Amiss • Hwang hyunjin [Düzenleniyor]

6.bölüm

E postaları okuyup cevaplamaktan ağrıyan gözlerimi ovdum. Esneyerek geriye yaslandım. Çok yorgundum eve gidip biran önce yatağımla buluşmak istiyordum. Titreyen telefonuma uzanıp elime alıp gelen mesajı okudum .

Hwang Hyunjin: Bana toplanacağımızı unuttuğunu söyleme yejin

Yejin: Ben... unutmuş olabilirim

Hwang Hyunjin: Saf

Yejin: Yeni ürün çıkarıyoruz üzerinde çalışıyorum yorgunum

Hwang Hyunjin: Tahmin etmiştim jennie'de unutmuş

Yejin : Ne diye sitem ediyorsun ozaman ?

Hwang Hyunjin: Sitem? hani? 🙎‍♂️

Yeji : Aynen hyunjin aynen

Hwang Hyunjin : Şirkette misin?

Yeji: Evet çıkacağım birazdan

Hwang Hyunjin: Yanına gelip bırakmamı ister misin?

Yeji: Kendi arabam var

Hwang Hyunjin: doğru

Yeji: İyi geceler

Hwang Hyunjin: İyi geceler

Görüldü ✅ (23:09)

Telefonumun ekranını kapatıp bilgisayarın düğmesine basıp kapattım. Şu 2 haftadır arada toplanıyorduk arkadaş istemeyen ben şimdi ise onlarla takılıyordum hayat tuhaftı.

Çantamla telefonumu alıp şirketten ayrıldım. Çantamdan arabamın anahtarını çıkartıp düğmeye bastım arabamın fenerleri yanarken  kapısını açıp bindim. Elimi radyoya atıp arabayı çalıştırdım. Şarkı dinleyerek araba sürmeyi severdim.

Benzinin az olduğunu fark etmemle petrole çektim . Gözüm aynaya kaydığında kaşlarımı çattım yol boyu bu arabayı görmüştüm. Şimdiyse benim durmamla arabayı durdurmuştu.

İçime aniden ateş düşmüştü. Arabadan inip çalışana ne kadar doldurması gerektiğini söyleyip market kısmına adımlarımı yürüttüm. İçimde hiç hoş bir his yoktu. Kafamı hafifçe sağa çevirip göz ucuyla arkama baktım.

Siyah şapkasını aşağıya doğru indiren adımlarını ben durdukça durduran biri vardı. Elimdeki cüzdanı sıkarak markete giriş yaptım. Reyonlarda dolaşmaya başladım. Bi süre reyonlarda dolandıktan sonra hâla aynı yerde, içecek reyonunda dikildiğinde küfür mırıldanarak tuvalete girdim. Bir beni takip ediyordu ve ben gittikçe korkmaya başlıyordum. Zar zor adımladığım tuvaletten güç bela çıkıp kasaya yöneldim.Bu seferse lavabonun önündeydi . Benden ne istiyordu?

Gerekli ödemeyi yaparken gözlerim sürekli hala peşimde olup olmadığına emin olmaya çalışıyordu.Kasiyerin durumu anlamasını umuyordum fakat gözleri telefonundaydı.Sıkıntıyla gözlerimi yumdum her adımımla hareketlenip arkamdan ilerliyordu zorlukla yutkunup titreten ellerimi sıktım. Neden beni takip ediyordu? Bu .. çok korkunçtu.

Marketten ayrılıp adımlarımı arabama yönelttim  arabamdayken bana dokunamazdı. Adımlarımı hızlandırırken kalp atışlarım ağzımda atıyordu. Birine çarpmamla telaşla geri çekildim.

" Yejin?" Hızla kafamı kaldırdığımda hyunjini gördüğümde ağlamamak için sıktığım göz yaşlarım, onu gördüğümde kendiliğinden akmıştı. Hyunjin şaşkınlıkla gözünü açtı ardından omuzlarımdan tutup endişeyle ağzını araladı.

" Yejin neyin var ? İyi misin"

Kafamı hayır anlamında sallayıp giydiği gömleğin ucunu tuttum. Gitmesini istemiyordum korkuyordum.

" Yejin neyin var söyle!"

