ვერანდა (დასრულებულია)

თავი 1

მყუდრო ქალაქი სახელად ვერანდა სადაც ხალხი დასასვენებლად მიდის, ყველა ცდილობს იქ მოხვედრას, ყავისფერთმიანი ბიჭი ქუჩებს მიუყვება, წვიმიანი ამინდია ქოლგა სახლში დარჩა, მაგრამ არ ჩქარობს, სახლის თბილი სურნელი მოშორებიდან სცემს იცის შიგნით გემრიელი საჭმელი ელოდება, დედამისი მისთვის საუკეთესო მზარეულია,ვერანდაში ცხოვრება ერთი დიდი სიამოვნებაა.......

შავგრემან ახალგაზრდა მზის სხივები აღვიძებს, დილა მისთვის ყავით იწყება, დალევის შემდეგ ჩანთას იღებს და სახლიდან გადის დღეს დიდი დღეა მისი პირველი დღე სამუშაოზე, შავგრემანის სურვილია ვერანდას ქალაქში მოხვდეს იქ სრული თავისუფლებაა, ახალგზარდები მშობლების ზეწოლის გარეშე მიემგზავრებიან იქ, წასულებიდან კი არავინ ბრუნდება რადგან იქაურობა სრული სამოთხეა...

ჩინეთის დიდი კედლის ნახვის შემდეგ ახალგზარდამ გადაწყვიტა ჩანაწერების გაკეთება დღეს მისი ბოლო დღეა აქ, მალე პეკინში ბრუნდება სადაც ბანკში შენახული და დაგროვილი ფული ელოდება მისი გამოტანა და ქალაქ ვერანდაში გამგზავრების გეგმამ წესით უნდა გააამართლოს

მაგრამ სამივემ თუ იცის რა ელის იქ სადაც სრული თავისუფლებააა..

*9თვის შემდეგ:*
ჩინელი ბიჭი დაგროვილი ფულით
რომელიც კარგა ხანს აგროვა, აეროპორტში დგას და ბილეთის ყიდვას ცდილობს თუმცა როდის გვიხდება ყველა სურვილი ერთბაშად, ბილეთის თანხა უფრო ძვირი აღმოჩნდა ვიდრე 9თვის წინ იყო ვერანდას ქალაქი სულ იცვლება ბევრი რამ ემატება ტერიტორიულადაც იმატებს ასე რომ იქ გამგზავრების თანხამაც იმატა, შავგრემანმა უკან დაიხია და შემთხვევით უცნობს შეასკდა
რომელიც, მასზე ოდნავ მაღალი იყო,
- უკაცრავად!
- არაუშავს!
მიუგო უცნობმა რომელმაც, მასზე დაბალ ჩინელს ზევიდან გადახედა..
- მე ჩანიოლი მქვია შენ?
- ამმ მე ბექიონი სასიამოვნოა!
- ვერანდაში მიდიხარ?
- კი მაგრამ ფული არ მყოფნის მგონი მომიწევს შემდეგ წელს წასვლა!
- რამდენი გაკლდება?
- სადღაც 20ათასი ვონი!
- მმ იცი შეგვიძლია ფული გავაერთიანოთ და ერთად წავიდეთ!
- ხო მაგრამ!
- ან გასესხებ და შემდეგ დამიბრუნე!
- ხო მაგრამ!
- კიდევ იტყვი მაგრამს?
- კარგი მადლობა აუცილებლად დაგიბრუნებ ვალს!
- ნუ ნერვიულობ როცა შეძლებ მაშინ დამიბრუნე პატარავ!
ბექი ამ ზედმეტსახელზე ნამეტანი წამოთლდა რაც ჩანიმ მაშინვე შეამჩნია და ჩაეცინა, ალბათ ამ ქვეყანაზე ერთი ადამიანი თუ მოიძებნება ვინც გაფრენის წინ ფულს გასესხებს, თან ვერანდაზე მსოფლიოში ყველაზე ძვირადღიეებულ ქალაქზე, წვიმიანი დღეები იქ უკვე აღარაა ასე რომ ტირისტებს იქაურობა სწყურიათ, თავისუფალი ქვეყნა სადაც არავინ გეტყვის თუ რა არის ცუდი და რა კარგი, ბექიმ ბილეთების ყიდვის შემდეგ ჩანის ძებნა თვალებით დაიწყო * ნეტა ფული როგორ დავუბრუნო მე ხომ მისი ნომერიც არ მაქვს?*
ფიქრებში გართულმა თავის ნომერს მიაგნო და ალბათ ყველაზე უცნაური რამ ზუსტად აქ მოხდა, როცა მის წინ ჩანი გამოჩნდა სკამზე მჯდომი რომელიც მუსიკებს უსმენდა და მოფუსფუსე ხალხს ყურადღებას არ აქცევდა, თუმცა გვერდით შემთხვევით მოიხედა და ბექი შერჩა ხელში, გაწითლებული სახით!
- ამმ შეიძლება?
- ჰა?
- დავჯდე?
- ბოდიში ვერ გავიგე ნაუშნიკებში!?
- არაფერი უბრალოდ დაჯდომა თუ შეიძლება?
- შენი ადგილი თუა დაჯექი მოხარული ვიქნები ჩემს გვერდით ჩემი მოვალე თუ იმგზავრებს!
- მადლობა
ბექიმ ზურგჩანთა მოიხსნა და ცდილობდა ზევით შეენახა, თუმცა სიმაღლემ ხელი ვერ შეუწყო, ჩანიმ მისი დახმარება გადაწყვიტა და წამოდგა, ბექი ამ მოქმედებაზე ისევ გაწითლდა ნუთუ მთელი მგზავრობის მანძილზე ჭარხალივით უნდა ვიმგზავრო? გაიფიქრა..

ყავისფერთმიანი ბიჭი ტურისტების ჩამოსვლას აეროპორტში ელის, მისი სამუშაო მათი მიღება და დაბინავებაა, ყველა სასტუმროსთან წვდომა აქვს მენეჯერმა ამის უფლება მხოლოდ ერთი დღით მისცა რათა ენახათ თუ როგორ შეუძლია მუშაობა უცხოებთან, ვერანდას აეროპორტში თვრითმფრინავი დაფრინდა, ბარგებით ხელში მომავალ სტუმრებს დახვერდილი ბიჭი გზას უჩვენებდა, მოულოდნელად ერთერთმა მგზავრმა წონასწორობა დაკარგა და ზუსტად მის მკლავებში ამოყო თავი..
- ჩანი კარგად ხარ?
-ჰაჰ?
ჩანი უცხო ბიჭის მკლავებში აღმოჩნდა, ცოტა გაუკვირდა რადგან ყავისფერთმიანი მასზე მაღალი აჩმოჩნდა..
- გამარჯობა მე ქაი ვარ თქვენი გიდი ვერანდას ქალაქში კეთილი იყოს თქვენი ფეხი აქ........