Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sunflower- Sierra Burgess (Sierra Burgess Is A Loser)
1.5
''Vera!'' Elimi koluna yasladım ve bedenini salladım. Mırıldanarak koltukta hareket etti ve bana arkasını döndü. Gülerek açılan boşluğa oturdum ve elimi yanağına yasladım. ''Vera, uyan hadi. Yerine yat.''
Ağzını birkaç kez açıp kapattı ve elinin tersiyle burnunu kaşıdı. Tekrar hareketsizleştiğinde koltuktan kalkıp dakikalardır tek başıma izlediğim diziyi durdurdum ve bilgisayarı kapattım. Mutfakta yaşanılanlardan sonra tekrar abur cuburları kucağımıza doldurup salona gelmiştik ve birlikte dizi izlemiştik, o uyuyakalınca da ben izlemeye devam etmiştim. Fakat artık gözlerim acıyordu uykusuzluktan ve esneyip duruyordum. Bilgisayarın etrafındaki cips paketlerini ve meyve suyu kutularını alıp mutfağa götürdüm ve onları çöpe attım. Buzdolabını açıp kapağında dizili olan pet şişelerden birini aldım, yarısına kadar içip tezgâha bıraktım ve tekrar Vera'nın yanına -salona- döndüm.
Geçen gece uyuyakaldığında Pelin'i taşıyabilmiştim ve kafamda aralarındaki kilo farkını ölçüyordum. Sonuç ise Vera'nın ondan daha zayıf olduğuydu. Kemikleri Pelin gibi sayılmıyordu çünkü onun kadar uzun değildi. Koltuğa yaklaşıp eğildim ve bir kolumu boynunun altından sırtına, diğerini bacaklarına sardım. Koltuktan ayırıp kendime yasladığımda bir kolu aramızda sıkışmıştı. Yüzünü buruşturarak kolunu kaldırıp omzumdan sarkıttığında gülümsedim ve odasına doğru ilerlerken dudaklarımı alnına bastırdım. Ne zaman bu kadar güzel gelmeye başlamıştı gözüme?
O gülümserken dudaklarımda oluşan gülümsemeye engel olamıyordum. Ona bakarken yüzünün her ayrıntısını inceliyor, tepkilerini zihnime kazımak istercesine gözlerimi dikip öylece onu izliyordum. Hangi ara böyle olmuştum ben? Neden, ne zaman? Yine kaçtım sorulardan. Cevaplamak istemediğimden değil de cevaplarını bilmediğimden.
Kapıyı kalçamla itip koridordaki ışık sayesinde az da olsa aydınlanan odaya girdim. Bir dizimi kaldırıp yatağa yasladım ve bir elimle onu tutmaya çalışırken pikenin ucunu tutup kaldırdım. Kollarımın arasından onu yatağa bıraktığımda omzumdaki kolunu boynuma sıkıca sarmıştı. Bir anda gözleri açılırken irkilerek kafamı geriye yatırdım. ''Sen uyumuyor muydun?'' Dudaklarını birbirine bastırdı ve ardından diğer kolunu da boynuma dolayıp beni kendine çekti. Hemen yanına dengemi kaybedip düştüğümde ''Yo,'' dediğini duydum. ''Sen ilk seslendiğinde uyandım. Ne yapacağını merak ettiğim için gözlerimi açmadım.''
''Ne yapmamı bekliyordun ki?''
''Bilmem ama kucağında buraya taşımanı beklemiyordum.'' Şımarık bir çocuk edasıyla güldüğünde avucumu yatağa bastırıp kendimi yukarı kaydırdım ve omzumu başlığa yasladım. Bana döndü ve kolunu belime dolayıp kafasını bacağıma koydu. ''Biliyor musun?'' diye mırıldandım yüzünü daha net görebilmek için saçlarını geriye doğru tararken. ''Neyi?''
