ik draai me om. "Naar wie? Naar wie heb je de foto gestuurd?" "Julia..." zegt ze. "Serieus?! Wtf! Ik dacht dat Julia ook te vertrouwen was, maar die trut is net als jou en heeft gewoon mijn foto lopen doorsturen!" "Dat zou Julia nooit doen. Echt niet!" "Blijkbaar wel! Of heb je de foto nog naar meer mensen gestuurd?!" "Nee... Alleen naar Julia..." "Nou, dan heeft ze het dus wel gedaan! Die trut... Ik ga Finn zeker waarschuwen voor haar." "Nee! Doet dat alsjeblieft niet. Ik wil niet dat het uit gaat tussen hun, omdat ik zo graag de foto aan Julia wilde laten zien." "Waarom J/n? Waarom heb je de foto naar Julia gestuurd?" J/n zucht en zegt een tijdje niks. Ze kan nu maar beter eerlijk zijn, want als ik erachter kom dat anders is gegaan dan ze zegt, dan heeft ze echt een groot probleem. "Euhm... Ik weet het niet. Ik wilde Julia gewoon laten zien dat ik een heel knap vriendje heb. Ik heb mijn eigen foto ook gestuurd..." "Nou, die heeft ze dus niet doorgestuurd. En ik ook niet. Want dat zou ik nooit doen. In tegenstelling tot jou..." "Sorry, Levi! Ik blijf het zeggen, maar het spijt me. Vergeef me alsjeblieft!" Ik begin weer te lachen. "Vergeven? Echt niet! Het is uit J/n. Ik wil je nooit meer zien." Ik wil naar binnen lopen, maar J/n houdt me tegen. "Levi, doe dit niet." "Jawel..." Ik duw haar van me af en loop naar binnen. Voordat ik de deur dicht doen, zeg ik nog: "Ohja! Vergeet niet dat ik ook foto's van jou heb." Daarna doe ik de deur dicht en laat ik J/n huilend buiten achter.