Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bilge Nila- Yağmala Düşlerimi
0.7
''Aklıma şey geldi,'' dedi Yağmur kulak tırmalayıcı kahkahasını durdurmayı başarabildiğinde. Pür dikkat anlatacağı şeyi bekliyordum. Saatlerdir Batuhan'ın önerisi üzerine bizim eski anılarımızı konuşuyorduk. Beni tanımak içinmiş ve ben unuttuğum şeyleri hatırladıkça içime yayılan huzuru engelleyemiyordum. ''Ramazan ayındayız. Okul falan da yok. Her gün birimizin evinde oturup boş beleş takılıyoruz. O gün de işte yine aynı şeyleri yapacağız. Ama saat on iki oldu, bir oldu. Lal yok. Bir gittik bunun evine. Serpil teyze açtı kapıyı. Uyuyormuş bu. Odasına girdik, yorgana dolamış bacakları, kafasına kadar çekmiş.''
''Yağmur!'' diye bağırdım ve elimdeki bira şişesini masaya koydum. ''Ya hayır ya,'' derken yüzümü Batuhan'ın koluna gömmüştüm.
''Bu bir bağırdı bize,'' diye Pelin devam ettiğinde çatık kaşlarımdan nasibini almıştı. ''O uykulu haliyle bizi yataktan attı. Biz de oturduk halıya, bekledik öyle uyanmasını.''
''Buradan seni asla uyandırmaya çalışmamamızı, hatta aklımızdan bile geçirmememiz gerektiği dersini kolayca çıkarabiliriz,'' dedi Murat ve gülerek Merve'nin kafasının üzerine küçük bir öpücük kondurdu.
''Kesinlikle,'' dedim ve bir anda kafamı Batuhan'ın kolundan kaldırdım. Mal mısın, Lal? Çocuğun koluna niye sırnaşıyorsun? Gözlerimiz buluştuğunda bacağının üzerinde duran elini arkamdan uzatıp omzuma sardı ve beni eski yerime çekti. ''Çekinmene gerek yok, durabilirsin öyle,'' diye fısıldadı ve gülümsedi.
''O zaman bir tane de benden gelsin,'' dedim ve kafamı kolundan kaldırdım. İlla kaldıracaksın kafanı, Lal. ''Yağmur ile beraber geziyoruz işte. Nereye gittik, niye hiç hatırlamıyorum.'' Yağmur hatırlamış olacak ki gülerek yüzünü Can'ın göğsüne yasladı. ''Bu, kıyafetlere öyle aşkla bakıyordu ki, merdivenin son basamağında uçtu. Yere yapıştı ama ne ben kaldırıyorum onu yerden, ne kendisi kalkıyor. Birbirimize bakıp kahkaha atıyoruz. Sonra bir kadın geldik yardım etmek için 'iyi misiniz' diye soruyor ve Yağmur hala gülüyor. Neyse en sonunda kadının yanına gittim. 'Benim arkadaşım o, ben yardım ederim' diye kadını yolladım. Oturdum ben de Yağmur'un yanına devam ettik öyle.''
''Oğlum!'' dedi Merve ve gülmeye başladı. ''Ben o zamanlar kafamı dersten kaldırmıyordum. Asosyalin tekiydim,'' diyerek dudaklarını büzdü. ''Keşke benim de sizin gibi arkadaşlarım olsaydı. Gülmekten altıma falan işeseydim,'' derken Pelin'e göz kırpmıştı.
''Sağ ol, Lal,'' diye tısladı Pelin ve gözlerini devirdi. Omuzlarımı silkip gülmeye devam ettim. Oturduğumuz yerin ışıklandırması zayıf olduğu için tüm telefonların flaşlarını açıp masanın ortasına koymuştuk. Telefonuma uzanırken ''Hemen döneceğim,'' diye mırıldandım ve onlardan biraz uzaklaştım. Bir taşa oturduğumda ince kumaştan bacaklarıma çalılar batıyordu. Eren'i rehberde bulup aradım ve telefonu kulağıma yasladım. Çok geçmeden aramamı kabul etti.
