Lev benden kaçıp, abim ve diğerlerinin yanına ilerledi. Kira ile arkasından gittik ve yanlarına oturduk. Abimin yanına, Kuroonun karşısına oturduğumda üstümdeki bakışları hissettim.
Şaşkınca doğrudan bana bakan Kurooya bakıyordum. Yüzünde gerçekten mutsuz bir ifade vardı. Bakışları bir şeylerden memnun değilmiş gibiydi ve bana doğru bakıyordu. Ne yapacağımı bilemeden ellerimle oynamaya başladım. Acaba birden yanından ayrıldım diyemiydi?
Tam nolduğunu sormak için konuşacağım sırada Kira "Biliyor musunuz? Ev ekonomisi öğretmeni hamileymiş!" dedi. Elimi çeneme koyup güldüm. "Gerçekten dersler hariç herşeyden haberdarsın." dediğimde Kira sinsice sırıtmaya başladı.
"Elbette! Hatta birileri sana olan bakışlarını saklayamıyor" dediğinde Kenma "Kiraya katılıyorum" dedi. Anidende Kuroo "Rahatsı edici konular bir yana Karasunoyu kampa davet ettiler. Yapacak bir sürü işimiz var." dedi. Merakla "Gerçekten mi? Onları bir kaç kez duydum" dedim.
Kira ellerini göğsünde birleştirip "Uçamayan kargalar diyorlar. Eskiden cidden güçlü bir takımdı. Kızlar takımıyla daha önce bahar turnuvasında karşılaştık çokta iyi değillerdi" dedi.
"Ama yeni kadrolarının gerçekten değişik olduğunu duydum. İlk maçlarını izleyememek büyük bir şanssızlık!" dedi Lev sonrada. Ardından Kira ayağı kalktı. "Ah ödevi yapmayı unuttum! Benim sınıfa gitmem gerek" dedi. Bende ayağı kalkıp "Sana yardım edeyim. Görüşürüz millet!" diyip beraber kapıya yöneldik.
Kira ile sınıfa vardığımızda bir çocuk bizi durdurdu. "Okul çıkışında lütfen spor salonunun arkasında benimle buluşur musun?" diye sorduğunda dona kaldım. Ne diyeceğimi bilemeden ağzımı açtığımda "Ah peki" dedim ve çocuğun gitmesini izledim. Kirq gülmemek için elleriyle ağzını bastırırken "Yüzündeki ifadeyi görmeliydin!" dedi.
Sonurtup "Her gün böyle bie soruyla karşılaşmıyorum sonuçta!" diyip sınıfa girdim. Sırama oturdum ve "Sana ödevinde yardım etmeyeceğim!" dedim trip attığımı belirten bir sesle. Kira yavru köpek bakışlarıyla bana bakarken ellerini birleştirdi ve "Sana ramen ısmarlarım nolur." dedi.
Gülümseyip "Ah madem bu kadar ısrar ediyorsun seni kıramayacağım." diyip kalemimi kalemliğimden çıkardım. Kira sandalyesini sırama sürükledi ve ödevini masama koydu. Soruları okumaya ve yardımcı olmaya başladım.
Ödevi bitirdiğimiz sıradada zil çaldı. Lev ve diğer sınıfın öğrencileri içeriye girdi. Lev yanımızaa geldiğinde "Bitirebildiniz mi bari?" diye sordu. Kira gururla "Tabiki!" diyio ödevini gösterdi. "Hey biliyor musun! Biri Keinaya aşkını itiraf edecek!" dedi. Lev gülüp "Cidden mi! Geleli çok olmadı ama çoktan aşk itirafları alıyor. Kıskandım" dediğinde gözlerimi devirdim.
Ders göz açıp kapayıncaya kadar başladı ve bitti. Çantamı toparlayıp Leve ve Kiraya görüşürüz dedikten sonra sınıftan çıktım ve merdivenlerden inmeye başladım. Spor salonunun olduğu yere geldiğimde derin bir nefes aldım. "Gerçekten ne yapıyorum burada?"
Spor salonunun arkasına geldiğimde ilk gördüğüm o çocuktu. Ona doğru yaklaştım ve ne yapacağımı bilemeden "Eee merhaba?" dedim. Çocuk panikledi ve "Ah merhaba Keina! Geleceğeni düşünmüyordum" dedi elleriyle oynarken.
"Ah evet" diyip ağaçlara bakmaya başladım. Çocuk heyecanlı bir ses tonuyla "Anlamışsındır zaten ama... Yani ben senden hoşlanıyorum. Benimle çık!" dedi. Çantamın iplerini kavradım ve "Üzgünüm. Duygularını kabul edemem. Hoşlandığım biri var." dedim. Çocuğun yüz ifadesi birden değişti.
