Kuroo X Reader |Yakın arkadaşımın kardeşi|

"Trajik olaylar ve bitmeyen itiraflar"

Kuroo Tersurou

Beraber eve yürümeye başladık. Yol boyunca Keşna oldukça sessizdi. Ne diyeceğimi ve ne yapacağımı bildiğimdende bende ağzımı açamadım. Kenma ve Keina evlerine geldiklerinde "Ah Kuroo. Bu gün sende toplanacaktık değil mi?" diye sordu.

Aklıma bu gün Lev ve Kenmanın bize gelecekleri geldi. Elim anlıma koyup "Ah unuttum!" dedim. Ardından "Sen üstünü değiştir. Beraber bana geçelim." dedikten sonra Kenma kafasını salladı ve içeri girmek için kapıya yöneldi.

"Ee şey sende gelmek ister misin Keina?" diye sorduğumda Keina çaresizce gülümsedi. "Ben dinlensem iyi olacak" dedi ve içeri girdi. Ayağımla kaldırıma vurup "Bari sevdiğin kıza morel vermeyi becer! Aptal!" dedim.

Ardından dediğimin farkına vardım. "Ne diyorum ben?" diyip kaldırıma oturdum. Yerdeki taşları izlerken Kenma geldi. "Geldim. Ah Kuroo. Yanakların kızarmış. Hasta mısın?" dedi. ellerimi yanaklarıma koyarak "Ah haah hiçte bile. Sıcaktan o sıcaktan" diyip ayağı kalktım.

İkimizde benim evime yöneldik. Kapıda bizi annem karşıladı. "Ah Kenma! Uzun zaman oldu" dedi. Kenmada "Evet uzun zaman oldu" dedikten sonra içeri girdi. Ardından bende içeri girdikten sonra "Kardeşinin artık sizinle yaşadığını duydum. Neden bir gün tanıştırmak için getirmiyorsun?" dedi.

"Ah tabi. Bunu ona iletirim" dedikten sonra merdivenlere yöneldi. Bende peşinden giderken "Biz odamdayız. Biri daha gelicek." diye haber verdim ve merdivenleri çıkmaya başladım.

Kenma çoktan odamda kendine bir yer bulmuştu. Elinde oyun konsolu ile beni bekliyordu. Beni gördüğü anda "Kuroo hadi oynayalım" dedi. Yanına oturup diğer kolu aldım ve Kenmanın istediği bir oyunu aramasını bekledim.

O sırada aklımda dönüp dolanan bir soruyu sordum. "Hey Kenma." diye seslendim ilk. Kenma "Noldu?" diye cevap verdikten sonra derin bir nefes alıp "Daha önce Keinanın başına bir şey mi geldi?" diye sordum.

Kenma gözlerini ekrandan ayırmadan. "Hmm. Evet daha önce bir şeyler oldu" dediğinde merakla onu dinlemeye başladım. "Önceki okulunda onunla aynı ajansta modellik yapan bir çocuk vardı. Bana o zaman anlattıklarına göre ilk baya iyiydiler. Bir arada çıkmaya başladılar. Sonra Keina onun ne denli kafadan sıyırık olduğunu anladı" dedi.

"Nasıl yani?" diye sorduğumda Kenmanın yüzü ciddileşti. "İlk saçma şeyler söyledi. Sonra bu dediklerinden daha saçma hareketler yapmaya başladı. En sonunda Keinayı herşey için zorlamaya başladı. Zaten buraya gelmesinin sebeblerinden biride bu ya" dedikten sonra yüzünü elindeki konsola döndü.

Nutkum tutuldu. Ne diyeceğimi bilemedim. Seslice yutkundum. Ardından kapı açıldı ve içeri Lev girdi. Elinde bie poşet vardı. Bize doğru tuttu ve salladı. "Bir şeyler aldım" dedikten sonra içeri girip oturdu.

Bu aralar Levi antrenmanlar ve okul harici fazla görmeye başlamıştım. "Ben acısız olanları istiyorum" dedi Kenma Lev elindeki poşetten tavukları çıkarırken.

Kenma masaya yanaştığında "Hey Kenma. Yeterince sebze yiyorsun değil mi?" diye sorduğumda Kenma bir kediyi andıran bir şekilde panikledi. Gerçekten bazen bir kediyi andırıyordu.

Lev "bu gün keinanın birinden çıkma teklifi aldığını duydum" dedi. Kaslarımın gerildiğini hissedebiliyordum. "Ah... gerçekten güzel bir kız. Onu kapacak kişi çok şanslı." dediğinde tam bir şey diyecektim ki Kenma "Lev kardeşim hakkında konuşmayı bırakır mısın?" dedi. Gözlerinde olan bir katilin bakışlarını görebiliyordum.

Bir kaç saat beraber zaman geçirdikten sonra Kenma onun için gerçekten değerli olan kardeşinin evde aç kalacağını düşündüğü için yanımızdan ayrıldı. Lev biraz daha kalacağını söyledi ve benimle beraber bahar turnuvasında oynayan takımlarım maçlarını izlemeye başladı.

Lev gitmek için hazırlanmaya başladı. Ayağı kalkıp kapıya yöneldiğinde peşinden onu yolcu etmek için kalktım. Çıkmak için ilerliyordum ki Lev bir anda durdu. Yüzünü çevirmeden "Keinadan hoşlanıyorsun değil mi?" dedi.

Ağzımı açmadım. Tek kelime söyleyemedim. Sadece durdum. Lev yüzünü hafifçe bana doğru çevirdi ve sırıttı."Eğer hoşlanıyorsan işin zor. Beni rakibin olarak düşünebilirsin." diyip çıktı. Peşinden gitmedim. Sadece sinirle kapıya bakıyordum.