Porque me enamoré //Dom Z Papieru //Serquel

Wymarzone urodziny cz.1

"Pamiętam, że jako mala dziewczynka uwielbiałam ten dzień. Jak każde dziecko , kochałam dostawać prezenty i uśmiechać się gdy wszyscy śpiewali mi 'sto lat'. Zdmuchiwałam świeczki wymyślając co roku nowe marzenia. Ludzie uważają ze z wielkiem radość z tego dnia przemija . Ale ja nie zaliczalam się nigdy do nich. Najbardziej zapamiętałam moje 18 urodziny. To był dla mnie bardzo ważny dzień. Obudziłam się rano ,a tato przyniósł mi bukiet moich ulubionych kwiatów. Bylam szczęśliwa. Siedziałam z rodzicami cały poranek a wieczorem wyszlam na imprezę. Nie mając pojęcia ze to będą moje ostatnie udane urodziny. Jak na normalną nastolatkę przystało wrocilam do domu pijana. Nie mowie ze to był mój pierwszy raz jednak wtedy przegięłam. Pamiętam glos ojca który krzyczał na mnie następnego dnia. Mama leżała zapłakana w pokoju i zastanawiala się gdzie popełniła błąd. Pokłóciłam się z nim , jednak to było między nami normalne. Często się kłóciliśmy. Może to dlatego ze tato chciał żebym poszła w jego ślady- pracowal w policji. Dla nastolatki która wtedy bylam wizja siebie w policyjnym mundurze, rozwiązującą kryminalne sprawy nie robiłam na mnie wrażenia. Bylam mloda i nie chcaialm pójść ta drogą. Kilka dni po moich urodzinach moj tato zmarł. Podczas jednej ze swoich misji dostał kulą w serce. Lekarze nie dawali mu szans az w końcu musieliśmy odłączyć go od respiratora. Nie zdążyłam się nawet pożegnać.  Twedy matka zachorowała. Było coraz gorzej. Lekarz stwierdził Alzheimera. Zaczęła tracić pamięć. Po tym wszystkim przestałam się cieszyć z każdych następnych urodzin. Większości nawet nie pamiętam . Zdmuchiwałam świeczki prosząc aby mama wyzdrowiała. Ale to się nigdy nie stało. Az w końcu przestałam je obchodzić. ''

"Nie możesz obwiniac się za to wszystko"- Sergio otarł zly które od kilku minut spływały po jej policzku .

"Wiem ,ze to był zwykly wypadek. Taką mial prace. Potem pomyślałam że jedyny sposób w jaki mogę mu wynagrodzić te wszystkie kłótnie to pójście jego drogą. I tak trafiłam do policji. Na studiach poznałam Angela , Alberto i Alicje Sierrę która wyszla na Germana. Razem byliśmy niezłą paczką przyjaciół..."

"Potem wyszłaś za mąż"

"Resztę historii juz znasz "- Raquel odwróciła się na drugi brzeg i zamknęła oczy .

Sergio pocalowal ją w czoło i też się położył.

W tym czasie Raquel leżąc tylem do niego otworzyła oczy. Jeszcze przez chwilę rozmyślała i wracała wspomnieniami do dawnych czasów. Az w końcu zasnęła.

Następnego dnia rano ...

Pogoda na Filipinach byla dzis przepiękna. Od rana świeciło mocno słońce, nie było wiatru a wszyscy spędzali dzień na plaży. Raquel obudziła się i zorientowała się, że Serio juz dawno wstał. Nie zastanawiając się długo wstala i poszła wziąść prysznic. Kiedy skończyła wyszla na korytarz i przeszła nim prosto do salonu. Otworzyła drzwi a jej mina od razu przeszła w zaskoczenie gdy zobaczyła jak cala rodzina zaczęła śpiewać 'sto lat'  , a jej córka trzymała w rękach tort czekoladowy.

Po chwili wszyscy zaczęli jej składać życzenia i dawać multum buziaków. Zasiedli do stołu , a Mariví nałożyła każdemu na talerz po kawałku.

"To był twój pomysl ?"- zapytała Raquel szeptem spoglądając na Profesora.

"Niestety nie mogę sobie tego przypisać. Moja niespodzianka dopiero przed tobą "- uśmiechnął się do niej ,a kobieta od razu odwzajemniła się takim samym pięknym uśmiechem.

Po dość słodkim śniadaniu Raquel postanowiła przejść się po wyspie. Nie mając konkretnego celu ale uznała ze spacer sam na sam dobrze jej zrobi. Po kilkuminutowym spacerze w końcu uznała ze jest jedno miejsce do którego chce pójść. Juz po chwili stała przy altance i patrzyla na ocean. Tak ,to ta sama altanka przed którą stała prawie 1.5 temu. Rozglądnęła się w różne strony i zauważyła dobrze znanego przez Sergio kelnera który właśnie wydawał reszte za drinki młodej parze .
Podeszła do baru i zajęła jedno z wolnych miejsc.