ვერანდა (დასრულებულია)

თავი 8

ბექი საშინელ ხასიათზე იყო,საჭმელი თითქმის დაძალებით ჭამა ცოტახანში მისმა ტელეფონმა დაიწრიპინდა და აღება რომ ცადა ქაიმ დაასწრო, ჩანიმ წარბაწევით შეხედა უფროსს არ სურდა დაძალებით ეთქვა ბექის ყველაფერი, ასე რომ თვალებით მიანიშნა უფროსს ტელეფონი დაურბუნეო..
თუმცა ქაის ამაზე ყურადღება არ მიუქცევია, ბექის შეხედა და თვალი ჩაუკრა, რომელიც გაწითლდა და ხელების ყურებას შეუდგა ფიქრობდა ეთქვა თუ არა სიმართლე, მაგრამ ეშინოდა რომ ბიჭების ნეგატივს მიიღებდა.....
ასე რომ გაჩუმება არჩია და ტელეფონის წართმევა გადაწყვიტა..
- ტელეფონი მომეცი!
- და თუ არ მოქცემ რას მიზამ?
- მომეცი მეთქი!
ბექიმ წამოიყვირა და ჩანის ხელიდან ჩანგალი გაუვარდა, მერე ქაის შეხედა და ტელეფონი ააცალა ხელიდან რაზეც უფროსი გაბრაზდა..
- რა გინდა ახლა? დაგსაჯო?
- დაანებე თავი როცა მზად იქნება მაშინ გვეტყვის ყველაფერს, ბექ შეჭამე საჭმელი!
- აღარ მინდა ოთახში წავალ!
ბიჭი წამოდგა და უკანალზე ისეთი მწარე ამორტყმა იგრძნო რომ სახე სიწითლისგან პომიდორი გაუხდა..
- ქაი!
- რა იყო გავითამაშე კაი გავჩერდები!
უფროსი ბექის მიმართ ძალიან დომინანტურ ქცევებს აყალიბებდა, ასე რომ ბექი თვითონაც კარგად მიხვდა თუ რა პოზიცია ეკავა მის დომინანტ ჩანის მასთან საწოლში, ყველაზე საშინელი წარმოსახვა კი მისი თავის წარმოდგენა იყო ქაისთან რამაც საშინლად შეაშინა...

- ჩანიოლ რამდენჯერ გითხრა რომ ჩემთან დომინანტობას ნუ იჩენთქო!
- და რომ გამოვიჩინო რას მიზამ?
ჩანი მაგიდაზე ახტა და ფეხები გაშალა, ქაიც ნამიოკს კარგად მიხვდა და ახლოს მივიდა უმცროსის ფეხები მისი წელის გარშემო აღმოჩნდა,
- რა გინდა ახლა მაგიდაზე გაგათავაბენო?
- ნუუ ყველაფერი ალაგებულია და არამგონია წინააღმდეგი ვიყო,
ჩანიმ ელვის სიჩქარით ჩახადა უფროსს შარვალი და ფეხებს უფრო მოუჭირა მის გარშემო რომ მკვრივი ბანანი მის ხვრელთან ეგრძნო, ძალიან აღიგზნი ამაზე და კვნესაც წამოიწყო, რა თქმა უნდა ქაისაც არ მოუთმენია და მის ანუსში გაბატონდა ყოველგვარი მომზადების გარეშე, ხოლო თავისუფალი ხელებით უკანალის ხვრელისკენ დაიძრა ცოტა ჭკუის სწავლებაც არ აწყენდაო იფიქრა...
- აჰჰჰჰჰჰჰ უფრო მაგრად !!
ამ სიტყვებზე ქაიმ მთელი ძალით დაიწყო მოძრაობა, თან ხელით უკანა საქმესაც კარგად ართმევდა თავს, ჩანის ორმაგი სიამოვნებისგან  თავი უკან გადაუვარდა და თვალებიც ამოატრიალა, მტკივნეულიც იყო მაგრამ უფრო სასიამოვნო, თავისი მოგრძო ფრჩხილებით მოეჭიდა უფროსის ზურგს რომ მთლად არ წაქცეულიყო მაგიდაზე იმხელაზე კვნესოდა რომ მისი ხმა ბექის ოთახშიც აღწევდა, მაგრამ ბიჭს ეძინა ასე რომ ვერაფერს გაიგებდა, თუმცა სიზმარში ქაი ესიზმრებოდა რომელიც გაუჩერებლივ ხმარობდა, და ჩანი რომელიც შორიდან იცინოდა......(ამ სიზმარს მერე გავაგრძელებ)
ქვევით ისეთი სიმხურვალე დადგა, რომ კვნესა და ოხვრა მთელ სახლში ისმოდა... მაგრამ გათავების შემდეგ ორივე მორჩა გიჟივით  ოხვრას..
- ბექის ნუ აძალებ!
- არ ვაძალებ უბრალოდ მისი ხმარება მინდა!
- ახლა არ გვქონდა? და კიდე გინდა?
- ნუ ბექისთან კიდე ვიზავდი!
- გამაგიჟებ!
- ისე ჩანი ნებას ხო მაძლევ? შენ თუ არ გინდა ხელსაც არ დავადებ!
- რადგან მე ჭკუა ვასწავლე იმასთან დაკავშირებით რომ თუ გაიქცევა იცის რაც მოუვა, შეგიძლია შენც დაარიგო შეპასუხებისა და ხმის აწევის შემთხვევაში იცოდეს რა მოუვა!
- ანუ შემიძლია მთელი დღე ვაკვნესო?
- არ მომიკლა ჩემი პატარა
- ვიხუმრე!
- ნებას გაძლევ მაგრამ არ შეაშინო!