23.bölüm

281 23 0
                                    

Elimde tuttuğum hırkayı sahibine geri vermem için adımlarımı çaprazımdaki odaya ilerlettim. Aslında kapısının önüne bırakıp gidebilirdim ama bana yakışmazdı ( he he slnxkd)

Kapıyı tıklattığımda karşılık gelmemişti tekrar tıklatıp bakışlarımı kapının altına çektim.Işığı kapalıydı. Sanırım içeride yoktu aslında bu iyiydi uğraşmayacaktım.

İçeri girip arkamdan kapıyı kapatıp gözlerimi odada gezdirdim.Şaka gibi bu evde kalalı 2 hafta olmuştu.Ve bilmediğim şekilde birbirimizin sataşması azalıyordu. Çocuk gibi davranmamız doğru muydu ki? Tamam kinci biri olabilirim ama merhametim daha fazladır.Asıl sorunu baek başlatmışken altta kalamazdım.

Gözlerim çalışma masasında oturan baekhyunu gördüğünde hırkayı yatağının üstüne atıp yanına yürüdüm. Masa lambasının loş ışığı yüzüne çarpıyordu.kafasını masaya yaslamış uyuya kalmıştı.Uyurken gözüme masum görünmüştü.
Gözlerimi masaya çektiğimde şirket dosyalarını görmemle kaşlarım hafif çatıldı Tüm gece bunlara mı çalışmıştı? Onu bu halde görmek tuhaf hissettirmişti. İş konusunda yapması gerekeni yapıyordu bu iyi ama büyükannemin daha büyük beklentileri vardı.Şirkette çalışmaktan hiç haz almadığının farkındaydım. Acaba aramızdaki anlaşmazlığı abartmış mıydık?

Çıkarmayı unuttuğu gözlüğünü yavaşça çıkardım. Gözlüğü gözünde unutacak kadar yorgundu sanırım. Gözlüğü masanın kenarına bırakıp gözlerimle battaniye aradım.Bulamadığımda yatağın üst örtüsünü alıp sessizce üzerini örttüm. Bende de vicdan vardı onu böyle bırakırsam içim rahat etmezdi.

Ses çıkarmamaya çalışarak odadan ayrıldığımda koridorda büyükannemle karşılaştım. Büyükannem bir yüzüme bir kapının kolundaki elime bakarken elimi çektim.

"Hırkasını almıştım geri iade ettim" başını sallarken hızlı adımlarla yanından ayrılıp odama girdim.

/•*/

Burnuma dolan yemek kokusuyla mutfağa ilerledim elimi mideme götürdüm acıkmıştım.

" Anne acıktım"  Annem gözünü yemekten ayırmayıp " Misafirlere hazırlıyorum git kendine hazırla"

Oflayarak dudağını büzdüm" Sadece 1 tane "
Annem başını hayır anlamında sallarken tezgahın önündeki sandalyeye oturdum.

" Kızından daha mı önemliler" acıtasyon?

"Hyunjinle ilişkinizi açıklarsan bir tane veririm belki" gözlerimi kısarak baktım sinsi işte. Hyunjin bide geldiğinden beri annemin yüzünde güller açıyordu. Beni evden yollayacağına mı seviniyordu?

Sessizce mırıldandım"Şey işte şey"

Annem gözünü çekip" Ne diyorsun yejin"  dediğinde omuzlarımı saldım utanıyorum anlasana .

" Çıkıyoruz" annem elindeki kaşığı tezgaha bırakıp 32 diş sırıttı. Ardından Yerinde hareketlendi.

" Biliyordum biliyordum"

" Niye sordun ozaman"  annem olduğu yerden yanıma gelip yanağımı tuttuğunda sadece bakıyordum. Söylemesemiydim acaba?

Sesi mutluluktan incelmişti" Eee"

" Eee?"

" Teklif etti mi?" Dediğinde kaşlarım hafifçe çatıldı. Ben bunu nasıl kaçırmıştım? Teklif felan etmemişti. Gerçi gerek var mıydı?

" Etmemiş belli ki ilişkinizin onayıdır bu gidip teklif iste sonra evlilik teklifi felan" annem sona doğru niyeti bozarken elimi yanağımdaki ellerinin üstüne koydum.

" Anne daha çıkalı 1 hafta oluyor ne evlenmesi?"

" Ne? Kim evleniyor? KİMİNLE ÇIKIYORSUN YEJİN! Dur bi saniye HYUNJİN İSMİNİ DUYDUM YOKSA?!" Abim bi kısılan bi yükselen ses tonuyla bizi ürkütürken kapı girişine döndük.Eve gele gele bu günümü seçmişti? Hemde bu zaman da mı!

Annem " Bağırma be" çemkirirken abim içeriye adınlayıp karşıma geldi. Söylesem mi ? Söylemesem mi?

Hızla anneme dönüp
" Anne abim Lisa diye bir kızla çıkıyor yaklaşık 4 aydır"

Abim yaptığım şeye şaşkınlıkla bakarken yüzüne bakmamaya çalıştım. Hem kendisi sevgilisi olduğunu söylemiyor hemde gelip bana laf ediyordu.

" Bangchan sen.. NASIL SÖYLEMEZSİN SENİ HAYIRSIZ VELET OTUR ŞURAYA LİSA KİM? " annem abimin kolundan tutup koltuğa çekiştirirken abim zar zor bana dönüp sinirle bakıp ağzını oynattı" Sen bittin" ben sırıtırken adımlarımı mutfaktan çıkardım.Aklıma gelen şeyle kapı duvarına yaslandım.

" Anne hyunjin'in yanına gidiyorum akşam görüşürüz"

Annem bana dönüp el salladı "  git hemen bekletme oğlumu" kahkaha atmamak için dudaklarımı bastırdım oğlu bellemişti.

Abimin bakışları ölümcüle dönerken abime de el salladım " Görüşürüz abiciğim"
Sıktığı dişleri arasından " Görüşeceğiz kardeşim"

Yüzümdeki sırıtışla odama çıktım.Sevgilim var diye bana bağıramazdı üstelik sevgilisine yardım edip annemden saklamışken bunu yapamazdı. İyi hoş şeytanlık yaptım da? Daha sonradan fişimi kesecekti en iyisi şirkette dolanmamalıydım.

Dediğim gibi bölümleri kısaltacağım dostlar. Ama merak etmeyin bölüm sayısını arttırırım.

Yorum yapmayı unutmayın

Amiss • Hwang hyunjin [Düzenleniyor]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin