Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sufjan Stevens - Mystery of Love
Seksendört- Kendime Yalan Söyledim
1.8
''Lal! Kapıyı açsana.''
Kafamı salladım ve ağzımdaki lokmayı yutabilmek için hızla çayımdan bir yudum aldım. Neyse ki masada dönen muhabbete daldığım için soğumuştu da ağzımı yakmamıştım. Zil bir kez daha çaldığı sırada kapıyı açtım ve görüş açıma giren bir çift mavi gözle sabahtan bu yana kaçmaya çalıştığım gerçeklik yüzüme çarptı.
Söyleyecektim. Yalanlarımı, doğrularımı, benliğimi. Tepkileri ne olacaktı, bilmiyordum. Kafamda dönmesine engel olduğum senaryoları ilk defa bu kadar çok istiyordum. Fakat yoklardı. Düşünmeye ve kurmaya çalıştığımda bir boşluk karşılıyordu beni. Belki de içten içe artık bunu istemediğimdendi.
Öylece dikildiğini fark ettiğimde ''İçeri gelsene,'' dedim ve parmaklarımı koluna sarıp kendime çektim ve kapıyı kalçamla iterek kapattım. ''Kahvaltı yapıyorduk. Aç mısın?''
''Değilim,'' dedi. Gözlerinde gördüğüm ifade yapmaya çalıştığım şeyi fark ettiğini gösteriyordu. Kaçmaya çalışıyordum. Fakat ilk defa yakalanacağımı bildiğim halde kaçıyordum. Amacım sadece biraz daha ertelemekti.
''Çay iç o zaman.'' Parmaklarım hala koluna sarılıyken yürümeye başladığımda bir an tökezledi ve ardından bana ayak uydurdu. Mutfağa girdiğimizde az önce kalktığım sandalyeye oturdum. Hemen yanıma da Batuhan oturduğunda Pelin imalı bir bakış açtı. ''Günaydın, kızlar.''
Yağmur gözlerini kocaman açıp dudaklarını büzdü. ''Günaydın,'' dedi Pelin'deki imalı bakışların aynısını sesine yansıtarak. Gözlerimi devirip ''Çay versenize Batuhan'a,'' dedim. Pelin göz kırparak sandalyeden kalktığında Yağmur'un telefonu çalmış ve hızla yerinden kalkıp telefonuyla beraber koşarak gitmişti.
''Eee,'' dedi Pelin kupayı Batuhan'ın önüne bırakıp şekerliği hemen yanına bırakırken. ''Noluyor? Dökülün bakalım. Aynı evde kalmak, doğum günü.'' Gözlerini kıstı ve yüzünü garip bir ifadeye büründü. ''Hayırdır, ne iş?''
Ağzıma attığım bir parça ekmeği çiğnerken kafamı soluma çevirdim. Batuhan ne diyeceğini bilemezcesine bana bakarken omuzlarımı silktim ve Pelin'e döndüm. ''Yağmur gelsin. Konuşuruz.'' Ofladı ve gözlerini devirip sandalyede geriye doğru yaslandı. Kollarını birbirine bağlarken ''Altı üstü sevgiliyiz ya da flörtüz diyeceksiniz. Ne abarttınız?'' diye mırıldandı. Duymamış gibi yaptım.
Batuhan'ın kupanın içinde hızla karıştırdığı kaşığı elinden aldım ve masanın üzerine bıraktım. Pelin telefonuna gömülürken kulağına yaklaşıp ''Benden daha gergin olduğunun farkında mısın?'' diye fısıldadım. Kafasını sallarken gülümseyip elimi omzuna koydum. ''Teşekkür ederim.''