"Hey. Yani hayır mı diyorsun? Hemse sana nazikçe sorma gayretinde bulunmuşken." dedi. Korkuyla bir geri adım attım. "Bu çok kabaca" dediğimde çocuk sinirle "Ha? Kabaca mı? Senin buraya bana sadece hayır demeni dinlemek için çağırmadım. Benimle çıkıcaksın! Eğer direnmeye kalkarsan.." diyip üstüme yürüdü.
Kuroo Tetsurou
Kenma ile Keinayı beklemekten ağaç olmuştuk. Gerçekten fazla gecikmişti. "Benim karnım acıktı. Şuradaki marketten bir şeyler alıp geleceğim. Bir şe ister misin Kuroo?" dediğinde kafamı salladım. "O zaman gidip geleyim" dedikten sonrada yanımdan ayrıldı.
Beklemeye devam ederken Kiranın çoktan çıktığını gördüm. Ona seslendiğimde bana doğru gelmeye başladı. "Ah Kuroo. Daha gitmedin mi?" diye sorduğunda uzatmadan "Keinayı gördün mü hala çıkmadı?" dedim. Keina biraz düşündükten sonra "Ah spor salonunun arkasında olmalı. Bir çocuk ona hislerini açacaktı. Ama şimdiye kadar gelmesi lazımdı" dedi.
Ardından saatine baktı ve "Ah siktir! Geç kaldım. Gitmeliyim. Görüşürüz Kuroo!" Dedikten sonrada koşmaya başladı. Endişeyle kıpırdanmaya başladım. Bu kadar uzun sürmesi normal gelmiyordu. En sonunda endişelerime yenil düşüp okula girdim.
Hızlı adımlarla spor salonununa ilerledim ve arkasına gittim. Ardından duyduğum sesle anlık bir şok yaşadım. "Ha? Kabaca mı? Senin buraya bana sadece hayır demeni dinlemek için çağırmadım. Benimle çıkacaksın! Eğer direnmeye kalkarsan..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sinirle Keinanın üstüne yürüyen ve bileğini çekiştiren çocuğa koştum. Yüzüne bir yumruk indirdikten sonra onu yakasından tutup duvara yasladım. "Seni pezevenk. Gücün anca kıza mı yetiyor" dedikten sonra ou duvara çarpıp tekrar yüzüne vurdum.
Çocuk yerden kalkıp "Sen ne karışıyorsun lan? Sana mı kaldı?" dedi. Sinirle "Hayır cevabını yediremedin diye bir yerlerin kaşınmasın." dedikten sonra çocuk bana vurmaya yeltendi. Yüzüme yediğim yumruktan sonra çocuğa tekrar vurdum. Çocuk dengesini kaybedip yere düştü. Üstüne çıkıp tekrar tekrar vurmaya başladım.
O kadar çok sinirlenmiştim ki ardı ardına onu yumrukladım. En sonunda titreyen ellerin gömleğimi tuttuması ve Keinanın kısık sesiyle vurmayı bıraktım. "Kuroo. Lütfen dur. Onu öldürüceksin"
Çocuğun üstünden kalktıktan sonra göz ucuyla yerde yatama baktım. Son bir kez tekme attıktan sonra korkuyla titreyen Keinaya yürüdüm. Ağlamasına ramak kalmış gözlerle bana bakarken nazikçe on sarıldım. Kollarımın arasında Keina titredikçe o piçe tekrar vurasım geliyordu.
Keinanın elleri tekrar gömleğimle buluştuğunda "Lütfen gidelim" dedi. Cevap vermeden sırtındaki çantasını aldım ve bir kolumu ona atarak yürümeye başladım. Keina yüzünü göğsüme gömmüş bir şekilde benimle yürümeye devam etti.
Okulun çıkışına geldiğimizde yüzünü kaldırdı ve "Lütfen abime söyleme. Tekrar böyle bir şey yaşadım diye endişelenmesini istemiyorum" dediğinde kafamı salladım. Ardından kapıda bekleyen Kenmaya ilerledik. "Nerede kaldınız?" diye sordu. Keina abisine birşeyler uydururken aklımda sadece tek bir şey vardı.
"Tekrar mı?"
Yeni bölüm nasıldı? Ben çok memnunum. Beğendim yani. Sizde beğendiyseniz yorum ve oy atmayı unutmayın. Teşekkürler iyi geceler!😴🌙
