Koi No Yokan

🖤17🖤

Felix'den
Sabah normalden daha erken uyanmıştım. Okul için her şeyi hazırlayıp masama oturdum. Whatsapp'a girip gruba yazdım.

MY FAMILY

Gnydn, birazdan atıyorum.

Binniem🌟: Tamam, okul saati yaklaştı zaten.

Channie Hyung: Aynen iyi olur.

Dramajin: Mükemmelsin Lix.

Baby İnnie: Ağlayın ezikler, bugün Channie ile tavşan sahiplenicez!

Sincap: Ay bizden özenip bize hava atıyor minik şey.

Minmin: Kimse sormuyor Min'e noldu Min napıyor, anca tavşanını sev Han Jisung!

Sincap: Ama Minminim o küçücük bir şey.

MongMong: İyiki tavşan falan sahiplenme fikrimiz yok Jin. Şunlara bak neyseki Kkami var. Uslu köpekçik.

Dramajin: Kkami mi uslu, sırf seni çok sevdi diye böyle diyorsun.

MongMong: Beni neden sevdi acaba? Herkes onun senden başka kimseyi sevmeyeceğini söylüyor birde.

Dramajin: İkinizde yavru köpek olunca iyi anlaştınız demek ki.
.
.
.

Onlar hala sohbete devam ederken ben ses kaydını atmaya hazırlanıyordum. Evden çıkmadan ses kaydını atmıştım. Changbin evin önünde beni bekliyordu. Birlikte diğerlerinin evlerine doğru ilerledik.

Hepimizin evi yakındı, ilk önce Chan Hyung ve Jeongin'in yanına vardık. Onlarla sohbet ederek Minho Hyung ve Jisung'un yanına geldik. Ordanda Seung ile Jin'in yanına vardık.

Toplanıp okula yürümeye başlamıştık. Bu arada onlara attığımı da söylemiştim.

Telefonumu elime alıp kaç kişinin dinlediğine baktım "Şimdiden 200'e yakın kişi izlemiş daha atalı çokta olmadı. Ders başlayana kadar okulda öğrenmeyen kalmaz." dedim.

Hyunjin " Bende bu ses kaydını dün size demeden ailemle polise verdim. Siz Jeongin ile ilgilenince bir de bununla meşgul etmeyeyim dedim. Haklarında suç duyurusu falan başlatıldı. Büyük ihtimalle okul saatlerinde sorgu için gelirler. Müdürde bu rezillik ile onları okuldan atmak zorunda kalır." dedi.

Sevdiklerine zarar gelmesini her türlü engelleyecek biriydi Hyunjin. Seungmin sıkıca ona sarıldı ve utansa bile yanağıni öptü. Bu haline kıkırdamıştım.

Ben kıkırdarken Changbin birden yanağımı öptü. "Gülüşünden öptüm." diyip sırıtırken beni kendine çekmişti.

Gülümsemeye devam ettim okula girmiştik. Yine gözler bizdeydi bu sefer çoğu kişinin gözünde korku, pişmanlık vardı. Korkuları bizden kaynaklıydı.

Pişmanlık mı? Seungmin'e yaptıkları için pişmanlık az kalırdı. Bir insan onlar yüzünden ölmek istemişti. Onlar benim gözümde çok değersizlerdi.

Seungmin'den
İlk kez bu bahçeye girdiğimde insanlar bana tiksinerek bakmıyorlardı uzun süreden sonra. Gerçekten Felix, Hyunjin ve diğerlerine minnettardım. Ama teşekkür etmeme izin vermiyorlardı. Bütün gün teşekkür ederim diye de kızıyorlardı.

Onlar cidden çok değerlilerdi. Kolumu Hyunjin'in beline iyice sardım. "İyiki hayatıma girdin Hyunjin, beni bu çöplükten kurtardın. Seni seviyorum, gülümsemen bile beni mutlu ediyor."

"Senin mutlu olduğunu bilmek beni sevindiriyor Minnie. Aylardır süren acılar yok artık." böyle düşünmesi beni utandırıp, sevindirmişti. Yanağıma öpücük kondurunca yanaklarımın yandığını hissettim.

Bahçeden ayrılıp okul binasına girmiştik. Felix ile sınıfa girdik. İkimizde yorgunduk, o gece hem hesap hem Jeongin ile uğraştı hemde sabah erkenden kalktı ona minnettardım.

Sıraya oturunca Felix'e omzuma yatmasını söyledim. Yorgundu uyuması gerekliydi, zaten ilk derse giren hoca sınıfı umursamıyordu.

Hoca girip bir şeyler anlatırken bende dinlemeyip gözlerimi kapattım.
.
.
.
Biraz sonra sarsılarak uyandırıldım. Hyunjin yanımıza gelmişti, "3.ders başlayacak ve siz hala uyuyorsunuz! Uyanın çabuk dersler önemli hem." dediklerine güldüm.

"Hyunjin ben bu derslerin çoğunun konusunu bitirdim. Yani çok da önemli olmasa gerek. Hem Felix çok yoruldu, uyusun işte dersi ben ona anlatırım."

Hyunjin başını sallasa da uyumama izin vermedi. "Tamam Lix uyusun sende bana sarıl hadi. Sıkıldım ben Chan Hyung ve o tilki sürekli sarmaş dolaş. Han ve Minho Hyungu anlatmaya gerek yok. Bende istiyorum sarılmak! Sarıl bana"

Kıkırdayarak ona sarıldım.