ვერანდა (დასრულებულია)

თავი 48

საავადმყოფოს კარიდორში ჩანი გიჟივით მირბოდა, ბექის ნახვა ყველაზე და ყველაფერზე მეტად სურდა, ქაი, როგორც კი განთავისუფლდა ისიც სასწრაფოდ მივიდა, ბექი დიდ პალატაში იწვა ლევისთან ერთად, რა თქმა უნდა სხვა სახელითა და გვარით.
კარები მოულოდნლად გაიღო ოთახში ჩანი და ქაი შემოცვივდნენ.
- როგორ ხარ ბექ!!!!!
- ა?
ბექი გაფართოებული თვალებით უყურებდა ორივეს.
- როგორ ხარ?
- კარგად მე დიდად არც დავშავებულვარ, ლევი იყო კრიტიკულ მდგომარეობაში.
- ხო მეც უკეთ ვარ მადლობა რო მკითხეთ (😂ცოდო ლევი)
- ბექ ყველა საბუთი ჩვენ გვაქ!
- კარგია მაშასადამე ჩვენი ოპერაცია კარგად მიდის! უფროსო ერვინ.
- დღეს არა ბექჰიონ მოდი საუბარი ხვალისთვის გადავდოთ! მე ლევის სხვა პალატაში გადავიყვან!
- მმ კარგი ხვალ შეგხვდებით!
ერვინმა ლევის საწოლს თავისი ძლიერი ხელები ჩაავლო და იქაურობას მოაშორა, ახალგაზრდა ბიჭი, სხვა ოთაში შეიყვანა.
- სერ იქაც კარგად ვიწექი!
- ხო მაგრამ ხელს შეუშლიდი!
- ააა.
ლევიმ ნაღვლიანი სახე ძირს ჩახარა, ბექი ხომ მასაც ძალიან მოსწონს, ეგონა, რომ შანსი ექნებოდა, მასთან მაგრამ ამაოდ.
- ლევი მომავალში უკეთესს პიროვნებას იპოვი რომელიც შენი ღირსი იქნება!?
- თქვენ თვლით რომ ბექჰიონი ჩემი ღირსი არაა?? თუ მე არ ვარ მისი ღირსი?
- მე ეს არ მიგულისხმია, ისეთ ადამიანს იპოვი ვისაც ეყვარები!
- არამგონია მასეთი გამოჩნდეს! მითუმეტეს ახლა!
ერვინმა ხმა აღარ ამოიღო გული ნამდვილად სტკიოდა, ლევის შემყურე ცალხმრივი სიყვარული ხომ ადვილი რამ არაა? მითუმეტეს როცა შენს თვალწინ ხედავ შენს საყვარელ ადამიანს სხვები როგორ ეხვევიან, კოცნიან გულში იხუტებენ, ნამდვილად მტკინვეული იყო ლევისთვის ამის ყურებ, მაგრამ იგი ბექის მხარს მაინც იჭერდა და ფარხმალს არ ყრიდა იქნებ ოდესღაც მისკენ სხვა თვალით შეეხედა, მის მეგობარს?
- კარგი გავალ რამეს მოგიტან არაფერი გიჭამია!
- უჰუმ.
ერვინის ოთახიდან გასვლა და ლევის ცრემლების წამოსვლა ერთი იყო, გაუცნობიერებლად მისი გული ხვდებოდა, რომ მარტოსულად დარჩებოდა.