" Biri beni takip ediyor" ses tonum titrerken hyunjin afallayarak" Ne?" Dediğinde ağzımı araladım .

" Şirketten çıktığımdan beri biri peşimde korkuyorum"  hyunjin başımın arkasından tutup kafamı göğsüne yasladı .

" Burda kimse yok beni görünce kaçmış olmalı"

" Bilmiyorum korkuyorum " 

Elini saçıma atıp" Ben Yanındayım ağlama , geçti" desede ağlamamı durduramıyordum. Kaçırılma, zarar verilme ihtimali beni çok korkutmuştu. Bu tarz zamanlarda ne yapılacağının eğitimini almıştım fakat insan o an ne yapacağını bilemiyordu hareketsiz kalıyordum.

Tuttuğum ceketini hafifçe sıktım zayıf çıkan sesim yine kendini belli etti
" Beni burdan götür"

Hyunjin sinirle" O şerefsizi bulup geberteceğim" dediğinde göğsünden geri çekildim. Onunla karşılaştığım için şükür ediyordum

" gidelim "  hyunjinin desteğiyle arabasına bindiğimizde kemerimi takıp " Arabanı  gönderirim" dediğinde başımı sallayıp kafamı cama yasladım. Şuan onu düşünmeyecektim .

" Çok korkunçtu hareket edemedim.." direksiyonda tuttuğu elleri kasılıyordu sanki söyleyecek birşey bulamıyor gibiydi

" Sakin ol gitti  sana zarar vereceğini sanmıyorum Büyük ihtimal rakip firma göndermiştir"dediğinde düşünmeye başladım ihtimali yüksekti yinede insan insana bunu yapar mıydı? ( Malesef yapar yejin..)

" Olabilir" diye mırıldandım

"Evinn.." sorar mırıltısıyla konuştuğunda adresi verdim.

Yol boyu ağzımı açmamış dışarıyı izlemiştim hyunjin ise sürekli nasıl olduğuma bakmıştı. Endişesi için minnettardım.

Arabayı durdurduğunda emniyet kemerimi çıkardım. " Teşekkürler sen olmasan ne olurdu bilmiyorum"

" Teşekkür etmene gerek yok..  iyi misin?" Dediğinde hafifçe gülümsedim sormaktan bıkmamıştı. O iyi biriydi. Başka için endişelenip panik yapması bunu kanıtlardı.

" Yol boyu sorup durdun iyiyim hyunjin" peki mırıltısıyla başını çevirdi.

" Merak etme bulup halledeceğim "

" Zahmet olacak" aslında kendimde hallelerdim ama şuan buna cesaretim yoktu.

Kafasını hayır anlamında sallayıp kaşlarını çattı " Ne zahmeti bulup geberticeğim onu" sona doğru sesi sinirle kısılmıştı.

Elimi kapı koluna attım " Gideyim" 

" Görüşürüz.. yarın sabah seni almamı ister misin?" Kafamı sağa sola salladım

" Gerek yok sağol" diyerek arabadan indiğim sırada camı açıp " Eve girdiğine emin olduğumda gideceğim" hafifçe gülümsedim

" Peki" diyerek adımlarımı eve doğrulttum kapı şifresinin ardından açılan uzun demir kapıdan geçip geri kapattıktan sonra bahçeye girdiğimde kafamı gidip gitmediğini anlamak için hyunjine çektim. Hala ordaydı.

Adımlarımı hızlandırıp eve girdiğimde rotamı direk odama yönelttim. Yol boyu bunun hakkında düşünmüştüm hyunjinin dediği gibi bana zarar verme planı olsaydı arabayla önümü kesebilirdi ya da markette beni yakalayabilirdi. Hyunjinin varlığı ortadan yok olmasına sebep olmuştu büyük ihtimal rakip şirketten biriydi yoksa hyunjinle yolumu ayırana kadar beni takip eder yalnız kaldığımda bana zarar verirdi.

O an aklıma geldiğinde içim titremişti düşünememek için kafamı sağa sola sallayıp kendimi yatağa bıraktım. Şuan Hyunjinden başka kimsenin bilmemesi sanırım daha iyidi.

Yazık kızıma çok korktu :((

Yazın yanlışları  için  sorry